Natalia Bürger - studentka kierunku odnawialne źródła energii, strażaczka w Ochotniczej Straży Pożarnej w Ulesiu, obywatelka Polski i Kanady. 

„My, strażacy ochotnicy, jesteśmy wzywani do tych samych akcji co zawodowcy – pożary, wypadki samochodowe, zniszczenia wywołane podtopieniem czy silnym wiatrem. Remizy OSP powstają tylko w wioskach. Państwowa Straż Pożarna jest daleko, a my możemy szybko pomóc sąsiadom.  

Pochodzę z Ulesia pod Legnicą. Mimo że wioska jest nieduża, nasza jednostka liczy ponad 30 strażaków i działa przy niej duża Młodzieżowa Grupa Pożarnicza.  

Nie sądziłam, że kiedykolwiek zostanę strażaczką. Na pierwsze spotkanie poszłam w roli opiekunki brata zafascynowanego strażą. Miałam wtedy 14 lat. Jego zapał zgasł, a ja zostałam i nie zamierzam rezygnować. 

Kiedy miałam 18 lat, przeszłam czteromiesięczne szkolenie, dopuszczające do wyjazdów na akcje. Żeby je zaliczyć, musiałam pokonać tor przeszkód w zadymionych pomieszczeniach. To specjalnie przygotowane dwa kontenery połączone rurą, przez którą trzeba się przeczołgać. A to wszystko w pełnym ubraniu specjalnym, w masce i z butlą z tlenem, ważącymi razem ok. 30 kg! 

Sprawność fizyczna i odwaga są konieczne w tej roli. Dobry strażak musi umieć logicznie myśleć pod presją czasu i sprawnie podejmować decyzje. 

Pierwsza akcja, w której brałam udział? Pożar bloku w Sylwestra. Jadąc na miejsce, nie wiedzieliśmy czy zajęło się tylko jedno mieszkanie, czy ogień rozszedł się na cały budynek. Na miejscu był już zastęp PSP, który kierował akcją i kilka innych oddziałów OSP. Na szczęście okazało się, że to tylko jedno mieszkanie, ale bezpieczne i dokładne ugaszenie i wywietrzenie pomieszczeń zajęło sporo czasu. 

Uwielbiam pracę z dziećmi, dlatego cieszę się, że mogę uczyć najmłodszą grupę pożarniczą. Od roku mam jednak przerwę. Złamałam kość w nadgarstku, jadąc na quadzie. 

Studia zaczynałam w Filii w Legnicy. Ze względu na przeniesienie mojego kierunku do Wrocławia i kontuzję nie mogę stawiać się teraz na wezwania, ale na pewno wrócę do działania!”.