Nie od dziś wiadomo, że ćwiczenia fizyczne dobrze wpływają na pracę mózgu. Dlatego na Politechnice Wrocławskiej nauka od zawsze szła w parze z aktywnością sportową jej studentów i pracowników. Już w lipcu 1945 r. na uczelni powstała pierwsza organizacja sportowa.

Fotografia pochodzi z 1946 roku. Przedstawia profesora Edwarda Suchardę, ówczesnego prorektora Politechniki (która jako Uniwersytet i Politechnika we Wrocławiu tworzyła wtedy wspólną uczelnię) w towarzystwie drużyny tenisistów. Jest to najprawdopodobniej zwycięski zespół akademickich zawodów o puchar rektora zespolonej szkoły wyższej. Pierwszy zawodnik od lewej strony trzyma trofeum, które – jak można wnioskować z obecności prorektora Politechniki – przypadło w udziale studentom technicznej części wrocławskiej uczelni.

Tenisiści ubrani są w strój sportowy w kolorze białym, czyli białe krótkie spodnie i sznurowane pod szyją koszulki z kołnierzykami. Na koszulkach wyraźnie odznacza się emblemat Akademickiego Związku Sportowego.

Zwycięski dla studentów Politechniki turniej najprawdopodobniej odbył się na terenach sportowych przy dzisiejszej ulicy Jana Baudouina de Courtenay, którymi od końca 1945 roku administrował wrocławski AZS.

Akademicki Związek Sportowy powołano we Wrocławiu w grudniu 1945 roku. Wcześniej, bo już w lipcu, entuzjaści sportu utworzyli Koło Sportowe przy Straży Akademickiej, które potem przekształciło się w AZS.

Latem 1946 roku zorganizowano pierwsze międzywydziałowe (i jednocześnie międzyuczelniane) zawody lekkoatletyczne. Turniej tenisowy mógł odbyć się wcześniej – grę w tenisa uprawiali entuzjaści, nie wyczynowcy. Z zapisków Józefa Przyjemskiego z 1948 roku wynika, że zarówno w lekkiej atletyce, jak i w grach zespołowych lepsi byli sportowcy z Uniwersytetu. Politechnika zwyciężyła jedynie w turnieju tenisa (J. Przyjemski, AZS Wrocław, [w:] Wczoraj i dziś. Jednodniówka Bratniej Pomocy Studentów Uniwersytetu i Politechniki we Wrocławiu wydana z okazji 3. rocznicy przybycia do Wrocławia pierwszej grupy studentów polskich, Wrocław 1948).

Widoczny na fotografii profesor Edward Sucharda przyjechał do Wrocławia ze Lwowa (w latach 1938–1939 był rektorem Politechniki Lwowskiej). Profesor Sucharda był nie tylko wybitnym chemikiem, ale też człowiekiem niezwykle aktywnym na różnych płaszczyznach. Jego córka – dr Anna Sucharda-Sobczyk – wspominała ojca jako osobę o ogromnych siłach witalnych. Bardzo dużo pracował, ale znajdował czas dla rodzinny i prowadził bogate życie towarzyskie. Przed wojną uprawiał tenis i narciarstwo. Był ponoć także hipnotyzerem i różdżkarzem.

Więcej ciekawostek z 75-letniej przeszłości Politechniki Wrocławskiej na stronie internetowej uczelni, w zakładce O Politechnice.

Fotografia znajduje się w zbiorach Archiwum Politechniki Wrocławskiej.

ISZ