TWOJA PRZEGLĄDARKA JEST NIEAKTUALNA.
Wykryliśmy, że używasz nieaktualnej przeglądarki, przez co nasz serwis może dla Ciebie działać niepoprawnie. Zalecamy aktualizację lub przejście na inną przeglądarkę.
Data: 10.12.2020 Kategoria: ludzie politechniki, nagrody/odznaczenia/medale, popularyzacja nauki, Wydział Matematyki, Wydział Podstawowych Problemów Techniki
Dr hab. Mateusz Kwaśnicki, prof. uczelni z Wydziału Matematyki został laureatem Nagrody „Iuvenes Wratislaviae" wrocławskiego oddziału PAN dla młodych naukowców za wybitne osiągnięcie w dziedzinie nauk ścisłych i technicznych.
Nagroda jest przyznawana naukowcom poniżej 37. roku życia, którzy posiadają stopień doktora i na stałe pracują na Dolnym Śląsku. Laureat otrzymał 10 tys. zł.
– To dla mnie ogromy zaszczyt i motywacja do dalszej pracy – mówi prof. Mateusz Kwaśnicki. Przyznaje, że jego praca i matematyka to przede wszystkim hobby, którym „zaraził się” jeszcze w szkole podstawowej. – Staram się jednak odpoczywać od niego, gdy jestem z rodziną, nie myśleć o matematyce czy kolejnych zadaniach do rozwiązania – dodaje.
Nasz naukowiec był nominowany do nagrody przez wrocławski oddział Polskiego Towarzystwa Matematycznego za wybitne osiągnięcie naukowe w dziedzinie matematyki.
W 2017 r. młody naukowiec rozwiązał, wspólnie z R. Banuelosem, stuletni problem dotyczący normy dyskretnej transformacji Hilberta, badany wcześniej przez M. Riesza i E.C. Titchmarscha.
Prof. Mateusz Kwaśnicki jest wybitnym przedstawicielem międzynarodowej grupy naukowców zajmujących się probabilistyczną teorią potencjału. Ponadto samodzielnie „atakuje” problemy badawcze o dużym ryzyku i wyznacza nowe kierunki badań.
Laureat rozwiązał kilka klasycznych i głębokich problemów matematycznych m.in. podał reprezentację nieujemnych funkcji harmonicznych względem ułamkowego laplasjanu, opisał kształt fal stojących w pewnych zbiornikach z cieczą, udowodnił brzegową zasadę Harnacka dla pewnych operatorów nielokalnych, podał charakteryzację funkcji „o kształcie dzwonu”, rozwinął teorię strun Kreina i zbadał bazy Hermite’a dla dyskretnej transformaty Fouriera.
Naukowiec skończył studia na Wydziale Podstawowych Problemów Techniki PWr, na kierunku matematyka w 2006 r. Tytuł doktora otrzymał dwa lata później z wyróżnieniem. W 2012 r. otrzymał tytuł doktora habilitowanego nauk matematycznych, a jego rozprawa została wyróżniona przez Instytut Matematyczny Polskiej Akademii Nauk.
Jego zainteresowania naukowe to teoria potencjału procesów Markowa, teoria spektralna półgrup operatorów Markowa, teoria fluktuacji procesów Lévy’ego i nielokalne równania różniczkowe.
ula
Nasze strony internetowe i oparte na nich usługi używają informacji zapisanych w plikach cookies. Korzystając z serwisu wyrażasz zgodę na używanie plików cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki, które możesz zmienić w dowolnej chwili. Ochrona danych osobowych »