Muzeum Współczesne Wrocław zaprasza na wydarzenie towarzyszące wystawie „Callart3 Wirtualne okno”. W czwartek, 9 listopada, o zastosowaniu AI w sztuce będzie opowiadać dr hab. inż. Adrianna Kozierkiewicz, prof. uczelni z Wydziału Informatyki i Telekomunikacji. Wykład „Kreatywność w sztuce” zaczyna się o godz. 17. Wstęp wolny.

Czy maszyny są w stanie tworzyć coś kreatywnego i zachwycającego? – do refleksji na ten temat zapraszają wrocławskie Muzeum Współczesne, organizator wystawy „CALLART3 Wirtualne okno”, oraz prof. Adrianna Kozierkiewicz, badaczka z Politechniki Wrocławskiej zajmująca się technikami przetwarzania wiedzy i sztuczną inteligencją.

Podczas czwartkowego wykładu profesor zamierza przyjrzeć się zastosowaniom AI w typowo „ludzkiej” dziedzinie, jaką jest sztuka. Przedstawi narzędzia oparte na sztucznej inteligencji mające zdolność generowania wyjątkowych kreacji, niektórych łudząco podobnych do dzieł ludzi.

Prof. Kozierkiewicz zachęci słuchaczy do zadania sobie pytania, czy potrafią odróżnić dzieła stworzone przez człowieka od tych wykreowanych przez maszynę. W trakcie prezentacji omówi nie tylko możliwości, ale także wyzwania, jakie niesie ze sobą sztuczna inteligencja, w tym kwestie etyczne związane z używaniem AI w sztuce.

Badaczka poruszy także kwestie autonomii twórczej artysty i tego jak jest ona kształtowana w erze sztucznej inteligencji.

Spotkanie ma być okazją do dyskusji na temat tego, czy sztuczna inteligencja faktycznie jest kreatywna, czy też może jest to jedynie narzędzie w rękach twórców?

Wykład rozpocznie się w czwartek, 9 listopada, o godz. 17 na poziomie pierwszym w budynku Muzeum Współczesnego.

Wydarzenie jest bezpłatne, muzeum prosi jednak o wcześniejsze zgłoszenia na adres mww.zapisy@gmail.com lub telefonicznie 71 35 64 253.

Cykl Callart

Wykład to jedno z wydarzeń towarzyszących wystawie „Wirtualne okno” – trzeciej odsłony cyklu „Callart”, ukazującego wybrane dzieła z kolekcji Muzeum Współczesnego Wrocław i Dolnośląskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych.

Podejmuje on problem fenomenu obrazowania i obrazu. W ciągu wieków wędrował on przez rożne media: od ścian, desek, płócien, arkuszy papieru, przez ready mades, przestrzeń miasta i natury, ekrany i czasoprzestrzenie cyfrowe, by aktualnie rozpocząć zupełnie nowy rozdział zdumiewających kreacji wykorzystujących sztuczną inteligencję.

Jak podkreśla muzeum, inspiracji do wystawy, oprócz dynamicznego rozwoju AI, dostarczyła publikacja Anne Friedberg „Wirtualne okno. Od Albertiego do Microsoftu”. Friedberg w swojej dogłębnej analizie obrazu zauważa, że określenie „wirtualny” w obecnych czasach zostało zawężone jedynie do prac cyfrowych, mimo że samo pojęcie narodziło się w erze przeddigitalnej. Między XVII a XVIII wiekiem w rozprawach optyków słowo „wirtualny” używane było do opisu obrazów widzianych przez soczewkę lub na powierzchni lustra. Termin ten pochodzi z języka łacińskiego, od słowa „virtus” (‘moc, siła’). Zatem „wirtualny” to posiadający moc działania bez uczestnictwa materii lub z taką mocą związany – w sensie rzeczywistym i funkcjonalnym, nie zaś formalnym.

Wystawa „Callart3” skupia się na problematyce obrazu i obrazowania. Staje się punktem wyjścia do indywidualnych rozważań i szerszych debat nad przyszłością zarówno obrazu, jak i samego człowieka. Dobór prac pokazanych na ekspozycji został podyktowany chęcią poszerzenia świadomości dotyczącej granic obrazu, wyznaczanych przez ramy w sensie dosłownym i metaforycznym.

Ekspozycja jest podzielona na trzy osie tematyczne:

„Uwikłane w tradycję” – przyglądając się historii obrazu w celu odnalezienia głębszych znaczeń i kontekstów, można stwierdzić, że najwłaściwszym początkiem jest sięgnięcie do tradycji. Obrazy, archetypy, alegorie, bohaterowie i oprawcy – tak jak i zwiedzający muzea – zależą od obyczajów i wierzeń konkretnych kręgów kulturowych, których są reprezentantami.

„Od obrazu realnego do AI” – najobszerniejsza część ekspozycji; można tam prześledzić wędrówkę obrazu przez różne media. Prace prowokują do refleksji nad istotą obrazu jako malarskiego gestu, iluzji otaczającej nas rzeczywistości oraz przestrzeni cyfrowej i sztucznej inteligencji.

„Co dalej?” – w ostatniej sali została zaprezentowana instalacja o krytycznej wymowie, podejmująca problem nadprodukcji obrazów i mechanizacji procesu twórczego.

Więcej informacji na temat wystawy na stronie internetowej muzeum.

Politechnika Wrocławska jest partnerem wystawy "Wirtualne okno".

l