TWOJA PRZEGLĄDARKA JEST NIEAKTUALNA.
Wykryliśmy, że używasz nieaktualnej przeglądarki, przez co nasz serwis może dla Ciebie działać niepoprawnie. Zalecamy aktualizację lub przejście na inną przeglądarkę.
fot. Ministerstwo Zdrowia
Naukowiec z Wydziału Medycznego został powołany przez ministra zdrowia do składu Krajowej Rady Kardiologicznej (KRK). To gremium ekspertów ma pełnić rolę doradczą w ministerstwie i wyznaczać kierunki rozwoju opieki kardiologicznej w Polsce.
Krajowa Rada Kardiologiczna została powołana na mocy ustawy o Krajowej Sieci Kardiologicznej. W jej składzie znalazło się 13 osób, w tym prof. Adrian Doroszko z Wydziału Medycznego Politechniki Wrocławskiej.
Rada ma odgrywać kluczową rolę w kształtowaniu strategicznych kierunków rozwoju systemu opieki kardiologicznej w Polsce, a jej celami są m.in.: poprawa koordynacji systemu, zwiększenie dostępności badań profilaktycznych, ocena jakości i skuteczności leczenia oraz wdrażanie innowacyjnych rozwiązań w opiece kardiologicznej.
***
Prof. Adrian Doroszko pracuje na Wydziale Medycznym PWr od momentu jego powstania. Obecnie pełni funkcję zastępcy przewodniczącego Rady Dyscypliny Nauk Medycznych oraz zastępcy kierownika Katedry Nauk Klinicznych Niezabiegowych. Klinicysta – kardiolog i specjalista chorób wewnętrznych, zastępca kierownika Ośrodka Chorób Serca w 4 Wojskowym Szpitalu Klinicznym.
Laureat medalu im. Ludwika Hirschfelda dla najlepszego absolwenta Uniwersytetu Medycznego im. Piastów Śląskich we Wrocławiu. Dwukrotny stypendysta Fundacji na rzecz Nauki Polskiej, nominowany do Nagrody Naukowej tygodnika „Polityka”, wyróżniony listem gratulacyjnym Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz kilkoma Young Investigator Awards za prace powstałe w okresie post-doc i studiów doktoranckich.
Wiceprezes Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego (PTNT), współautor wytycznych postępowania.
Staże podoktorskie realizował w Cardiovascular Research Groups na UofS i UofA w Kanadzie w zakresie farmakoproteomiki i kardiologii eksperymentalnej. Zajmował się głównie badaniem modyfikacji post-translacyjnych białek kurczliwych w patogenezie uszkodzenia mięśnia serca, patomechanizmami uszkodzenia płuc w przebiegu mechanicznej wentylacji.
Po powrocie do Polski kontynuował badania skupiając się na zagadnieniach z zakresu medycyny translacyjnej - from bench to bedside.
