TWOJA PRZEGLĄDARKA JEST NIEAKTUALNA.
Wykryliśmy, że używasz nieaktualnej przeglądarki, przez co nasz serwis może dla Ciebie działać niepoprawnie. Zalecamy aktualizację lub przejście na inną przeglądarkę.
Dlaczego badamy starożytne genomy? Co to jest DNA środowiskowe? Na czym polega degradacja DNA? Gościem kolejnego Interdyscyplinarnego Seminarium Naukowego będzie prof. Eske Willerslev – światowej sławy genetyk ewolucyjnego. Zapraszamy na jego wykład pt. „What can we learn from ancient genomics?”, który odbędzie się 9 kwietnia w auli PWr (Wybrzeże Wyspiańskiego 27, bud. A-1), początek o godzinie 13.15. Wstęp wolny, obowiązują jednak wcześniejsze zapisy.
Profesor Eske Willersev w swoich badaniach zajmuje się starożytnym DNA, degradacją DNA oraz DNA środowiskowym. Jest profesorem na Uniwersytecie w Kopenhadze, gdzie kieruje Centrum Starożytnej Genomiki Środowiskowej (CAEG), współpracuje także z Katedrą Genetyki na Uniwersytecie w Cambridge i z niemieckim Uniwersytetem w Bremie.
Ten ceniony naukowiec koncentruje się na wykorzystaniu starożytnej genomiki środowiskowej do lepszego zrozumienia procesów ekologicznych i ewolucyjnych.
Jego zespół jako pierwszy na świecie przeanalizował starożytny ludzki genom. Nadzorowane przez niego badania dotyczą m.in. wykorzystania DNA środowiskowego do opracowania upraw odpornych na zmiany klimatu i zrównoważonych agroekosystemów.
Prof. Willersev angażuje się w popularyzację wiedzy o genomice, jest autorem wielu publikacji naukowych i produkcji filmowych. Należy do Amerykańskiej Narodowej Akademii Nauk, Europejskiej Organizacji Biologii Molekularnej (EMBO) oraz Królewskiej Duńskiej Akademii Nauk i Literatury, a także Duńskiego Klubu Odkrywców.
– Pierwszy starożytny genom ludzki opublikowaliśmy w 2010 roku. Od tego czasu opublikowano już tysiące takich genomów, a ich badania fundamentalnie zmieniły nasze spojrzenie na historię ludzkości – mówi prof. Willersev. – Dziś wiemy, że populacje ludzkie od zawsze migrowały na ogromne odległości i mieszały się, odkąd nasi przodkowie opuścili Afrykę około 90-60 tysięcy lat temu. Wiemy również, że współczesny rozkład populacji ludzkich na świecie w dużej mierze wynika z wydarzeń, które miały miejsce stosunkowo niedawno – w ciągu ostatnich kilku tysięcy lat. W związku z tym wiele ludzkich adaptacji genetycznych pierwotnie powstało w środowiskach odmiennych od tych, w których występują obecnie. Podczas wykładu duński naukowiec będzie omawiał historię ludzkości na podstawie badań starożytnej genomiki – od Eurazji po Ameryki i Australię.
Współorganizatorem wydarzenia jest wrocławski oddział Academia Europaea.
