TWOJA PRZEGLĄDARKA JEST NIEAKTUALNA.
Wykryliśmy, że używasz nieaktualnej przeglądarki, przez co nasz serwis może dla Ciebie działać niepoprawnie. Zalecamy aktualizację lub przejście na inną przeglądarkę.
Narodowe Centrum Nauki ogłosiło wyniki kolejnej edycji konkursu Miniatura. Wśród laureatów znalazły się cztery osoby z Politechniki Wrocławskiej, które wkrótce rozpoczną swoje badania wstępne i pilotażowe oraz wyjazd konsultacyjny.
Konkurs skierowany jest do naukowców z tytułem doktora, którzy nie kierowali realizacją projektów badawczych, ani nie byli laureatami konkursów stypendialnych i stażowych finansowanych przez NCN. Laureaci na swoje projekty otrzymują od 5 tys. zł do 50 tys. zł.
W najnowszej edycji dofinansowanie na swoje projekty zdobyło 130 osób, w tym cztery osoby z Politechniki Wrocławskiej.
Grant w wysokości blisko 50 tys. zł otrzymała dr inż. Marta Rusnak z Wydziału Architektury na projekt „Okulograf jako narzędzie wspomagające prospołeczne zarządzanie strukturami zabytkowych miast. Dociekania metodologiczne dotyczące kwestii kulturowego zróżnicowania zabytków i różnej tożsamości obserwatorów”.
Okulografy, inaczej eyetrackery, to urządzenia służące do śledzenia wzroku, a dzięki ich zastosowaniu można szczegółowo przeanalizować zachowania wizualne obserwatorów. W ramach projektu nasza badaczka zamierza przeprowadzić badania sondażowe dotyczące lepszego poznania potencjału tych urządzeń, jako narzędzi wspomagających zarządzanie i ochronę dziedzictwa materialnego w międzynarodowym kontekście społecznym.
– W związku z rosnącym zainteresowanie partycypacją społeczną, połączoną z wykorzystywaniem okulografii do zarządzania turystyką oraz opieką nad przestrzenią zabytkowych miast, niezbędne jest określenie zakresu jej zastosowania. Pozwoli to także na wyznaczenie sposobu prowadzenia takich rejestracji, a tym samym wskazanie jej zalet, wad i ograniczeń. Ostatnie dwa z wymienionych elementów wydają się kluczowe dla rozwoju tej dziedziny – mówi dr inż. Marta Rusnak.
W ramach grantu nasza badaczka chciałaby m.in. przeprowadzić diagnozę optometryczną dla grupy 320 osób, a następnie wykonać testy okulograficzne na grupie około 130-160 wolontariuszy.
– Chciałabym wiedzieć, czy metodologia badań okulografcznych powinna być taka sama czy różna dla obiektów znajdujących się w miastach Azji, Ameryki i Europy, odwiedzanych przez tysiące turystów i tych będącymi wyłącznie skarbami lokalnych społeczności. Naukowcy zainteresowani tym aspektem będą wiedzieli, na jakich zasadach powoływać się na wyniki badań eyetrackingowych przeprowadzonych przez osoby działające w innych rejonach świata – dodaje.
Dr inż. Marta Rusnak pracuje w Katedrze Historii Architektury, Sztuki i Techniki. Korzystając z niestandardowych metod i narzędzi, prowadzi badania nad postrzeganiem dziedzictwa architektonicznego. Stosuje bezinwazyjne rejestratory ruchu gałek ocznych, czyli eyetrackery: stacjonarne, mobilne i zintegrowane z goglami wirtualnej rzeczywistości.
Dr inż. Paweł Kustroń z Wydziału Mechanicznego otrzymał grant w wysokości blisko 50 tys. zł na projekt „Opracowanie metody detekcji i predykcji zjawiska ekspulsji w procesie zgrzewania nowoczesnych materiałów konstrukcyjnych”.
W ramach grantu zamierza prowadzić badania związane z opracowaniem skutecznej metody detekcji i predykcji zjawiska ekspulsji w procesie zgrzewania rezystancyjnego punktowego. Proces ten jest wciąż szeroko stosowany do łączenia metali w wielu gałęziach przemysłu np. samochodowego, lotniczego czy AGD.
– Zjawisko ekspulsji polega na wyrzuceniu ciekłego metalu z obszarów styku materiałów zgrzewanych lub styku pomiędzy elektrodą zgrzewalniczą a materiałem zgrzewanym – mówi dr inż. Paweł Kustroń. – Wystąpienie tego zjawiska jest skrajnie niekorzystne dla właściwości połączenia zgrzewanego w tym głównie jego wytrzymałości statycznej i zmęczeniowej oraz skutkuje niespełnieniem wymogów jakościowych norm dotyczących połączeń zgrzewanych rezystancyjnie punktowo. Zjawisko to trwa od kilkuset mikro-sekund do kilku mili-sekund. Sprawia to, że jest ono bardzo trudne zarówno do detekcji, jak i kontroli – dodaje.
Badanie prowadzone będą w trakcie powstawania połączeń zgrzewanych. Zastosowanie w projekcie nowoczesnych czujników, opartych np. na technologii MEMS pozwoli nie tylko na detekcję zjawiska ekspulsji, ale potencjalnie również na przewidywanie jego wystąpienia i szybką prewencję.
– Opracowanie odpowiednich algorytmów analizy danych pomiarowych oraz przeprowadzenie stosownych analiz numeryczny (MES) pozwoli z kolei na pełniejsze zrozumienie, poznanie i ocenę potencjału proponowanej metody detekcji i predykcji badanego zjawiska – wyjaśnia naukowiec.
Dr inż. Paweł Kustroń pracuje w Katedrze Obróbki Plastycznej, Spawalnictwa i Metrologii. Jego zainteresowania naukowe obejmują głównie szeroko rozumiane procesy spajania nowoczesnych materiałów konstrukcyjnych w tym np. metali oraz tzw. kompozytów warstwowych. Ponadto zajmuje się opracowywaniem nowych, skutecznych metod monitorowania i kontroli procesów spawalniczych, w celu podniesienia jakości i niezawodności konstrukcji łączonych np. za pomocą technologii zgrzewania punktowego lub metod hybrydowych.
Dofinansowanie w wysokości niemal 15 tys. zł na projekt „Badania wstępne w kierunku zastąpienia części cementu w kompozytach cementowych materiałem odpadowym z procesów rafineryjnych przy przetwarzaniu ropy naftowej w postaci zużytego katalizatora z krakingu katalitycznego” otrzymał dr inż. Paweł Niewiadomski z Wydziału Budownictwa Lądowego i Wodnego.
Celem jego badań jest ocena wpływu dodatku zużytego katalizatora z krakingu katalitycznego (ZKKK), będącego odpadem z procesów rafineryjnych przy przetwarzaniu ropy naftowej, jako częściowego zamiennika cementu, na wybrane właściwości kompozytów cementowych.
Projekt związany jest z rosnącym problemem zagospodarowania ZKKK, wykorzystanego przez przemysł paliwowy w trakcie procesów rafineryjnych. Łączna masa odpadów wytworzonych w 2015 roku przez Grupę ORLEN wynosi łącznie ponad 160 tys. ton, z czego Zakład Produkcyjny w Płocku wytworzył ponad 5,5 tyś ton zużytego katalizatora zawierającego niebezpieczne metale przejściowe oraz około 0,5 tyś ton ZKKK.
– Wykorzystanie odpadów w produkcji kompozytów cementowych, najpowszechniej stosowanych konstrukcyjnych materiałów na świecie, wpisuje się w działania badaczy na rzecz zrównoważonego rozwoju i gospodarki obiegu zamkniętego – podkreśla dr inż. Paweł Niewiadomski. – Szacuje się, że cement portlandzki jest źródłem ok. 5-8 proc. światowej emisji dwutlenku węgla, a jego roczna produkcja w Polsce wynosi około 19 mln ton – dodaje.
Z dostępnych obecnie publikacji wynika, że ZKKK może stanowić częściowy zamiennik cementu. Niemniej istniejące badania są wybiórcze i jak dotąd nie przeprowadzono badań nad wykorzystaniem odpadów z procesów rafineryjnych składowanych w Polsce.
Nasz naukowiec planuje przeprowadzić badania wstępne na najbardziej podstawowym kompozycie cementowym, jakim jest zaczyn cementowy, składającym się z cementu portlandzkiego i wody o stosunku wodno-cementowym w najpowszechniej stosowanym w praktyce zakresie od 0,3 do 0,5.
– Warto podkreślić, że aby odpowiedzieć na pytanie, jaki jest wpływ zastosowania ZKKK na właściwości zaczynu cementowego, planuję przeprowadzenie badań również w skali mikro, zgodnie z interdyscyplinarną doktryną, zakładającą, że aby poznać przyczyny efektów makroskopowych, należy zaobserwować zjawiska zachodzące w mikroskali – wyjaśnia.
Dr inż. Paweł Niewiadomski pracuje w Katedrze Inżynierii Materiałów i Procesów Budowlanych. Jego zainteresowania naukowe oscylują wokół takich tematów jak kompozyty na bazie cementu, dodatki do betonów, projektowanie mieszanek betonowych, badania właściwości reologicznych, fizycznych i mechanicznych kompozytów cementowych oraz zastosowanie materiałów z recyklingu pod kątem ich zastosowania w budownictwie.
Grant w wysokości ponad 7,7 tys. zł na wyjazd konsultacyjny związany z projektem „Rozwój algorytmów i metod przetwarzania sygnałów biomedycznych do oceny aktywności autonomicznego układu nerwowego w dziedzinie czasu i częstotliwości” otrzymała dr inż. Agnieszka Uryga z Wydziału Podstawowych Problemów Techniki.
– Zajmuję się analizą dynamiki zmian aktywności autonomicznego układu nerwowego i wpływem potencjalnego związku pomiędzy autoregulacją mózgową a aktywnością autonomicznego układu nerwowego na zachowanie prawidłowej perfuzji mózgu, wyniki leczenia i śmiertelność u chorych z urazowym uszkodzeniem mózgu – mówi badaczka.
Urazowe uszkodzenie mózgu dotyka co roku miliony osób na całym świecie. Pierwszy szczyt zachorowalności występuje u młodych dorosłych z powodu wypadków samochodowych, a kolejny u osób starszych z powodu upadków. Relacja pomiędzy upośledzeniem autonomicznego układu nerwowego, a autoregulacją mózgową w kontekście wyników leczenia i predykcji śmiertelności pozostaje wciąż przedmiotem badań.
– Nowatorski charakter projektu polega nie tylko na fakcie, że obecnie niewiele wiadomo na temat zmian w zakresie współzależności tych mechanizmów, ale również nie przeprowadzono dotychczas analiz, czy występuje dynamika dobowa interakcji tych mechanizmów i czy ma ona wpływ na wyniki leczenia – wyjaśnia dr inż. Agnieszka Uryga. W ramach grantu nasza badaczka wyjedzie do jednego z najlepszych ośrodków badawczych zajmujących się neuroinżynierią – Brain Physics Laboratory na University of Cambridge.
Będzie to dla niej znakomita okazja do spotkania z międzynarodowym zespołem naukowców i klinicystów, zajmujących się badaniami biosygnałów mózgowych.
Dr inż. Agnieszka Uryga pracuje w Katedrze Inżynierii Biomedycznej na Wydziale Podstawowych Problemów Techniki. Jej zainteresowania naukowe koncentrują się wokół zastosowania zaawansowanych metod cyfrowego przetwarzania sygnałów oraz uczenia maszynowego i metod statystycznych do analizy sygnałów, pochodzących od pacjentów z patologiami wewnątrzczaszkowymi, takimi jak krwotoki podpajęczynówkowe czy też urazy mózgu. Bada zagadnienia autoregulacji mózgowej, hemodynamiki mózgowej i podatności wewnątrzczaszkowej. Jest laureatką programu START Fundacji na rzecz Nauki Polskiej oraz otrzymała prestiżowe stypendium nadawane przez Czesław M. Rodkiewicz Scholarship Foundation.
W ramach programu dofinansowanie można przeznaczyć m.in. na badania wstępne i pilotażowe, kwerendy, staże naukowe, wyjazdy badawcze lub konsultacyjne. Pełną listę laureatów można znaleźć na stronie.
mic
Nasze strony internetowe i oparte na nich usługi używają informacji zapisanych w plikach cookies. Korzystając z serwisu wyrażasz zgodę na używanie plików cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki, które możesz zmienić w dowolnej chwili. Ochrona danych osobowych »