Do 23 lutego we wrocławskim Muzeum Architektury możemy oglądać prace wykładowców i studentów z Zakładu Rysunku, Malarstwa i Rzeźby Wydziału Architektury PWr. Wystawa jest rodzajem hołdu dla twórców Bauhausu w stulecie powstania tej wyjątkowej instytucji.

Prezentacja prac artystów z Wydziału Architektury ma już dziesięcioletnią tradycję. W tym roku po raz pierwszy swoje grafiki, obrazy, kolaże, formy przestrzenne i witraże pokazywali także studenci.

- W ubiegłym roku świętowaliśmy setną rocznicę powstania Bauhausu, instytucji, która ogromnie wpłynęła na historię architektury. Bardzo ważna była dla niej dydaktyka, budowanie silnych i trwałych relacji między wykładowcą a jego uczniami oraz kształtowanie ich wrażliwości plastycznej. Idąc tym tropem, postanowiliśmy zaprosić do wspólnego tworzenia prac na wystawę naszych studentów – opowiada dr hab. Karolina Jaklewicz, prof. uczelni. – Każdy z pracowników naszego zakładu na początku semestru przedyskutował ze swoimi podopiecznymi projekt nawiązujący do Bauhausu, jego twórców lub idei, jakie rozwijali, a potem razem realizowali prace na zajęciach. Najlepsze możemy teraz obejrzeć w Muzeum Architektury.

Bauhaus dzisiaj

Wystawa „Przestrzeń Architektury / Przestrzeń Sztuki” będzie otwarta do 23 lutego. Zobaczymy na niej m.in. kolaże będące obrazami i artystycznymi wizjami współczesnego Wrocławia. Nawiązują do jednej z cech estetyki Bauhausu, jaką było łączenie rożnych dziedzin sztuki. W ten sposób pokazywano, że architektura, malarstwo i fotografia są naturalnie dopełniającymi się narracjami. Stąd na pracach studentów stolica Dolnego Śląska bywa planetą Małego Księcia, reklamą z katalogu Lego czy… obrazem „Myśliwi na śniegu” wprost spod pędzla Pietera Bruegla.

Wśród prezentowanych prac są także inspirowana twórczością mistrzów Bauhausu aranżacja plastyczna fragmentu Nadodrza (jako wnętrza urbanistycznego), obrazy powstałe w hołdzie dla Lyonela Feiningera – jednego z założycieli Bauhausu, w Polsce artysty mało znanego czy projekty witraży pokazujących stworzenie świata i utracony raj.

Zobaczymy tam również zdjęcia z realizacji prac dr. inż. arch. Piotra Wesołowskiego, który w ubiegłym roku przygotował instalacje m.in. na międzynarodowe wystawy w Chinach, Portugalii i Szwajcarii, oraz fotel dla profesora Zdzisława Jurkiewicza, który jest formą nawiązującą do jego twórczości, ale istniejącą poza płaszczyzną obrazu (to praca przygotowywana na wystawę poświęconą pamięci profesora).

Nie tylko wystawa

Bauhaus był uczelnią artystyczno-rzemieślniczą, która powstała w 1919 r. w Weimarze z połączenia Akademii Sztuk Pięknych i Szkoły Rzemiosł Artystycznych. W znaczący sposób wpłynęła na rozwój architektury i wzornictwa, promując prostotę i funkcjonalność, kubistyczne formy i otwieranie przestrzeni na światło. Twórcami nurtu byli m.in. Walter Gropius, Ludwig Miese van der Rohe, Wassily Kandinsky i Ernst Neufert.

- Ideą Bauhausu była wielowątkowość dydaktyki. Uczniowie mieli tam zajęcia z tańca, poezji czy pantomimy. To było bardzo nowoczesne myślenie, zakładające, że architekt czy rzemieślnik, który będzie w stanie zobaczyć formę w poezji czy malarstwie, dojrzy ją także w architekturze. Dziś dążymy do wąskiej specjalizacji i myślę, że wiele na tym tracimy – przekonuje prof. Jaklewicz.

Między innymi o dydaktyce Bauhausu będą rozmawiać uczestnicy II Międzynarodowej Konferencji Naukowej „Twórcze pogranicza / After Bauhaus” towarzyszącej wystawie w Muzeum Architektury. Wydarzenie zaplanowane na 14 lutego ma być okazją do naukowej refleksji nad współczesnym obliczem architektury w kontekście jej związków ze sztukami plastycznymi oraz fenomenem Bauhausu. Naukowcy i artyści będą dyskutować m.in. o roli kształcenia plastycznego architekta oraz o tym, w jaki sposób dzisiaj można twórczo odnosić się do definicji, doświadczeń i  dokonań szkoły Bauhausu w różnych zakresach działań plastycznych.

Organizatorzy konferencji podkreślają, że w XXI wieku znaleźliśmy się w podobnej sytuacji jak twórcy Bauhausu. „Rewolucja cyfrowa i komputer zmieniają definicje ponowoczesnej estetyki. Podstawowymi elementami, które implikują jakości estetyczne przestrzeni architektury, są: tworzywo, media i technologia. Dzieła architektury coraz wyraźniej przemawiają językiem sztuki” – pisze w programie konferencji dr inż. arch. Beata Juchniewicz z Wydziału Architektury PWr.

***

Na wystawie „Przestrzeń Architektury / Przestrzeń Sztuki” prezentowane są prace Huberta Bujaka, Ewy Górskiej, Karoliny Jaklewicz, Pawła Jaszczuka, Beaty Juchniewicz, Doroty Łuczewskiej, Leszka Malugi, Barbary Siomkajło, Krzysztofa Skwary, Jacka Walczaka, Piotra Wesołowskiego oraz studentek i studentów z W1.

Lucyna Róg