TWOJA PRZEGLĄDARKA JEST NIEAKTUALNA.
Wykryliśmy, że używasz nieaktualnej przeglądarki, przez co nasz serwis może dla Ciebie działać niepoprawnie. Zalecamy aktualizację lub przejście na inną przeglądarkę.
Doktorantka Bogna Jaszczak oraz dr hab. inż. Łukasz Płociniczak, prof. uczelni z Wydziału Matematyki opracowali metodę pozwalającą na lepszą analizę dynamiki biegu długodystansowego. Wyniki ich pracy opublikowało właśnie czasopismo SIAM Journal on Applied Mathematics.
W artykule „Optimal Strategy for Trail Running with Nutrition and Fatigue Factors” autorzy zaprezentowali nowatorskie rozszerzenie klasycznego modelu Kellera, które pozwala na analizę dynamiki biegu długodystansowego na trasach terenowych oraz wysokogórskich. Uzyskane przez nich wyniki otwierają nowe możliwości dla biegaczy długodystansowych, oferując im narzędzia do bardziej świadomego podejścia do rywalizacji.
Kilka procent, które ma znaczenie
Model Kellera uwzględnia cztery kluczowe czynniki. Są to: zmienna topografia terenu i jej wpływ na wysiłek biegacza, zmiany wysokości, które wymagają od biegacza dostosowania strategii, odżywianie w trakcie biegu, jako istotny element wpływający na wydajność, a także kwestia zmęczenia, wpływająca na bilans energetyczny podczas długich wyścigów.
– Do optymalizacji tego modelu wykorzystaliśmy teorię sterowania optymalnego, a konkretnie zasadę maksimum Pontriagina – wyjaśnia prof. Łukasz Płociniczak.
To podejście pozwoliło naszym naukowcom na wyznaczenie optymalnych strategii biegu, które poprawią uzyskane przez sportowców wyniki. – Strategie te uwzględniają ograniczenia związane ze zmieniającym się terenem, dynamiką odżywiania oraz narastającym zmęczeniem, co czyni model realistycznym i praktycznym – opowiada prof. Płociniczak.
Autorzy artykułu przeprowadzili liczne symulacje, w których wykorzystali rzeczywiste dane, osiągane przez uczestników najważniejszych na świecie biegów górskich.
– To pozwoliło nam dokładnie zweryfikować wydajność naszego modelu i wykazać jego zdolność do uchwycenia złożoności długodystansowych biegów terenowych – mówi doktorantka Bogna Jaszczak. – Dzięki naszym modyfikacjom błąd w obliczeniach, przewidujący całkowity czas biegu, wynosi zaledwie kilka procent. To sprawia, że nasz model jest niezawodnym narzędziem do zaplanowania idealnej strategii przed zawodami.
Opracowane rozwiązanie może być z powodzeniem wdrożone przez firmy produkujące aplikacje dla biegaczy w osobistych monitorach sportowych, na przykład w smartwatchach. To sprawia, że praca naszych naukowców dostarczy cennych wskazówek zarówno sportowcom, jak i ich trenerom.
Uzyskane dane będą oni mogli wykorzystać do planowania swoich treningów, opracowywania strategii startowych, a w efekcie znaczącej poprawy osiąganych w zawodach wyników.
– Myślę, że nasze osiągnięcie jest ważnym krokiem w badaniach nad sportami wytrzymałościowymi – komentuje prof. Łukasz Płociniczak. – Pokazaliśmy, że można połączyć zaawansowaną teorię matematyczną z praktycznym zastosowaniem w sporcie – dodaje.
