TWOJA PRZEGLĄDARKA JEST NIEAKTUALNA.
Wykryliśmy, że używasz nieaktualnej przeglądarki, przez co nasz serwis może dla Ciebie działać niepoprawnie. Zalecamy aktualizację lub przejście na inną przeglądarkę.
Urazom głowy każdego roku ulega około 10 mln ludzi. Według WHO w 2030 r. to właśnie urazy czaszkowo-mózgowe będą największą przyczyną zgonów i niepełnosprawności na całym świecie. Ponieważ ludzki mózg jest nadal nie do końca poznany, zastosowanie medycyny i techniki jest konieczne, by dowiedzieć się więcej o jego funkcjonowaniu. O tym opowiada najnowszy odcinek naszego cyklu wideo „Medycyna 4.0”.
W drugim odcinku naszego cyklu, zatytułowanym „Pod presją czasu. Mózgowi na ratunek” pokazujemy analizy naukowców PWr pracujących nad optymalną metodą oceny podatności mózgowej człowieka.
O związanych z tym badaniach opowiadają dr hab. inż. Magdalena Kasprowicz z Wydziału Podstawowych Problemów Techniki i neurochirug dr n. med. Tomasz Andrzej Szczepański.
Jak tłumaczą, czaszka dorosłego człowieka jest sztywną strukturą zawierającą tkanki mózgowia, krew mózgową oraz płyn mózgowo-rdzeniowy. Suma objętości tych elementów jest stała, a więc zwiększenie objętości jednego z elementów powoduje zmniejszenie objętości dwóch pozostałych.
Patologiczne wzrosty objętości wewnątrzczaszkowej, na przykład po uszkodzenia mózgu wywołanym urazem, mogą prowadzić do wzrostu ciśnienia wewnątrzczaszkowego, a w efekcie do wtórnego uszkodzenia mózgu.
Kluczem w leczeniu takich pacjentów mogłoby być monitorowanie podatności mózgowej, czyli zdolności układu czaszkowo-rdzeniowego do kompensowania wzrostów objętości. Pozwalałoby ono na przewidywanie wzrostów ciśnienia wewnątrzczaszkowego na tyle wcześnie, aby umożliwić lekarzowi skuteczną interwencję, zanim dojdzie do wtórnego uszkodzenia mózgu.
Więcej na ten temat w odcinku:
