50 wyróżniających się studentów może dołączyć do programu „Mistrzowie Dydaktyki” – inicjatywy tutoringowej prowadzonej na naszej uczelni. Zyskują wsparcie tutora – doświadczonego naukowca, który pomaga odnaleźć się na uczelni, przezwyciężyć stres i nadmierny perfekcjonizm, znaleźć pomysł na siebie i kierunek, w którym student chciałby się rozwijać.

Obecnie ze wsparcia tutorów korzysta 83 studentów Politechniki Wrocławskiej. To osoby, które rozpoczęły studia w 2019 i w 2020 r. i mogą pochwalić się wysokimi wskaźnikami rekrutacyjnymi, osiągnięciami w olimpiadach przedmiotowych i innych konkursach, a w przypadku studentów drugiego roku – także wysokimi średnimi semestralnymi i końcoworocznymi.

Uczelnia postanowiła ich wesprzeć, korzystając z ministerialnego grantu na uruchomienie programu „Mistrzowie dydaktyki”. Widzi bowiem potrzebę dodatkowej pomocy dla najwybitniejszych studentów (którzy często mierzą się z innymi wyzwaniami niż ich rówieśnicy), a także liczy na to, że część z nich rozważy w przyszłości karierę naukową, zasilając szeregi naukowców PWr.

- Tutoring jest formą edukacji spersonalizowanej, która daje im szansę na lepsze poznanie siebie – swoich umiejętności i motywacji – podkreśla dr inż. Anna Stanclik, kierownik projektu „Mistrzowie Dydaktyki”. – Zapewnia  im też poczucie bezpieczeństwa, ponieważ relacja między tutorem a tutee opiera się na indywidualnej pracy, w której najważniejszy jest student i jego potrzeby. Program jest dopasowany do celów tutee, ale korzystają obie strony, wzajemnie inspirując się i ucząc od siebie.

Wyróżniający się studenci mogą zdecydować się na tutoring rozwojowy i naukowy lub łączyć je. Aktualnie jeden z tutee korzysta równocześnie ze wsparcia tutora-naukowca i tutora-nauczyciela ze Studium Języków Obcych, doszkalając się językowo.

Skorzystaj z szansy!

Wkrótce do tego grona może dołączyć kolejnych 50 studentów z pierwszego i drugiego roku studiów, którzy uzyskali wysoki wskaźnik rekrutacyjny i/lub wysokie średnie w ostatnim semestrze studiów. Wyróżniające się osoby ze wszystkich wydziałów dostaną maile z zaproszeniem do udziału w programie od Zespołu ds. opracowania modelu tutoringu na Politechnice Wrocławskiej. Jeśli się zdecydują, mogą liczyć na 2-2,5 roku wsparcia wybranego przez siebie tutora spośród kilkudziesięciu naukowców, jacy uczestniczą w programie. Ponowne zaproszenie dostaną także studentów, którzy otrzymali taką szansę w listopadzie, ale wtedy z niej nie skorzystali.

Z jakimi wyzwaniami mierzą się wybitni?

Tutoring na PWr ma formę pracy jeden na jeden – indywidualnych spotkań tutee i tutora – wzorem uczelni takich jak Oxford czy Cambridge. – Postawiliśmy na takie rozwiązanie, zamiast np. spotkań tutora z małymi grupami studentów, bo uznaliśmy, że tutee potrzebują takich indywidualnych rozmów – tłumaczy dr Stanclik. – W tutorze widzą osobę, przed którą mogą się otworzyć, często zdjąć osłonę wstydu i wreszcie powiedzieć to, co myślą. Mogą zwierzyć się z problemów albo przyznać do lęków, które wydają im się trudne do przezwyciężenia. Czasem brakuje im motywacji do pracy lub pomysłu na siebie – w tych kwestiach również szukają wsparcia w tutorze.

Dr Stanclik – po wielu rozmowach z tutee i przeprowadzonych ankietach – zaznacza, że wybitni studenci to osoby bardzo ambitne, często wysoko stawiające sobie poprzeczkę. Zdarza się, że nie znajdują zrozumienia wśród rówieśników lub ujścia, drogi czy sposobu na realizację swoich pomysłów i aspiracji – podczas regularnych zajęć. - Czują, że ich potencjał nie jest w pełni wykorzystywany. Dlatego szukają dodatkowych form edukacji i rozwoju – tłumaczy tutorka.

Często przerasta ich też świadomość, że nie potrafią określić, jakie mają zainteresowania, w jakim kierunku chcieliby się rozwijać i czym zajmować w przyszłości. –  Spotkania z tutorem działają na nich stymulująco, motywująco. Podoba się im też to, że pracujemy nad rozwojem ich potencjału. Że nie skupiamy się na ich słabościach czy braku wiedzy, bo tę zawsze można uzupełnić i poszerzyć. Są wdzięczni za poświęcony czas i uwagę, a przede wszystkim za możliwość rozmowy z „żywym człowiekiem”, który dodatkowo jest z tego samego „podwórka” – opowiada dr Stanclik.

Jak może pomóc tutor?

Razem z tutorem studenci pracują m.in. nad oswajaniem lęków, radzeniem sobie ze stresem czy umiejętnością przyznania się do błędów. Naukowcy wspierają też tutee m.in. w rozwoju kompetencji miękkich, najczęściej pracując z nimi nad doskonaleniem wystąpień publicznych.

­–  Gdybym miała w jednym zdaniu wytłumaczyć, na czym polega nasza rola, powiedziałabym, że sprowadza się do tego, że pomagamy wybitnym jednostkom dostrzec ich wyjątkowość, zidentyfikować talenty i umiejętności – podkreśla dr Stanclik. – A to ma ogromny wpływ na zwiększenie ich pewności siebie i dodaje im odwagi do podejmowania coraz trudniejszych wyzwań.  

Jednocześnie studenci mogą we współpracy z tutorami realizować konkretne projekty naukowe, wyznaczać sobie cele do realizacji czy wspólnie sprawdzać, jakie pola naukowe mogą ich zainteresować. I tak np. wśród obecnych tutee są: student, który ma w planach wykonanie własnego projektu małego urządzenia i chce nauczyć się modelowania 3D, inny pod okiem tutora poznaje komputerowe programy do symulacji oraz techniki planowania i realizacji eksperymentów, a kolejny rozszerza swoją wiedzę na temat bioniczej protezy kończyny górnej i przygotowuje własny projekt (bo jest to temat, który interesuje go najbardziej, a nie jest ujęty w programie studiów).

- Wszystko zależy od studenta – jego potrzeb i oczekiwań – zaznacza dr Stanclik.

Więcej na temat programu „Mistrzowie Dydaktyki” na stronie internetowej tutoring.pwr.edu.pl.

Lucyna Róg