Ada Graja – doktorantka na Wydziale Elektroniki, Fotoniki i Mikrosystemów, konstruuje nanosatelity i uprawia turystykę naukową.

"Kosmos odkryłam dopiero na studiach. Wcześniej szerokim łukiem omijałam wszystko, co wiązało się z relatywistyką czy astronomią. Uwielbiałam fizykę, ale złożoność wszechświata mnie przytłaczała.

Postanowiłam jednak zrobić coś wbrew sobie i zdawać na studia związane z kosmonautyką. Wtedy jednak taki kierunek można było realizować jedynie w Warszawie. Były to dla mnie za wysokie progi zarówno finansowe, jak i punktacyjne. Ostatecznie wybrałam mechatronikę na PWr, odpuściłam kosmos. A przynajmniej tak mi się wydawało.

Wkroczyłam w tę tematykę zupełnie przypadkiem. Pewnego dnia na kampusie PWr znajomy zapytał mnie o chęć dołączenia do szalonego studenckiego projektu w programie Europejskiej Agencji Kosmicznej. I tak znalazłam się w ekipie projektu TRACZ. Zbudowaliśmy chwytak, który poleciał w przestrzeń pozaziemską na pokładzie suborbitalnej rakiety REXUS. Wtedy wsiąknęłam w kosmos na dobre.

Obecnie realizuję doktorat, którego tematem jest payload biologiczny. Równolegle pracuję we wrocławskiej firmie zajmującej się technologiami satelitarnymi. Niedawno na orbitę wyniesiony został bio-nanosatelita, przy budowie którego uczestniczyłam.

Dzięki projektom kosmicznym zaczęłam więcej podróżować i uprawiać turystykę naukową. Zwiedziłam różne kraje, m.in. Szwecję, Holandię, Francję, Wielką Brytanię, Niemcy, Ukrainę, Czechy, Zjednoczone Emiraty Arabskie. Nie lubię marnować czasu, więc wyciskam z takiego wyjazdu, ile tylko się da – zarówno od strony naukowej, biznesowej, jak i turystycznej. Jedynym wyjątkiem był wyjazd all inclusive na Majorkę, nie odnalazłam się jednak w tym trybie i pobyt przeistoczył się z odpoczywania w szukanie przygód i wyzwań.

Pomimo wielu doświadczeń w sercu pozostało jedno miejsce, w którym narodziła się moja pasja do inżynierii kosmicznej – Europejskie Centrum Badań i Technologii Kosmicznych (ECTEC) w spokojnym, nadmorskim mieście Noordwijk w Holandii."