TWOJA PRZEGLĄDARKA JEST NIEAKTUALNA.
Wykryliśmy, że używasz nieaktualnej przeglądarki, przez co nasz serwis może dla Ciebie działać niepoprawnie. Zalecamy aktualizację lub przejście na inną przeglądarkę.
W wieku 92 lat zmarł prof. Bogdan Burczyk, wybitny chemik, emerytowany pracownik Instytutu Technologii Organicznej i Tworzyw Sztucznych Wydziału Chemicznego.
Prof. Bogdan Burczyk urodził się w 1930 roku w Przesławicach. Studia na Wydziale Chemicznym Politechniki Wrocławskiej ukończył w roku 1955. W 1962 r. obronił pracę doktorską przygotowaną pod kierunkiem prof. Mieczysława Bukały. Habilitował się w roku 1970 na Politechnice Warszawskiej, 1976 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1990 – profesora zwyczajnego.
Prof. Burczyk pełnił m.in. funkcje prodziekana Wydziału Chemicznego PWr (1969-1972), zastępcy dyrektora (1972-1981) oraz dyrektora (1991-1996) Instytutu Technologii Organicznej i Tworzyw Sztucznych, przewodniczącego Komisji Rektorskiej ds. Etyki (2002-2008).
Był członkiem Centralnej Komisji ds. Tytułu Naukowego i Stopni Naukowych (1994-2002), Komitetu Chemii PAN (1993-1995), rad naukowych: Instytutu Chemii Przemysłowej (1978-1990), Instytutu Ciężkiej Syntezy Organicznej „Blachownia” (1986-1990), Instytutu Katalizy i Fizykochemii Powierzchni PAN (1990-2002), a także wielu polskich i zagranicznych stowarzyszeń naukowych. Współorganizator konferencji naukowych „Chemia i Technologia Środków Powierzchniowo Czynnych” (1972-1988), inicjator i opiekun specjalności dydaktycznej „Chemia surfaktantów i układów zdyspergowanych” (1991).
Odznaczony między innymi Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, medalami: Komisji Edukacji Narodowej, Politechniki Wrocławskiej, 100-lecia Uczelni Technicznych we Wrocławiu, Medalem Zasłużony dla Wydziału Chemicznego PWr, Medalem Okolicznościowym Polskiego Towarzystwa Chemicznego.
Prof. Burczyk był specjalistą w zakresie chemii surfaktantów, technologii organicznej, a także katalizy i zielonej chemii. Autor i współautor ok. 120 artykułów naukowych, trzech książek i sześciu rozdziałów w książkach, blisko 50 patentów. Miał znaczące zasługi w kształceniu kadry naukowej, był twórcą szkoły naukowej Chemia związków powierzchniowo czynnych i układów zdyspergowanych.
Jeszcze przed uzyskaniem stopnia dr. hab. był faktycznym opiekunem naukowym w dwóch przewodach doktorskich, a po uzyskaniu formalnych uprawnień wypromował ośmiu doktorów, z których sześciu uzyskało habilitację, a pięciu – tytuł profesorski.
Ceremonia pogrzebowa odbędzie się w czwartek, 1 grudnia, o godz. 11.00 na cmentarzu Świętej Rodziny przy ul. Smętnej we Wrocławiu.
