TWOJA PRZEGLĄDARKA JEST NIEAKTUALNA.

Wykryliśmy, że używasz nieaktualnej przeglądarki, przez co nasz serwis może dla Ciebie działać niepoprawnie. Zalecamy aktualizację lub przejście na inną przeglądarkę.

 

Patrycja Jędra autorką najlepszego dyplomu na Architekturze

Projekt Atheneum Architektury – obiektu, który miałby stanąć w Rio de Janeiro i gościć uczestników Światowego Forum Międzynarodowej Unii Architektów – został uznany za najlepszy dyplom w tegorocznej lokalnej edycji konkursu Stowarzyszenia Architektów Polskich. Jego autorką jest absolwentka PWr Patrycja Jędra.

patrycja_jedra_wizualizacja_03.jpgWrocławski oddział Stowarzyszenia Architektów Polskich w piątek, 18 września ogłosił laureatów lokalnej edycji konkursu Dyplom Roku SARP 2020 – Doroczna Nagroda im. Zbyszka Zawistowskiego.

W konkursie nagradzane są wyróżniające się dyplomy absolwentów studiów magisterskich z architektury. Jurorzy zwracają uwagę na wybitne wartości architektoniczne i urbanistyczne projektów oraz ich znaczenie w procesie przestrzennego kształtowania środowiska życia człowieka. Oceniają także nowatorstwo i poziom techniczny oraz ekologiczne i energetyczne rozwiązania projektowanego obiektu.

Komisja konkursowa wrocławskiej edycji konkursu za najlepszy dyplom uznała pracę „Współczesna agora jako pole architektonicznej debaty: Athenaeum Rio de Janeiro” Patrycji Jędry. Jej promotorem była dr inż. arch. Ada Kwiatkowska z Katedry Architektury i Sztuk Wizualnych na PWr.

Architektura jako tło dla natury

Autorka zaprojektowała Athenaeum Architektury dla Rio de Janeiro – miasta, któremu w ubiegłym roku przyznano tytuł Światowej Stolicy Architektury i w związku z tym będzie organizatorem 27. Światowego Forum Międzynarodowej Unii Architektów. To organizowana co trzy lata konferencja, która jest miejscem międzynarodowych debat na temat globalnych wyzwań z perspektywy kultury, dziedzictwa kulturowego, urbanistyki i architektury. Obiekt zaproponowany przez Patrycję Jędrę miałby gościć uczestników forum, ale także stanowić przestrzeń dla debat, pomysłów i koncepcji – nie tylko dla architektów.

patrycja_jedra_wizualizacja_04.jpgAbsolwentka PWr zwraca uwagę na to, że Rio de Janeiro wydaje się być idealnym miejscem do dyskusji na temat współczesnych wyzwań. – Jedna z najnowocześniejszych metropolii świata mierzy się jednocześnie z dzielnicami nędzy, niekontrolowanym rozrastaniem się miasta, korupcją i biurokracją – wymienia. – Do tego niezwykłe otoczenie, będące połączeniem górzystego terenu, bujnego lasu deszczowego i oceanu, stanowi element mobilizujący do szukania rozwiązań w obliczu poważnych zmian klimatycznych.

Projektując atheneum na wybrzeżu dzielnicy Flamengo, autorka postawiła sobie za cel stworzenie kompozycji zintegrowanej z naturalnym otoczeniem, a nawet z biegiem czasu pokazującej zwycięstwo natury nad architekturą.

- Zjawiska przyrodnicze wprowadzane do struktury budynku wpływają na pełniejsze doświadczenia przestrzenne – przekonuje. - Athenaeum, jako ośrodek skupiający się na udostępnianiu i szerzeniu wiedzy architektonicznej, nie może zapominać o pobudzaniu wrażliwości, która jest niezbędnym elementem w procesie projektowym. Aby budować w zgodzie z naturą, trzeba ją najpierw lepiej poznać. Architektura jest w stanie żyć w symbiozie z otoczeniem, co przez wiele wieków pokazywały przykłady rozwiązań wernakularnych. Zamiast skrywać się przed zjawiskami pogodowymi, może warto spróbować poddać się ich działaniu – podkreśla Jędra.

patrycja_jedra_wizualizacja_10.jpgJej obiekt składałby się więc z pięciu struktur – platformy połączonej z lądem za pomocą kładki (system kanałów zbierałby tam deszczówkę, a obniżenie modułów powodowało częściowe zalewanie obiektu podczas przypływów), szklanych prostopadłościanów, które pozwalałaby na podglądanie, co dzieje się we wnętrzu, stalowej konstrukcji, na której opierałyby się przegrody, półprzeziernych zadaszeń i słupów.

Athenaeum powstałoby z betonu, szkła i stali. – Czwartym budulcem byłaby wszechobecna woda – podkreśla autorka. – Brak drogich rozwiązań wykończeniowych ma na celu skupienie uwagi użytkownika na otaczającej naturze. Architektura stanowi jedynie tło dla zjawisk naturalnych.

Konstrukcja budynku dawałaby możliwość dowolnej aranżacji wnętrz. Nadawałaby się do podwieszania i przytwierdzania dodatkowych elementów, stanowiąc bazę pod scenografię różnych wydarzeń.

Wewnątrz znalazłyby się dwa audytoria (większe na ponad 550 osób i mniejsze dla 120), dwie przestrzenie ekspozycyjne umożliwiające organizowanie wystaw w strefie zamkniętej i na świeżym powietrzu, biblioteka z czytelnią, przestrzeń warsztatowa, dwie kawiarnie i punkt gastronomiczny. Działałyby tam także punkt informacyjny i blok administracyjny.

patrycja_jedra_wizualizacja_12.jpgKonkursowe jury podkreślało, że nagrodzona praca jest bardzo konsekwentna zarówno ideowo, jak i formalnie. „Klarowna, zrozumiała struktura, duża wrażliwość na otoczenie, wkomponowanie w wybrany kontekst. Próba odniesienia się do archetypu, uwzględniająca aktualność pytań o cel, formę i użyteczność architektury. Pokora w podejściu do rozwiązań i przedstawianiu definitywnych odpowiedzi” – czytamy w uzasadnieniu.

Nagrody za projekty klasztoru, herbarium i zabudowy Rzymu

Drugim miejscem w konkursie doceniono Pawła Lisiaka, autora pracy „Laudato si’: klasztor OO. Franciszkanów” (jej promotorem był dr inż. arch. Tomasz Głowacki z Katedry Architektury i Sztuk Wizualnych).

konkurs2.jpg

Nagrodę przyznano za „próbę realizacji pięknej idei, pełnej poetyki, refleksji i świadomości aktualnych problemów, która  respektując tradycje i obrzęd stanowi przykład architektury skrojonej  na miarę współczesnego świata”.

Trzecie miejsce zdobyła Adriana Sowa za projekt „Herbarium we Wrocławiu” (promotor: dr inż. arch. Tomasz Głowacki z Katedry Architektury i Sztuk Wizualnych). Nagrodę przyznano za „totalność formy w zderzeniu z efemeryczną materią, za funkcjonalność oraz współgrającą z całością grafikę”.

konkurs4.jpg

Jury ogłosiło także laureatkę wyróżnienia, które trafiło do Alicji Sienkiewicz, autorki dyplomu „Potencjał spoiwa. Uzupełnienie istniejącej struktury urbanistycznej i społecznej na przykładzie Rzymu” (promotor: dr inż. arch. Marek Lamber z Katedry Architektury Użyteczności Publicznej, Podstaw Projektowania i Kształtowania Środowiska). Tu poczytasz o projekcie. W uzasadnieniu czytamy: „Wyróżnienie za subtelne działania w istniejącej tkance miejskiej, poruszające ważki problem uzupełniania przestrzennego i funkcjonalnego) luk w historycznych strukturach”.

Wszyscy nagrodzeni są absolwentami Wydziału Architektury PWr.

Czas na finał

Nagrody i wyróżnienia zostały przyznane większością głosów.  Jeden z sędziów komisji kwalifikacyjnej zgłosił odrębne zdanie (proponował przyznanie trzech równorzędnych wyróżnień zamiast nagród głównych).

Ostatni – ogólnopolski – etap konkursu odbędzie się w Warszawie. Laureatów poznamy dziewiątego października. Pięcioro absolwentów PWr jest w gronie nominowanych.

Wrocławski SARP rekomendował także dwie prace do udziału w Konkursie o Doroczną Polsko-Niemiecką Nagrodę Integracyjną BDA-SARP 2020. Ich autorkami są Patrycja Jędra i Adriana Sowa.

newsletter-promo.png

Lucyna Róg

Galeria zdjęć

Politechnika Wrocławska © 2024

Nasze strony internetowe i oparte na nich usługi używają informacji zapisanych w plikach cookies. Korzystając z serwisu wyrażasz zgodę na używanie plików cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki, które możesz zmienić w dowolnej chwili. Ochrona danych osobowych »

Akceptuję