Absolwentka energetyki na Wydziale Mechaniczno-Energetycznym ze specjalnością energetyka jądrowa, pracuje w południowokoreańskiej firmie FNC Technology zapewniającej usługi inżynieryjne dla przemysłu jądrowego i ośrodków badawczych zajmujących się energią jądrową. 

„Uczysz angielskiego? – to pytanie, które słyszę najczęściej. Mieszkam w metropolii seulskiej, ale 35 km od centrum, więc turyści raczej tu nie docierają. A jeśli już zjawiają się tu Europejczycy czy Amerykanie, to po to by pomagać z językiem. Gdy więc tłumaczę, że pracuję dla koreańskiej firmy i jestem inżynierem jądrowym, seulczycy robią wielkie oczy. Czasem nie wiem, kto jest bardziej zdumiony. Oni czy ja sama? Bo i mnie nadal trudno uwierzyć, że to nie sen.

Energetyka jądrowa to ważny sektor w Korei Południowej. Kraj eksploatuje 24 reaktory i ma rozbudowany łańcuch dostaw. Zresztą cały przemysł w Korei jest olbrzymi, a w związku z tym i praca inżynierów jest bardzo potrzebna i ceniona. Do tego nowe technologie są tu wprowadzane niemal od razu. Jednego dnia jakaś nowość jest dyskutowana, a następnego już trwa wymiana maili i rozmowy nad tym, jak konkretnie ją wdrożyć. To bardzo mobilizuje do tego, by się ciągle uczyć.

Moja droga do Korei była trochę pokręcona. Wiodła przez studia na Politechnice Wrocławskiej, a potem staż w programie „Energia dla przyszłości” i w końcu kolejne studia „Master of Nuclear Power Plant Engineering” – w całości dotowane przez południowokoreański rząd. A ja zupełnie nie planowałam takiego obrotu spraw! Fascynowały mnie fizyka i kosmologia. Myślałam o pójściu na astrofizykę, ale doszłam do wniosku, że nie znajdę potem pracy. Stąd bardziej praktyczna: energetyka na PWr. I tam zafascynowała mnie energia nuklearna. Dzisiaj myślę, że to było przeznaczenie. W końcu energetyka jądrowa bazuje na przepięknej fizyce”.