Dr Marta Nowakowska – adiunkt na Wydziale Zarządzania, zajmuje się ryzykiem kulturowym w organizacjach i HR. Prowadziła badania wśród żołnierzy NATO. Odwiedziła 26 krajów afrykańskich (część przemierzyła konno), pisząc artykuły o problemach ich mieszkańców, uczestnicząc w misjach rozwojowych i humanitarnych. 

„Mam więzy rodzinne z RPA i od 30 lat regularnie odwiedzam południe Afryki. Dorastałam w zróżnicowanym kulturowo środowisku. Dodajmy do tego podróże po Afryce, Bliskim i Dalekim Wschodzie oraz moje wykształcenie. To nauczyło mnie patrzeć na świat mniej europocentrycznie i nie wierzyć w stereotypy. 

Jako dziennikarka i fotoreporterka zjeździłam wschodnią Afrykę, dokumentując m.in. niepopularne w mediach zjawisko białej biedoty. W ramach misji rozwojowych brałam udział w akcji »Stop malaria now« w Ugandzie i z Polską Zieloną Siecią prowadziłam spotkania z ludźmi żyjącymi w kenijskich slumsach. 

Kraje, które zrobiły na mnie największe wrażenie, to orientalne Maroko i pełna niesamowitych przestrzeni Namibia. Ciągle przede mną spełnienie marzenia o podróży na Madagaskar.  

Jako antropologa interesuje mnie ryzyko kulturowe, czyli błędy popełniane w kontakcie z ludźmi z innej kultury i ich potencjalne konsekwencje. Badania i warsztaty prowadziłam wśród żołnierzy, głównie dlatego, że w ich przypadku błędy mają najgroźniejsze konsekwencje. To, że przez faux pas nie podpiszemy umowy z zagranicznym partnerem jest poważne, ale mniej niż to, że lokalna ludność wyśle przeciw nam oddział terrorystyczny. 

Przez kilka lat związana byłam z Akademią Wojsk Lądowych. Przygotowywałam też do wyjazdu i prowadziłam wywiady po powrocie z uczestnikami misji NATO w Iraku. Uczyłam ich, podkreślając podobieństwa zamiast różnic. To pomaga budować empatię z lokalną – odmienną od nas ludnością.  

Jeżdżę konno, odkąd pamiętam. W Afryce ta umiejętność okazała się bezcenna. Aktualnie mam dwa własne konie i wykorzystuję jeździectwo w szkoleniach, które prowadzę m.in. w Portugalii wg metody equine based learning.  

Teraz doświadczenia z wojska i podróży przekładam na świat »cywilny«, pracując z niezwykle zaangażowanymi studentami PWr”.