TWOJA PRZEGLĄDARKA JEST NIEAKTUALNA.
Wykryliśmy, że używasz nieaktualnej przeglądarki, przez co nasz serwis może dla Ciebie działać niepoprawnie. Zalecamy aktualizację lub przejście na inną przeglądarkę.
Zgromadzenie Ogólne Polskiej Akademii Nauk powołało nowych członków rzeczywistych i członków korespondentów, a także uzupełniło skład Akademii Młodych Uczonych. Wśród wybranych znalazło się czterech naukowców PWr. W piątek, 3 grudnia, wybrano łącznie 33 członków rzeczywistych oraz 35 członków korespondentów Polskiej Akademii Nauk.
Nowym członkiem rzeczywistym PAN został prof. Janusz Mroczka z Wydziału Elektroniki, Fotoniki i Mikrosystemów (Wydział IV Nauk Technicznych).
BIOGRAM: Prof. dr hab. inż. Janusz Mroczka
Prof. dr hab. inż. Janusz Mroczka urodził się 27 kwietnia 1952 r. w Dębicy. Studia wyższe ukończył w roku 1976 na Politechnice Wrocławskiej, z którą związany jest zawodowo do dnia dzisiejszego. W 1980 r. obronił pracę doktorską, a w 1991 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego. Tytuł naukowy profesora uzyskał w roku 1996.
W 2021 r. w drodze konkursu uzyskał status professor magnus Politechniki Wrocławskiej.
Zainteresowania naukowe profesora dotyczą metodologii procesu poznawczego, algorytmizacji problemu odwrotnego, pomiarów pośrednich źle uwarunkowanych numerycznie, analizy spektralnej i polaryzacyjnej promieniowania rozproszonego w opisie właściwości układów dyspersyjnych, metodologii łączenia danych pomiarowych o różnej przestrzennej rozdzielczości z wykorzystaniem deterministycznych i stochastycznych metod przetwarzania (fuzja danych), wykorzystania reprezentacji czasowo-częstotliwościowych sygnałów w przetwarzaniu danych pomiarowych, opracowania metody momentów w analizie układów dyspersyjnych.
Profesor Janusz Mroczka jest autorem 449 publikacji (148 z listy filadelfijskiej), współautorem 13 książek (5 zagranicznych, 8 krajowych), 8 patentów (4 wdrożenia). Dane bibliometryczne: Web of Science cytowania 1606, h=26, Scopus cytowania 1895, h=29, Google Scholar cytowania 2401, h=31. Był realizatorem (kierownik lub główny wykonawca) 31 grantów (w tym 7 międzynarodowych).
Profesor aktywnie uczestniczy w pracach wielu organizacji i komisji, m.in.: był w latach 2001-2007 wiceprzewodniczącym, a w latach 2007-2015 przewodniczącym Komitetu Metrologii i Aparatury Naukowej PAN (członkiem od 1993 r.), który w 2014 r. został oceniony jako najlepszy komitet naukowy PAN. Od 2013 r. do 2020 r. był członkiem Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów. W latach 1991-1996 był z wyboru dyrektorem Instytutu Metrologii Elektrycznej Politechniki Wrocławskiej. Założył w 1998 roku Katedrę Metrologii Elektronicznej i Fotonicznej Politechniki Wrocławskiej, którą kieruje do chwili obecnej. Był członkiem Sekcji Miernictwa Interdyscyplinarnego KBN.
Prof. Janusz Mroczka był promotorem 26 prac doktorskich (4 Cotutelle we Francji, wszystkie wyróżnione, a ostatni otrzymał nagrodę im. M. Skłodowskiej-Curie jako najlepszy doktorat w danej dyscyplinie w Europie), opiekunem 9 habilitacji, recenzował 3 doktoraty honoris causa, 58 wniosków profesorskich (1 za granicą), 56 habilitacji, 22 doktoraty, przewodniczył 56 habilitacjom, wypromował ponad 200 dyplomantów. Jest członkiem wielu międzynarodowych organizacji, w tym stałym członkiem SPIE – The International Society for Optical Engineering (od 1992 r.), członkiem International Technical Working Group on Penetrating Radiation, USA (od 1994 r.), członkiem Polskiego Towarzystwa Fizycznego (od 1986 r.) i że powierzono mu zorganizowanie i współprzewodniczenie International Symposium of Optical Applied Science and Engineering „Optical Diagnostics in Fluid and Thermal Flow”, San Diego, USA (1993). Utrzymuje On kontakty z wieloma ośrodkami naukowymi, m.in. w: Rouen, Yokohama, Toronto, Preston, Marsylia, Eindhoven, Berlin, Boston, San Diego, Rio de Janeiro, Buenos Aires, Londyn, Padwa, Lecce, Bruksela, Tampere, Szanghaj.
Za działalność naukowo-badawczą uzyskał liczne nagrody i wyróżnienia, m.in.: Nagrodę II stopnia MEN (1989 r.), Nagrodę Wydziału IV PAN (1993 r.), Subsydium Profesorskie FNP za 2005 r., Nagrodę MNiSW za Wybitne Osiągnięcia w Opiece Naukowej i Dydaktycznej w 2014 r., Nagrodę Prezesa PAN za 2015 r., Nagrodę Naukową im. prof. M. Suskiego, Nagrodę Professor Opoliensis w 2014 r. oraz ponad 36 nagród Rektora Politechniki Wrocławskiej. Jest Komandorem, Oficerem, Kawalerem Orderu Odrodzenia Polski. Otrzymał Złoty, Srebrny i Brązowy Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Złotą Odznaką Politechniki Wrocławskiej z Brylantem, Medal im. prof. Kazimierza Idaszewskiego, Medal im. prof. Włodzimierza Krukowskiego. Znalazł się na opublikowanych w 2020 r. i 2021 r. listach TOP 2 % prestiżowego rankingu najbardziej wpływowych ludzi nauki na świecie.
Jest doktorem honoris causa Politechniki Lubelskiej (2014 r.), Politechniki Opolskiej (2017 r.), Politechniki Gdańskiej (2019 r.), Wojskowej Akademii Technicznej im. Jarosława Dąbrowskiego (2019 r.) i od 2021 r. Akademii Górniczo - Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie.
W gronie członków korespondentów mamy także dwóch nowych przedstawicieli PWr. Są to: prof. Krzysztof Bogdan z Wydziału Matematyki (Wydział III Nauk Ścisłych i Nauk o Ziemi) oraz prof. Teodor Gotszalk z Wydziału Elektroniki, Fotoniki i Mikrosystemów (Wydział IV Nauk Technicznych).
BIOGRAM: Prof. dr hab. inż. Krzysztof Bogdan
Profesor Krzysztof Bogdan pracuje na Wydziale Matematyki Politechniki Wrocławskiej. Jest znakomitym polskim matematykiem. Już sam przebieg jego kariery naukowej jest godny uwagi. Doktorat z matematyki obronił w roku 1997. Już 5 lat po doktoracie uzyskał stopień doktora habilitowanego, a 4 lata później tytuł naukowy profesora.
Jego wkład w rozwój matematyki na Politechnice Wrocławskiej, gdzie pracuje od początku swojej kariery naukowej, jest bardzo znaczący. Opublikował 56 prac w wysoce renomowanych czasopismach matematycznych. Uczestniczył w 12 grantach zespołowych, w 6 z nich był kierownikiem. Między innymi, uzyskał z NCN w roku 2014 grant Harmonia, a w roku 2018 prestiżowy grant Beethoven. Wykształcił 5-ciu doktorantów. Wyróżnia się intensywną aktywnością organizacyjną na rzecz środowiska naukowego i macierzystej uczelni. Pełnił przez 4 lata funkcję prodziekana ds. dydaktyki i badań naukowych na Wydziale Matematyki. Obecnie jest kierownikiem Rady Dyscypliny Matematyka. Organizował lub współorganizował około 10 międzynarodowych konferencji naukowych, w tym cykl konferencji Probability and Analysis. Uczestniczył w ponad 80-ciu międzynarodowych konferencjach naukowych.
Profesor Krzysztof Bogdan ma w swoim dorobku wybitne osiągnięcia naukowe. Zajmuje się trudnymi problemami dotyczącymi procesów Markowa, analizy harmonicznej i operatorów nielokalnych oraz ich zastosowań w analizie. Stanowią one podstawę i inspirację dla badań prowadzonych w wielu ośrodkach na świecie, stąd bardzo znaczna dla matematyka liczba ponad 1750 cytowań (wg. Mathematical Reviews) i wysoki indeks Hirscha 22 (wg. Scopus). Jego prace były cytowane przez ponad 750 autorów. Uczył na bardzo renomowanych uczelniach w U.S.A.: University of Washington, Purdue University, Stanford University. W roku 2018 otrzymał bardzo prestiżową Nagrodę Główną Polskiego Towarzystwa Matematycznego imienia Stefana Banacha za przełomowe wyniki w teorii potencjału procesów skokowych i operatorów nielokalnych. W 2020 r. został laureatem Specjalnej Nagrody Naukowej Rektora Politechniki Wrocławskiej imienia Hugo Steinhausa.
Jego główne osiągnięcia naukowe układają się w trzy bloki tematyczne: półgrupy Feynmanna-Kaca, brzegowa teoria potencjału, teoria Littlewooda-Paley-Steina.
BIOGRAM: Prof. dr hab. inż. Teodor Gotszalk
Prof. dr hab. inż. Teodor Gotszalk jest specjalistą z zakresu nanometrologii. Od początku swojej kariery naukowej związany z Politechniką Wrocławską. Aktualnie pełni funkcję kierownika Katedry Nanometrologii na Wydziale Elektroniki, Fotoniki i Mikrosystemów.
Stypendysta Deutscher Akademischer Austauschdienst (DAAD), Komisji Fulbrighta (pobyt na Uniwersytecie w Albany w USA, College of Nanoscience and Engineering – CNSE w 2010 roku) i Fundacji Kościuszkowskiej (pobyt na Uniwersytecie w Berkeley w 2022 roku).
Pracował w laboratoriach badawczo rozwojowych koncernu SIEMENS w Monachium, National Physical Laboratory (NPL) w Wielkiej Brytanii i Instytucie Badań Materiałowych EMPA w Thun Szwajcaria. Fundacja na rzecz Nauki Polskiej przyznała mu stypendium START dla wybitnych młodych naukowców, a następnie wspierała jego badania w ramach programów TECHNE, TEAM, MISTRZ.
Prof. Gotszalk zrealizowała sukcesem wiele projektów naukowo z udziałem naukowców z renomowanych ośrodków badawczych na całym świecie, w tym 5 projektów europejskich. Promotor 15 obronionych doktoratów, opiekun 4 otwartych przewodów doktorskich.
Aby otrzymać nominację na członka rzeczywistego lub korespondencyjnego należy wyróżniać się swoim dorobkiem naukowym i autorytetem oraz posiadać nieposzlakowaną opinię. Łączna liczba członków rzeczywistych i członków korespondentów PAN nie może przekroczyć 350 osób i sprawują oni swoje funkcje dożywotnio.
Tego samego dnia Zgromadzenie Ogólne PAN zdecydowało także o powołaniu 18 nowych członków Akademii Młodych Uczonych.
Wśród wybranych osób znalazł się dr hab. inż. Łukasz Sadowski, prof. uczelni z Wydziału Budownictwa Lądowego i Wodnego (Wydział IV Nauk Technicznych).
BIOGRAM: Dr hab. inż. Łukasz Sadowski, prof. uczelni
Dr hab. inż. Łukasz Sadowski, prof. uczelni pracuje na Wydziale Budownictwa Lądowego i Wodnego. W 2007 r. ukończył z wyróżnieniem studia magisterskie, a w 2013 r. uzyskał z wyróżnieniem stopień doktora nauk technicznych w dyscyplinie budownictwo. W roku 2018 uzyskał z wyróżnieniem stopień doktora habilitowanego nauk technicznych w dyscyplinie budownictwo. Jest stypendystą Fundacji na rzecz Nauki Polskiej i Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Pełni funkcję Kierownika Katedry Inżynierii Materiałów i Procesów Budowlanych.
Jego zainteresowania badawcze dotyczą m.in. betonu, badań nieniszczących, morfologii powierzchni, metod akustycznych oraz sztucznej inteligencji.
Jego dotychczasowy opublikowany dorobek naukowy liczy ponad 150 prac, w tym ponad 70 artykułów w czasopismach znajdujących się w bazie Journal Citation Reports (JCR). Ma kilkaset cytowań w bazie Web of Science. Jest członkiem zespołu edytorów czasopism Structural Concrete (Wiley), Buildings (MDPI) oraz Metaheuristic Computing and Applications (Techno Press).
W 2007 r. odbył staż naukowy w The University of Liverpool w ramach programu Socrates/Erasmus, a następnie dwa krótkoterminowe staże naukowe, w Niemczech w Bundesanstalt für Materialforschung und prüfung (BAM) i w Danii w Germann Instruments. W 2014 roku odbył krótkoterminowy staż z zakresu badania morfologii powierzchni betonu we Francji w Laboratoire de Tribologie et Dynamique des Systemes w Ecole Centrale de Lyon, University of Porto w Portugalii oraz w La Trobe University w Australii w 2015 roku.
Obecnie kieruje dwoma projektami badawczymi „Preludium Bis” finansowanymi przez Narodowe Centrum Nauki oraz projektem „Lider” finansowanym przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju.
W 2021 r. otrzymał medal Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa im. Wacława Żenczykowskiego za osiągnięcia naukowo-techniczne w dziedzinie budownictwa.
Więcej:
Grant Preludium - https://pwr.edu.pl/uczelnia/aktualnosci/ncn--kolejne-granty-dla-naukowcow-pwr-12036.html
Wręczenie medalu - https://pwr.edu.pl/uczelnia/aktualnosci/nagroda-im-waclawa-zenczykowskiego-dla-naukowca-z-w2-12179.html
O przynależność do AMU mogą starać się osoby, które nie ukończyły 38. roku życia, mają co najmniej stopień naukowy doktora i wyróżniają się wybitnymi osiągnięciami badawczymi oraz działalnością upowszechniającą naukę.
Kadencja członka AMU trwa pięć lat, bez możliwości ponownego wyboru. W tej chwili w skład gremium wchodzą 32 osoby. Wszystkie zaczną pełnić swoje funkcje 1 stycznia 2022 r.
Pełna informacja na stronie PAN.
