Ma doktorat z chemii organicznej, zajmuje się ochroną środowiska, w tym systemem gospodarowania odpadami, pracuje w Dziale Administracyjno-Gospodarczym PWr. Kocha biegać, tańczyć i chodzić po górach.

„Różne formy aerobiku, taniec, wycieczki w góry – te aktywności zawsze były wpisane w moje życie. To one dają mi radość i motywację do dalszego działania, a pasja do biegania pojawiła się kilka lat temu. Koleżanka wspomniała o biegu charytatywnym na rzecz walki z rakiem piersi. Długo się nie zastanawiałam i po prostu pobiegłam. Wtedy to było 5 km, a dziś przebiegam już magiczne 42 km i 195 metrów.

Swoją kondycję na tym dystansie sprawdziłam dwa lata temu. Wymyśliłam, że sama zorganizuję maraton. 21 stycznia, w dniu moich imienin, wzięłam urlop i pobiegłam spełniać swoje marzenie. Nie dość, że udało mi się przebiec cały dystans, to jeszcze zmieściłam się w limicie 6 godzin.

Kocham różne formy biegania. Po górach, ulicami, zimą, latem, w ważnym celu albo zupełnie bez celu. Bieganie tak weszło mi w krew, że zdobyłam koronę półmaratonów, z czego jestem bardzo dumna.

Nie lubię monotonii. Szukałam więc jeszcze czegoś. I zaczęłam chodzić na ekstremalne wyrypy górskie. :) Za mną 137 km dookoła Kotliny Jeleniogórskiej, potrójna Korona Wałbrzyska, Orlicka i Śnieżnicka, ekstremalne drogi krzyżowe czy pokonana wspólnie ze znajomymi trasa Gdańsk-Hel.

Teraz jestem w trakcie projektu »Biegowo Projekt Polska Wschód-Zachód«. Do pokonania mam 781 km, a za mną już 407 km. Zadanie jest proste, w dowolnym miejscu, o dowolnej porze przebiegam dowolny dystans. Następnie wynik przesyłam na swoje konto w projekcie. Na koniec czeka medal, ale przede wszystkim satysfakcja z osiągnięcia celu.

Chciałabym wziąć udział w półmaratonie wśród wulkanów na Islandii albo w wąwozie Samaria na Krecie. I wciąż czeka na mnie dokończenie Głównego Szlaku Beskidzkiego. Wierzę, że te marzenia się spełnią, a intuicja mi podpowiada, że nastąpi to już wkrótce”.