Prezydent RP nadał prof. Kazimierze Wilk z Wydziału Chemicznego Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski. Wyróżnienie zostało przyznane za wybitne zasługi w pracy naukowo-badawczej i popularyzowanie polskiej myśli naukowej na świecie.

Order Odrodzenia Polski został ustanowiony w 1921 r. Nadawany jest za wybitne zasługi w służbie państwu i społeczeństwu. Zwłaszcza za wybitne osiągnięcia w działalności publicznej, podejmowanej z pożytkiem dla kraju, za szczególne zasługi dla umacniania suwerenności i obronności kraju, dla rozwoju gospodarki narodowej, służby publicznej, za wybitną twórczość naukową, literacką i artystyczną czy za wybitne zasługi dla rozwoju współpracy Rzeczypospolitej Polskiej z innymi państwami i narodami.

Order dzieli się na pięć klas – Krzyż Wielki, Krzyż Komandorski z Gwiazdą, Krzyż Komandorski, Krzyż Oficerski oraz Krzyż Kawalerski.

PROF. KAZIMIERA A. WILK (WYDZIAŁ CHEMICZNY)

Pracuje w Katedrze Inżynierii i Technologii Procesów Chemicznych. Jest uznaną specjalistką w zakresie innowacyjnych technologii chemikaliów specjalistycznych (ang. Fine Chemicals), w szczególności otrzymywania produktów o wysokiej wartości dodanej, typu surfaktantów specjalistycznych, dekorowanych polimerów, a także projektowania racjonalnych technik enkapsulacji leków w nanonośnikach polimerowych i surfaktantowych do spowolnionego uwalniania. Zajmuje się również wytwarzaniem ekologicznych formulacji kosmetycznych i surfaktantowych. Stworzyła szkołę naukową pt. Enkapsułowanie substancji aktywnych w nanonośnikach polimerowych i surfaktantowych.    

Prof. Kazimiera A. Wilk ukończyła studia na Wydziale Chemicznym Politechniki Wrocławskiej w zakresie chemii i technologii chemicznej w 1976 r. Tam też w 1979 r. uzyskała tytuł doktora nauk chemicznych. Stopień doktora habilitowanego nauk chemicznych uzyskała w 1991 r., a tytuł profesora nauk chemicznych w zakresie technologii chemicznej w 2001 r. 

W latach 80. wyjechała na trzyletni staż podoktorski na University of Delaware (USA). W w latach 90. odbyła szereg krótkoterminowych wizyt naukowych w ETH Zürich (Szwajcaria).

Jako następczyni prof. Bogdana Burczyka przez prawie 25 lat (1996-2020) kierowała zakładami naukowo-dydaktycznymi Wydziału Chemicznego PWr. Obecnie (od 1.01.2020 r.) kieruje Laboratorium Technologii Organicznej i Farmaceutycznej w Katedrze Inżynierii i Technologii Procesów Chemicznych.

Była członkiem Senatu Politechniki Wrocławskiej w latach 2002-2008 oraz 2016-2020). W latach 2009-2020 pracowała jako pełnomocnik ds. komunikacji środowiskowej kolejnych rektorów Politechniki Wrocławskiej. W okresie 08.04.2019-31.08.2020 była pierwszą przewodniczącą rady dyscypliny Inżynieria Chemiczna na naszej uczelni.

Należy do szeregu  prestiżowych instytucji naukowych: Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów (Sekcja V – Nauk Matematycznych, Fizycznych, Chemicznych i Nauk o Ziemi, 2017-2020),  Rady Doskonałości Naukowej (Sekcja II – Nauk Inżynieryjno-Technicznych, 2019-2023), Komitetu Inżynierii Chemicznej i Procesowej PAN (2020-2023), Komitetu Naukowego Kasy im. Józefa Mianowskiego - Fundacji popierania nauki (2019-2023). Należała też do Rady Naukowej Instytutu Katalizy i Fizykochemii Powierzchni PAN w Krakowie (2007-2014).

Dorobek naukowy profesor Wilk  to około 260 pozycji, w tym ponad 155 artykułów z Listy Filadelfijskiej (listy JCR), 35 patentów krajowych, 1 patent międzynarodowy, 1 know-how, 48 recenzowanych referatów w języku angielskim, 5 rozdziałów w książkach i 1 rozdział w monografii, 4 naukowe edytorstwa monografii konferencyjnych w języku angielskim. Dodatkowo w dorobku ma 7 prac popularyzujących naukę. Była promotorem 13 przewodów doktorskich, z których 10 uzyskało wyróżnienie, a 3 następne są w toku. Dwóch jej doktorów było laureatami Fundacji na rzecz Nauki Polskiej, 1 uzyskał Nagrodę Premiera, 1 należy do Academia Iuvenum PWr. Dziewięciu doktorów pracowało lub nadal pracuje na kierowniczych stanowiskach w przemyśle lub w firmach, zaś czterech jako nauczyciele akademiccy.

W latach 1998-2007 profesor Wilk była aktywnym organizatorem, współtwórcą i uczestnikiem Dolnośląskiego Festiwalu Nauki (DFN), który dzięki niej rozszerzył swoją formułę na niemal cały Dolny Śląsk. Była jednym z twórców festiwalu na Politechnice Wrocławskiej (1998-2000). Pełniła funkcję zastępcy koordynatora środowiskowego DFN (2001-2002). W 2003 r. została powołana przez Kolegium Rektorów Uczelni Wrocławia i Opola (KRUWiO) na koordynatora środowiskowego DFN. Od 2007 r. jest honorowym członkiem Rady Programowej DFN. 

Dzięki aktywności w upowszechnianiu nauki na forum krajowym i międzynarodowym prof. Kazimiera Wilk została mianowana przez ministra nauki przedstawicielką/ekspertką Polski w 7. programie ramowym „Science in Society”.

Jest laureatką wielu prestiżowych nagród i wyróżnień. W 2007 roku otrzymała Nagrodę KRUWiO za integrację środowiska naukowego, a w 2009 r. Nagrodę Prezydenta Wrocławia za współutworzenie i rozwój DFN. W 2010 r. otrzymała medal im. Wojciecha Świętosławskiego ze Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego za całokształt działalności naukowej. W 2013 r. została uhonorowana wyróżnieniem Lew Politechniki Wrocławskiej.

W 2021 r. otrzymała Nagrodę Naukową im Włodzimierza Trzebiatowskiego (PWr). W 2022 r. na 23rd International Symposium on Surfactants in Solutions (SIS2022) w Lublinie przyznano jej międzynarodową nagrodę im. Kash Mittala za osiągnięcia w obszarze syntezy surfaktantów.