Małgorzata Fiałkowska-Filipek, doktorantka z Wydziału Informatyki i Zarządzania, realizuje projekt badawczy na Indiana University-Purdue University w Indianapolis. Zajmuje się lean management (szczupłym zarządzaniem) w amerykańskiej ochronie zdrowia

Do Stanów Zjednoczonych wyjechała w ramach stypendium Fulbrighta. Wcześniej prowadziła badania w Szwecji. - W Polsce lean w opiece zdrowotnej nie został do tej pory wprowadzony – mówi doktorantka. - Dlatego aby zrealizować cele mojego doktoratu, musiałam poszukać możliwości prowadzenia badań w krajach, gdzie ten system jest zaawansowany i powszechnie stosowany.

Małgorzata Fiałkowska-Filipek  pracę doktorską pisze pod naukowym kierownictwem prof. Zofii Zymonik, w Katedrze Systemów Zarządzania. Zainteresowała się szczupłym zarządzaniem, bo uważa, że jest to zagadnienie niezwykle istotne w obliczu wyzwań, przed którymi stoi obecnie system zdrowotny, czyli starzejące się społeczeństwa, rozwijające się choroby cywilizacyjne i ciągły wzrost kosztów leczenia przy ograniczonych budżetach państw.

- Lean wywodzi się z systemu produkcyjnego Toyoty i od kilkudziesięciu lat jest stosowane w organizacjach produkcyjnych na całym świecie – mówi doktorantka. – Stany Zjednoczone, Wielka Brytania i Szwecja kilkanaście lat temu przekonały się, że ten system świetnie sprawdza się też w ochronie zdrowia. 

Na czym właściwie polega szczupłe zarządzanie? – To system doskonalenia procesów, który poprzez eliminację marnotrawstwa dąży do maksymalizacji wartości dodanej dla klienta – wyjaśnia Małgorzata Fiałkowska- Filipek . – W opiece zdrowotnej podstawowym klientem jest pacjent. W mojej pracy badawczej sprawdzam, w jaki sposób poprzez zastosowanie podejścia lean możliwe jest doskonalenie usług medycznych tak, aby przynosiły większą wartość dla pacjenta, czyli były zgodne z jego potrzebami i oczekiwaniami.

Dzięki stypendium Fulbrighta doktorantka prowadzi badania we współpracy z Indiana University Health - organizacji, która kilka lat temu systemowo wprowadziła lean we wszystkich szpitalach i przychodniach w stanie Indiana. - Mam możliwość uczestniczenia w projektach leanowych oraz współpracy z najlepszymi ekspertami lean management na świecie – mówi doktorantka PWr.

Dwa lata wcześniej wyjechała na roczny projekt naukowy do Szwecji, gdzie na Linköping University analizowała wprowadzenie lean do przychodni podstawowej opieki zdrowotnej. - Moje działania objęły ponad 60 przychodni z całej Szwecji – wyjaśnia.- Mój pobyt na Linköping University finansowany był ze środków rządu szwedzkiego w ramach programu Visby, Swedish Institute. 

Doktorantka podkreśla, że praca na zagranicznej uczelni i przebywanie w nowym otoczeniu to dla niej szansa na rozwój zawodowy i osobisty. -  Zarówno w Szwecji, jak i teraz w Stanach Zjednoczonych mam możliwość pracowania na jednych z najlepszych uczelni na świecie, uczestniczę w projektach badawczych prowadzonych przez wybitnych naukowców. Uczę się, ale też sporo wiedzy, którą zdobyłam u nas w kraju, przekazuję za granicą, więc korzyści są obustronne – mówi Małgorzata Fiałkowska- Filipek. Przekonała się, że Politechnika kształci na najwyższym poziomie. - Przy odrobinie innowacyjności ze strony naszych prowadzących i większej otwartości na studentów jako równych sobie partnerów, którzy chcą się rozwijać i chłonąć wiedzę, Politechnika Wrocławska może naprawdę dołączyć do światowych liderów szkół wyższych – zaznacza. 

Doktorantka uważa, że w jakichkolwiek działaniach związanych z wyjazdem lub prowadzeniem międzynarodowego projektu badawczego ważne jest wsparcie współpracowników oraz mentorów. - Im szybciej zdamy sobie sprawę, że siła tkwi w pracy zespołowej, tym łatwiej będzie się nam odnaleźć we współczesnym świecie. W moich badaniach pomoc otrzymuję od prof. Zofii Zymonik oraz od prof. Tomasza Kocha z Wydziału Mechanicznego – mówi. 

Małgorzata Fiałkowska- Filipek: - Do większości projektów zagranicznych trzeba przygotować stos dokumentów, po dwa, trzy listy rekomendacyjne, projekt badawczy, recenzje projektu itd., a sam proces aplikacji trwa miesiącami - w przypadku Fulbrighta był to rok. Jednak to wszystko jest możliwe do zrealizowania, gdy otrzymuje się odpowiednie wsparcie i nie traci się wiary we własne możliwości. Poza tym jest to dobra lekcja na przyszłą pracę naukowca, gdzie składanie wniosków o granty przestaje być fakultatywną działalnością, a staje się koniecznością przetrwania w świecie nauki.

Iwona Szajner