Pięć osób z naszej uczelni otrzymało nominacje profesorskie. Są to: prof. Leszek Bryja (Wydział Podstawowych Problemów Techniki), prof. Mateusz Dybkowski i prof. Robert Lis (Wydział Elektryczny), prof. Sylwia Przytuła (Wydział Zarządzania) oraz prof. Jarosław Serafińczuk (Wydział Elektroniki, Fotoniki i Mikrosystemów).

Prof. Leszek Bryja (Wydział Podstawowych Problemów Techniki)

Fizyk specjalizujący się w badaniach ciał stałych metodami spektroskopii optycznej.

Jego kariera związana jest od początku z Politechniką Wrocławską. Tu ukończył studia, obronił pracę doktorską i otrzymał stopień doktora habilitowanego nauk fizycznych. W latach 1982-1986 przebywał na stażu naukowych w Instytucie Fizyki Doświadczalnej Uniwersytetu Warszawskiego.

Jego główną tematyką naukową są badania w dziedzinie fizyki ciał stałych i fizyki półprzewodników, które obejmują wiele materiałów. W szczególności skupione są na badaniach metodami spektroskopii optycznej spinowo-ładunkowych efektów wielociałowych, w tym oddziaływań elektron-elektron i elektron-fonon w niskowymiarowych strukturach półprzewodnikowych i materiałach atomowo cienkich.

We współpracy z Laboratorium Silnych Pól Magnetycznych w Grenoble, Uniwersytetem w Dortmundzie i Uniwersytetem w Wurzburgu przez wiele lat zajmował się badaniami własności fizycznych gazu nośników prądu w dwuwymiarowych strukturach półprzewodnikowych arsenku galu w reżimie całkowitego i ułamkowego kwantowego efektu Halla (Nagrody Nobla w 1985 i 1998), tj. poddanych działaniu silnych pól magnetycznych w ultra niskich temperatur.

Jego aktualne badania dotyczą badania metodami spektroskopii optycznej i mikroskopii sił atomowych własności fizycznych ściśle dwuwymiarowych materiałów warstwowych, a w szczególności półprzewodnikowych monowarstwowych dichalkogenków metali przejściowych i monochalkogenków metali przejściowych o ściśle zadanej ilości warstw. 

Wspólnie z dr. hab. inż. Joanną Jadczak zbudowali na Politechnice Wrocławskiej od podstaw laboratorium technologiczne do wytwarzania struktur van der Waalsa opartych na materiałach warstwowych oraz laboratorium badań tych struktur metodami mikro-spektroskopii optycznej i mikroskopii sił atomowych. Badania te są prowadzone we współpracy z uniwersytetami w Europie (TU Dortmund), Tajwanie (NTUST, Taipei), Kanadzie (Ottawa University) i Japonii (NIMS Tsukuba).

Jest autorem ponad stu publikacji naukowych, w tym tak prestiżowych jak: Nature Communications, ACS Nano czy Physical Review B. Jego prace zostały zacytowane ponad 800 razy.

Silnie zaangażowany w działalność dydaktyczną. Prowadzi różne formy zajęć dla studentów od wykładów po ćwiczenia rachunkowe i laboratoryjne z Fizyki Ogólnej. Opracował i prowadzi wykłady i laboratoria z zakresu Fizyki Ciała Stałego.

Kierował wieloma grantami naukowymi przyznanymi przez Narodowe Centrum Nauki, Narodowe Centrum Badań i Rozwoju i Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

Otrzymał Medal Komisji Edukacji Narodowej przyznany przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Otrzymał również Złoty Medal za Długoletnią Służbę przyznany przez Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej. Za pracę doktorską otrzymał Nagrody Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Wielokrotny laureat Nagrody Rektora Politechniki Wrocławskiej za wyróżniający wkład w działalność uczelni.

Prof. Mateusz Dybkowski (Wydział Elektryczny)

Absolwent Wydziału Elektrycznego Politechniki Wrocławskiej (2004 r.). Po ukończeniu studiów doktoranckich i uzyskaniu stopnia doktora nauk technicznych w 2008 r. został zatrudniony w Instytucie Maszyn, Napędów i Pomiarów Elektrycznych na stanowisku asystenta.

W roku 2014 na Wydziale Elektrycznym Politechniki Wrocławskiej uzyskał stopień doktora habilitowanego za pracę „Estymacja prędkości kątowej w złożonych układach napędowych – zagadnienia wybrane”, w dyscyplinie elektrotechnika. Od 2016 r. był zatrudniony na stanowisku profesora Politechniki Wrocławskiej (profesor uczelni).

Od wielu lat jest zaangażowany w działania organizacyjne na rzecz Katedry Maszyn, Napędów i Pomiarów Elektrycznych, Wydziału Elektrycznego oraz Politechniki Wrocławskiej. Prowadzi także działania promocyjne i popularyzatorskie, w szczególności związane z elektromobilnością. Jest współautorem planu i programu studiów dla kierunku elektromobilność, którego aktualnie jest opiekunem i przewodniczącym komisji programowej.

Od roku 2020 pełni funkcję prodziekana Wydziału Elektrycznego ds. badań naukowych i współpracy z otoczeniem. Od 2021 r. jest zastępcą przewodniczącego Rady Dyscypliny Naukowej Automatyka, Elektronika, Elektrotechnika i Technologie Kosmiczne. Ponadto jest zastępcą redaktora naczelnego czasopisma „Power Electronics and Drives”. Jest związany z Zespołem Napędów Elektrycznych, Energoelektroniki i Elektromobilności.

Laureat wielu nagród i wyróżnień m.in. Medalu Komisji Edukacji Narodowej czy też Specjalnej Nagrody Naukowej Rektora Politechniki Wrocławskiej im. Dionizego Smoleńskiego za wybitne osiągnięcia naukowe w dziedzinie nauk technicznych.

Jego zainteresowania naukowe koncentrują się na rozwoju metod estymacji zmiennych stanu i parametrów w złożonych układach napędowych, ze szczególnym uwzględnieniem ich zastosowań w elektromobilności oraz energetyce odnawialnej. Prowadzone badania skupiają się na tworzeniu zaawansowanych algorytmów sterowania odpornych na uszkodzenia (FTC) i systemów zwiększających efektywność oraz niezawodność napędów elektrycznych w różnorodnych aplikacjach inżynierskich.

Dorobek naukowy prof. Mateusza Dybkowskiego obejmuje ponad 160 publikacji naukowych, w tym monografii i rozdziałów w książkach. Brał udział w projektach badawczych Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Narodowego Centrum Nauki oraz Narodowego Centrum Badań i Rozwoju i programu Horyzont EU.

Wypromował dwóch doktorów, jest promotorem trzech doktorantów. Członek komitetów organizacyjnych wielu konferencji i sympozjów naukowych. Jego liczba cytowań wynosi 1 285 wg Scopus, indeks h=16 (Scopus).

Prof. Robert Lis (Wydział Elektryczny)

Badacz w dyscyplinie automatyka, elektronika, elektrotechnika i technologie kosmiczne.

Stopień doktora habilitowanego uzyskał w 2014 r. Od 2016 r. zatrudniony jest na stanowisku profesora uczelni na Wydziale Elektrycznym (w Katedrze Energoelektryki). W latach 2008-2010 przebywał i pracował w Electric Power Research Institute w Palo Alto, gdzie prowadził badania nad identyfikacją obszarów w systemie elektroenergetycznym, które są zagrożone utratą stabilności napięciowej w wyniku niekontrolowanych przepływów mocy biernej.

Większość obecnie prowadzonych przez prof. Roberta Lisa badań ma charakter międzynarodowy, jest realizowana w konsorcjach m. in. z: Otto von Guericke University Magdeburg, University of Stuttgart, Fraunhofer Institute for Factory Operation and Automation, University of Palermo, University of Rome „Tor Vergata”, École Polytechnique Fédérale de Lausanne i obejmuje uczestnictwo w projektach badawczych w ramach konkursów m. in. ERA-NET Smart Energy System, CETPartnership - Energy system flexibility oraz CETPartnership - Integrated regional energy systems.

Dzięki temu umacnia także współpracę z sektorem gospodarczym, skupiając się na budowie lokalnych demonstratorów i testowaniu ich w warunkach polowych. W ten sposób systematycznie rozwija nie tylko swój własny warsztat badawczy, lecz także nadzorowany przez niego zespół badawczy.

Jego naukowe zainteresowania obejmują badania nad zintegrowanymi modelami systemu elektroenergetycznego w zakresie jego ewolucyjnego funkcjonowania w różnych strukturach, a także nad metodami do oceny stanów ustalonych i zwarciowych.

Drugim nurtem badawczym jest wykorzystanie układów wykorzystujących rozproszone źródła energii elektrycznej z przekształtnikami energoelektronicznymi do kontroli napięcia i częstotliwości w sieciach publicznych i ocena stanu ochrony przeciwporażeniowej podczas pracy wyspowej, a także badania nad algorytmami sterowania i nadzoru źródłami i odbiorami w mikrosieciach energetycznych z możliwością bezprzerwowego przejścia do pracy wyspowej.

Prof. Robert Lis wypromował dwóch doktorów, był również opiekunem ponad czterdziestu prac dyplomowych studentów stopnia inżynierskiego i magisterskiego oraz studentów studiów podyplomowych.

Od dłuższego czasu aktywnie uczestniczy w pracach organizacyjnych na rzecz Katedry Energoelektryki, Wydziału Elektrycznego oraz uczelni.

Od roku 2016 pełni funkcję prodziekana Wydziału Elektrycznego ds. studiów niestacjonarnych i programów międzynarodowych. Aktywnie rozwija programy podwójnego dyplomowania w ramach specjalności anglojęzycznych „Control in Electrical Power Engineering” oraz „Renewable Energy Systems”, których aktualnie jest opiekunem.

Był członkiem komitetu sterującego projektu „Cyberbezpieczeństwo dla gospodarki przyszłości” i obecnie przewodniczy komisji specjalnościowej na kierunku cyberbezpieczeństwo, bezpieczeństwo infrastruktury krytycznej. Prowadzi działania na rzecz popularyzacji nauki w ramach międzynarodowych szkół letnich, np. projekt „SPINAKER” - Intensywne Międzynarodowe Programy Kształcenia, finansowany przez Narodową Agencję Wymiany Akademickiej.

Prof. Sylwia Przytuła (Wydział Zarządzania)

Od 2022 r. pracuje w Katedrze Organizacji i Zarządzania na Wydziale Zarządzania. Wcześniej (2007-2022) pracowała na Uniwersytecie Ekonomicznym we Wrocławiu. Jej zainteresowania badawcze i naukowe obejmują zarządzanie zasobami ludzkimi w kontekście międzynarodowym, w szczególności ekspatriację biznesową i akademicką, różnorodność kulturową i umiędzynarodowienie uczelni.

Autorka i współautorka ponad 150 publikacji naukowych w języku polskim i angielskim i 12 monografii. Najnowsze z nich to: „Ekspatrianci akademiccy w Polsce” (2024), „Ekspatrianci akademiccy w Polsce”, „Human Resource Management in Higher Education Institutions” (2024), „Routledge Human Resource Management in Higher Education Institutions”.

Była kierowniczką i główną wykonawczynią w projektach krajowych Narodowego Centrum Nauki (granty w programach Sonata i Opus) i międzynarodowych (NAWA Strategiczne Partnerstwa, COST Action, ERASMUS +) oraz instruktorką w globalnym projekcie dydaktycznym X-Culture.

Należy do EURAM (European Academy of Management), SIETAR Polska (Society for Intercultural Education, Training and Research, HEF (Higher Education Forum), IMISCOE (International Migration, Integration and Social Cohesion). Uczestniczka ponad 30 staży i zagranicznych wizyt studyjnych w USA i krajach europejskich. Jest profesorem wizytującym w Prague University of Economics&Business oraz University of Malta.

W zestawieniu AD Scientific Index  zajmuje czwarte miejsce w Polsce i pierwsze spośrób osób pracujących na Politechnice Wrocławskiej w obszarze Human Resource Management. Wielokrotnie nagradzana za swoje osiągnięcia naukowe (otrzymała 15 Nagród Rektora na UE i PWr), jest też laureatką nagrody Towarzystwa Naukowego Organizacji i Kierownictwa oraz w 2018 r. otrzymała Emerald Literati Award.

Prof. Jarosław Serafińczuk (Wydział Elektroniki, Fotoniki i Mikrosystemów)

Absolwent dawnego Wydziału Elektroniki Politechniki Wrocławskiej, gdzie ukończył studia magisterskie na kierunku elektronika i telekomunikacja (specjalność optoelektronika i technika światłowodowa).

Rozprawę doktorską obronił w 2002 r. na Wydziale Elektroniki Mikrosystemów i Fotoniki PWr. W 2018 roku uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego w dziedzinie nauk technicznych, w dyscyplinie elektronika. Tytuł profesora uzyskał w dziedzinach inżynieria materiałowa oraz automatyka, elektronika, elektrotechnika i technologie kosmiczne.

Obecnie pracuje w Katedrze Nanometrologii na W12.

W pracy naukowej skupia się głównie na zastosowaniu dyfrakcji rentgenowskiej w badaniach materiałowych. Jego głównym obszarem badań jest wysokorozdzielcza dyfrakcja rentgenowska stosowana w badaniach struktur wytwarzanych metodami epitaksjalnymi. Ponadto, w ramach swoich zainteresowań naukowych zajmuje się badaniami materiałów dwuwymiarowych i perowskitowych. W swoich pracach stosuje zarówno metody badawcze związane z dyfrakcją rentgenowską jak i inne metody pomiarowe takie jak mikroskopia AFM w tym jej zastosowanie w charakterystyce elektrycznych i mechanicznych własności materiałów.

Prof. Jarosław Serafińczuk jest współautorem ponad stu prac naukowych, w których m.in. opracował nowe techniki badawcze i pomiarowe. Wypromował dwóch doktorów (obecnie prowadzi dwóch doktorantów), był opiekunem 39 prac dyplomowych. Był kierownikiem trzech projektów badawczych Narodowego Centrum Nauki (Opus, Sonata, Iuventus Plus) oraz brał udział w realizacji 21 projektów naukowych. Stypendystą DAAD (Niemiecka Centrala Wymiany Akademickiej) oraz programów: „Mistrz” Fundacji na rzecz Nauki Polskiej, „Młoda Kadra” PWr.

W 2018 r. i 2024 r. odbył staże badawcze w Institute of Nanostructure Technologies and Analytics Uniwersytetu w Kassel. W pracy dydaktycznej prowadzi zajęcia związane z nanotechnologią i nanodiagnostyką oraz z programowaniem.

Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Krystalograficznego.