TWOJA PRZEGLĄDARKA JEST NIEAKTUALNA.
Wykryliśmy, że używasz nieaktualnej przeglądarki, przez co nasz serwis może dla Ciebie działać niepoprawnie. Zalecamy aktualizację lub przejście na inną przeglądarkę.
Data: 14.09.2023 Kategoria: ludzie politechniki, Wydział Budownictwa Lądowego i Wodnego, Wydział Chemiczny, Wydział Mechaniczny
Prof. Jerzy Detyna (Wydział Mechaniczny), prof. Łukasz Sadowski (Wydział Budownictwa Lądowego i Wodnego) i prof. Marcin Sieńczyk (Wydział Chemiczny) to trzech nowych profesorów tytularnych na naszej uczelni.
Nominacje otrzymali:
Ukończył z wyróżnieniem w 1995 r. studia w zakresie mechaniki na Wydziale Mechanicznym Politechniki Wrocławskiej. W 2000 r. z wyróżnieniem obronił rozprawę doktorską na Uniwersytecie Przyrodniczym. W 2008 r. w oparciu o monografię pt. „Maksimum entropii jako teoretyczne kryterium statystycznego opisu separacji materii granulowanej” oraz dorobek publikacyjny uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego w dziedzinie nauk technicznych, w dyscyplinie mechanika. Naukowiec od 2010 r. pracował na stanowisku profesora uczelni.
Po habilitacji przedmiotem zainteresowań prof. Jerzego Detyny stała się tematyka związana z inżynierią biomedyczną – co było wynikiem współpracy ze specjalistami w tym zakresie zarówno z Politechniki Wrocławskiej (Wydziału Mechanicznego i Wydziału Podstawowych Problemów Techniki), jak również ze środowiska medycznego. W pracy naukowej koncentruje się na kilku istotnych obszarach badawczych: medycznym wykorzystaniem wybranych biopolimerów hydrożelowych w technologii bioplottowania, mikrostrukturą i właściwościami łuków ortodontycznych w środowisku jamy ustnej, stereofotogrametrią do zastosowań medycznych, a także oddziaływaniem pól magnetycznych i elektromagnetycznych na organizmy żywe. Ponadto w swoich badaniach rozwija i wykorzystuje metody planowania eksperymentu i statystycznej analizy danych.
Prof. Jerzy Detyna jest autorem i współautorem ponad 150 prac naukowych o zasięgu krajowym i międzynarodowym. Jest również autorem i współautorem trzech książek i 17 rozdziałów w książkach opublikowanych w renomowanych wydawnictwach o zasięgu międzynarodowym, dotyczących głównie mechaniki biomateriałów. Wypromował dotąd siedmiu doktorów (kolejne dwa doktoraty są procedowane przed obroną), a pod jego dalszą opieką znajduje się obecnie pięciu kolejnych doktorantów.
Dowodem uznania prof. Jerzego Detyny na arenie międzynarodowej były zaproszenia do udziału w pracach redakcyjnych, w roli zaproszonego redaktora, w wydaniach specjalnych wysoko punktowanych czasopism: „3D Printing for Biomedical Applications: Latest Advances and Prospects” oraz „Hydrogels Used for Additive Manufacturing”.
Prof. Jerzy Detyna jest członkiem licznych organizacji i towarzystw naukowych, w tym m.in. Komisji Inżynierii Biomedycznej Oddziału Polskiej Akademii Nauk we Wrocławiu, Polskiego Towarzystwa Agrofizycznego, Royal Statistical Society, American Statistical Association, American Physical Society. Ponadto aktywnie działa w środowisku sportowym związanym z polskim biathlonem.
Był współzałożycielem, a od 2016 roku jest prezesem Wałbrzyskiego Towarzystwa Naukowego. Od wielu lat pełni również funkcję pełnomocnika Prezydenta Miasta Wałbrzycha ds. współpracy z uczelniami wyższymi. W latach ubiegłych był również aktywnym samorządowcem.
W latach 2008-2009 pełnił funkcję zastępcy Dyrektora Filii w Wałbrzychu, a od 2020 roku jest koordynatorem Prorektora ds. współpracy z samorządami. Aktualnie jest również członkiem Zespołu Liderów Zmian, który został powołany przez rektora do prac nad strategią uczelni.
Jest absolwentem Wydziału Budownictwa Lądowego i Wodnego Politechniki Wrocławskiej. Doktoryzował w 2013 roku, habilitował w 2018 roku, a w 2023 roku uzyskał tytuł profesora nauk inżynieryjno-technicznych. Na Politechnice Wrocławskiej przeszedł przez wszystkie szczeble kariery naukowej, od doktoranta po profesora. Obecnie pełni funkcję kierownika Katedry Inżynierii Materiałów i Procesów Budowlanych na Wydziale Budownictwa Lądowego i Wodnego.
Specjalizuje się i pasjonuje poszukiwaniem relacji między paradygmatami naukowymi i regułami praktycznymi w budownictwie, szczególnie w inżynierii materiałów budowlanych, badaniach nieniszczących, inżynierii powierzchni, procesach budowlanych i sztucznej inteligencji. Jest popularyzatorem dywersyfikacji i wspierania najlepszych w nauce, a także zrównoważonego rozwoju i wykorzystania materiałów odpadowych w gospodarce.
Opublikował ponad 200 publikacji naukowych (w tym ponad 100 artykułów w czasopismach z listy JCR), dwie książki wydane nakładem wydawnictw CRC Press i Springer oraz opracował kilkadziesiąt ekspertyz budowlanych. Jest twórcą kilkunastu patentów, zgłoszeń patentowych i wzorów użytkowych. Jego prace były cytowane ponad 2 tysiące razy w bazie Web of Science, a indeks Hirscha wynosi 25. Wypromował trzech doktorów (w tym jednego jako promotor, a dwóch jako promotor pomocniczy). Recenzował ponad 500 artykułów w czasopismach z listy JCR, kilkanaście prac doktorskich i habilitacyjnych oraz dwie monografie. Jest członkiem zespołu edytorów kilku czasopism, min. Structural Concrete, The Journal of Adhesion, Bulletin of the Polish Academy of Sciences Technical Sciences.
Na Wydziale Budownictwa Lądowego i Wodnego, a także na Wydziałach: Inżynierii Środowiska i Architektury oraz w Szkole Doktorskiej prowadził wszystkie formy zajęć dydaktycznych (min. z budownictwa ogólnego oraz mieszkaniowego, podstaw projektowania). Był opiekunem ponad 80 obronionych prac dyplomowych (w tym 2 z w University of Porto). Odbył staże dydaktyczne w University of Porto, Universidade NOVA de Lisboa. Prowadził kilka wykładów w ramach Dolnośląskiego Festiwalu Nauki.
Stypendysta Fundacji na rzecz Nauki Polskiej i Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Jest członkiem The International Union of Laboratories and Experts in Construction Materials, Systems and Structures (RILEM), członkiem Akademii Młodych Uczonych PAN, członkiem Komitetu Inżynierii Lądowej i Wodnej PAN, członkiem Rady Upowszechniania Nauki przy Prezydium PAN, członkiem Komisji Budownictwa i Mechaniki w Oddziale PAN we Wrocławiu, członkiem Komisji Inżynierii Powierzchni w Oddziale PAN w Poznaniu oraz ekspertem Komisji Ewaluacji Nauki.
Jego badania były finansowane ze środków pozyskanych w systemie grantowym, min. z Narodowego Centrum Nauki i Narodowego Centrum Badań i Rozwoju, a także ze środków pozyskanych z przemysłu.
Prof. Sadowski przebywał na kilku stażach naukowych, min. w The University of Liverpool (Wielka Brytania), Brandenburgische Technische Universität Cottbus-Senftenberg (Niemcy) oraz La Trobe University (Australia).
W 2021 r. otrzymał medal Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa im. Wacława Żenczykowskiego za osiągnięcia naukowo-techniczne w dziedzinie budownictwa.
Prof. Łukasz Sadowski jest obecny w międzynarodowym rankingu TOP 2% wpływowych ludzi nauki, opracowywanym przez analityków z Uniwersytetu Stanforda, wydawnictwa Elsevier i firmy SciTech Strategies. Jego osiągnięcia są inspirujące dla międzynarodowego środowiska naukowego, nagradzane na międzynarodowych targach innowacji (min. we Francji i Maroku), wdrażane w przemyśle budowlanym i dostrzegane w mediach (min. w Radiu RAM i miesięczniku Forbes).
Jest czynnym inżynierem budownictwa z uprawnieniami budowlanymi do projektowania i kierowania robotami budowlanymi w specjalności konstrukcyjno-budowlanej. Należy do Dolnośląskiej Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa oraz Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa.
Prywatnie szczęśliwy mąż, tata trójki dzieci i pasjonat tenisa ziemnego.
Pracuje w Katedrze Chemii Organicznej i Medycznej na Wydziale Chemicznym Politechniki Wrocławskiej. W 2006 r. obronił z wyróżnieniem rozprawę doktorską (Wydział Chemiczny, Politechnika Wrocławska), w 2015 roku uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego w dziedzinie nauk chemicznych (Politechnika Gdańska), a od 2019 r. jest profesorem uczelni.
W pracy naukowej skupia się na kilku obszarach: projektowaniu i syntezie związków biologicznie aktywnych, w tym inhibitorów enzymów proteolitycznych (proteaz serynowych), o właściwościach przeciwnowotworowych, przeciwbakteryjnych i przeciwwirusowych, projektowaniu i konstrukcji haptenów oraz antygenów do produkcji specyficznych przeciwciał do zastosowań terapeutycznych i diagnostycznych.
Bardzo ważną rolę w rozwoju naukowym prof. Marcina Sieńczyk odegrał dwuletni staż podoktorski na Uniwersytecie Teksańskim (Health Science Center at Houston, Medical School, Department of Pathology and Laboratory Medicine, Chemical Immunology Research Center), a także trzymiesięczny staż na Uniwersytecie Stanforda w ramach programu Top500 Innovators.
Prof. Marcin Sieńczyk jest współautorem ponad 70 prac naukowych o zasięgu międzynarodowym w recenzowanych czasopismach międzynarodowych. Jest również współautorem 40 patentów krajowych oraz czterech międzynarodowych. Wypromował dwóch doktorów (jako promotor lub kopromotor), a pod jego opieką znajduje się obecnie czterech kolejnych doktorantów.
W latach 2016-2020 pełnił funkcję kierownika Zakładu Chemii Medycznej i Mikrobiologii, a od 2020 roku pełni funkcję kierownika Katedry Chemii Organicznej i Medycznej.
Nasze strony internetowe i oparte na nich usługi używają informacji zapisanych w plikach cookies. Korzystając z serwisu wyrażasz zgodę na używanie plików cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki, które możesz zmienić w dowolnej chwili. Ochrona danych osobowych »