Dr hab. Łukasz Damurski z Wydziału Architektury PWr został stypendystą programu Fulbright Senior Award. To największy program wymiany naukowej i kulturowej Stanów Zjednoczonych.  

Polsko-Amerykańska Komisja Fulbrighta ogłosiła nazwiska polskich studentów, doktorantów i naukowców, którzy w roku akademickim 2020-2021 wyjadą do USA na stypendium Fulbrighta.

Program Fulbrighta to największy program wymiany naukowej i kulturowej Stanów Zjednoczonych. Od przeszło 70 lat wspiera współpracę na rzecz rozwoju nauki, kultury oraz relacji międzyludzkich i międzyinstytucjonalnych pomiędzy USA a ponad 160 krajami.

Program ma dwa wymiary. Pierwszy – czysto praktyczny, to finansowanie wyjazdów naukowych polskich studentów, badaczy i nauczycieli akademickich do USA i wspieranie ich obiecujących projektów. Drugi jest ideowy – komisja podkreśla, że wymiana wiedzy i umiejętności służy jeszcze większemu celowi niż rozwój nauki. Zgodnie z wizją inicjatora programu, amerykańskiego senatora J. Williama Fulbrighta, ma to być narzędzie w budowaniu dialogu i pokojowych relacji między narodami.

Program Fulbrighta działa dwukierunkowo – również amerykańscy badacze i eksperci mają możliwość przyjazdu i pobytu naukowego w Polsce. Dzięki temu wiele polskich instytucji akademickich i edukacyjnych oraz organizacji pozarządowych ma możliwość zaproszenia do współpracy przy swoich projektach specjalistów i wykładowców z USA.

Laureatem tegorocznej edycji Fulbright Senior Award został dr hab. inż. Łukasz Damurski z Wydziału Architektury naszej uczelni. Program ten zapewnia stypendia dla pracowników badawczych i badawczo-dydaktycznych polskich instytucji naukowych na realizację własnych projektów badawczych w USA. W czasie pobytu za oceanem, trwającego od trzech do dziewięciu miesięcy, stypendysta realizuje własny projekt badawczy w amerykańskiej uczelni, instytucie badawczym, instytucji rządowej lub organizacji pozarządowej. Poza realizacją projektu badawczego może również prowadzić zajęcia dydaktyczne.

Dr hab. Łukasz Damurski jest urbanistą pracującym w Katedrze Urbanistyki i Procesów Osadniczych na W1. Naukowo interesuje się wizerunkiem miejsca, procesami partycypacji i komunikacji społecznej oraz rozwojem lokalnych centrów usługowych w miastach. Jest kierownikiem projektów badawczych (m.in. na temat modelu lokalnego centrum usługowego jako narzędzia kształtowania spójności terytorialnej obszarów miejskich), autorem książek i wielu artykułów naukowych oraz opracowań eksperckich na potrzeby polityki samorządowej.

Naukowiec pojedzie do Harvard University Graduate School of Design. To szkoła podyplomowa na Uniwersytecie Harvarda w Massachusetts prowadząca kursy z architektury, architektury krajobrazu, planowania przestrzennego i designu. Dr hab. Damurski będzie tam realizował projekt „Online conversion of services and its impact on neighborhood planning” („Konwersja usług do kanału online i jej wpływ na planowanie osiedli miejskich”) będący kontynuacją jego grantu z Narodowego Centrum Nauki.

- Postępująca rewolucja teleinformatyczna sprawia, że znane nam dotychczas mechanizmy rozwoju przestrzennego stają przed wyzwaniami związanymi z konwersją niektórych gałęzi gospodarki do przestrzeni wirtualnej – tłumaczy badacz. – Celem mojego projektu będzie określenie możliwości powiązania usług online i offline w planowaniu osiedli mieszkaniowych. Przeprowadzę badania ilościowe i jakościowe opisujące rozwój usług internetowych w zestawieniu ze zmianami w strukturze zagospodarowania przestrzennego w wybranych osiedlach stanu Massachusetts. Porównanie wyników badań przeprowadzonych w Polsce z analogicznymi badaniami w USA pozwoli mi uzyskać bardziej wszechstronny obraz zmian zachodzących w strukturze systemu usługowego, a w dłuższej perspektywie posłuży do wypracowania ogólniejszego, modelowego podejścia do planowania przestrzennego w osiedlach miejskich.

Lucyna Róg