Lampy za dnia „gromadzące” światło dzięki farbie luminescencyjnej, a wieczorem świecące delikatną poświatą lub dające intensywniejsze światło dzięki podświetleniu latarką telefonu. To projekt Iwony Kin, Alicji Smoczyk, Agaty Czugały i Pawła Mordeja, który znalazł się w światowym finale konkursu International Velux Award (jako jeden z 10 spośród prawie 470 zgłoszeń). Zwycięzców poznamy w sierpniu.

Konkurs – organizowany od 2004 roku – ma zachęcać studentów architektury do odkrywania roli światła dziennego w architekturze i inspirować do kreatywnego wykorzystania światła w projektach. Do tej pory uczestniczyli w nim przedstawiciele 800 uczelni ze 130 krajów z całego świata.

Jurorzy oceniając projekty, biorą pod uwagę m.in. to, w jaki sposób projekt odpowiada na współczesne i przyszłe wyzwania, czy studenci eksperymentowali z tematem, jakiego się podjęli, a także dokumentację projektu i poziom jego innowacyjności.

Oświetlenie w sam raz dla terenów zielonych

W tegorocznej edycji zwycięzcami regionalnego etapu dla Europy Wschodniej i Bliskiego Wschodu zostali reprezentanci Wydziału Architektury PWr – Iwona Kin, Alicja Smoczyk, Agata Czugała i Paweł Mordeja.

Ich projekt (No)Daylight powstał pod okiem dr. inż. arch. Bartosza Adamiczki i dr. inż. arch. Tomasza Bromy.

Zespół postanowił rozwinąć powszechnie znane rozwiązanie —butelkę z wodą umieszczaną na latarce, co tworzy tymczasową lampę.

Do tego dodali dwa ważne elementy: farbę luminescencyjną i przedmiot, który ludzie zwykle mają przy sobie, czyli telefon (a konkretnie wbudowaną w niego latarkę).

Jak tłumaczą, „zbieranie” światła dziennego za pomocą farby luminescencyjnej pozwoli stworzyć subtelną sieć punktów świetlnych, czyniąc nocny spacer po okolicy przyjemnym i bezpiecznym.

– Takie lampy mogą stanowić element krajobrazu terenów zielonych bez zbędnego zanieczyszczania światłem i ingerencji w otoczenie – podkreślają autorzy projektu. – Nasze rozwiązanie zapewniałoby światło bez konieczności wykonywania instalacji elektrycznej, a do tego nie byłoby na tyle intensywne, by zakłócać naturalny krajobraz.

Gromadząc światło dzienne dzięki farbie luminescencyjnej, lampy (umieszczone np. w parku) dawałyby delikatną poświatę – wystarczającą, by czuć się bezpiecznie w otoczeniu, ale nie na tyle intensywną, by stanowić świetlne zakłócenie przestrzeni. A jednocześnie – w razie potrzeby – umieszczenie pod lampą latarki telefonu pozwalałoby na tymczasowe lepsze oświetlenie tego konkretnego miejsca.

Szkło, mat i odpowiednie zakrzywienia

– Przeanalizowaliśmy wiele kształtów, faktur i wypełnień, aby stworzyć formę, która najskuteczniej przepuszcza światło – opowiadają studenci. – Najlepszy efekt dawał obiekt wykonany ze szkła, o nierównych ściankach i wypełniony wodą. Matowa powłoka ograniczałaby ilość emitowanego światła, ale dawała przyjemniejszy blask. Bazując na tych wnioskach, zaprojektowaliśmy lampę składającą się z dwóch części, które skręcają się ze sobą jak śruba. Obiekt wewnętrzny powstałby z przezroczystego szkła, natomiast zewnętrzny to klosz o matowym wykończeniu. Przesuwając górną część, można regulować ilość i intensywność światła.

Studenci dodają też, że prostopadłe zakrzywienie „gromadzi” światło, czyniąc je jaśniejszym, a napełnienie lampy wodą pozwala na równomierne rozprowadzenie światła po całym kształcie, tworząc przyjemniejszy blask. Dodatkowo matowe wykończenie górnej osłony lampy pomaga kontrolować ilość światła, zapewniając bardziej subtelny, osobliwy efekt.

Autorzy projektu dodają też, że lampa została zaprojektowana tak, aby w minimalnym stopniu oddziaływać na podłoże, gdy nie jest używana. Nie zanieczyszcza otoczenia światłem, chroniąc przyrodę. Nie wymaga okablowania i nie ingeruje w zieleń, jako że delikatna i minimalistyczna podstawa lampy pozwala na wzrost roślin pod nią.

Iwona, Alicja, Agata i Paweł dzięki zwycięstwu w regionalnym etapie zakwalifikowali się do światowego finału konkursu.

Szczegóły swojego projektu będą więc prezentować w ostatnim tygodniu sierpnia przed jury. O zwycięstwo będą rywalizować z czterema innymi zespołami w kategorii „Daylight Investigations”. Więcej na temat konkursu na stronie International Velux Award.

lucy