Blisko 500 osób bierze udział w dwudniowych obchodach 55-lecia Wydziału Geoinżynierii Górnictwa i Geologii. W programie wydarzenia znalazł się m.in. zjazd absolwentów, konferencja naukowa oraz tradycyjna biesiada górnicza. 

Galę inaugurującą uroczystości zorganizowano w auli gmachu głównego Politechniki Wrocławskiej.  

– 55 lat to całkiem sporo historii do wspominania. Mam nadzieję, że odżyją w nas tylko te najpiękniejsze. Nie zmieniło się to, że jesteśmy wydziałem wyjątkowym. Jak zawsze najbardziej kolorowi, najgłośniejsi, przystrojeni w mundury i najbardziej dostojni – mówił prof. Radosław Zimroz, dziekan Wydziału Geoinżynierii, Górnictwa i Geologii. – Świat się zmienia i my też musimy. Dlatego wydział się rozbudowuje, zmienia nam się kadra i oferta naukowo-dydaktyczna. Utrzymujemy przy tym wysoki poziom naukowy, a nasi pracownicy w ramach dyscypliny inżynieria środowiska, górnictwo i energetyka znacząco przyczynili się do uzyskania bardzo dobrej kategorii naukowej A – dodał.  

Obecnie na wydziale pracuje 140 pracowników naukowo-dydaktycznych i studiuje blisko 850 studentów. Kwitnie również współpraca ze środowiskiem gospodarczym, a w realizacji jest ok. 20 projektów związanych z przemysłem. 

– Ta uroczystość to także święto całej naszej uczelni. Wydział reprezentuje obszar badawczy i dydaktyczny, który jest bardzo ważny dla rozwoju gospodarki i dla bezpieczeństwa Polski i Europy. Obecnie to wszystko zmienia się na naszych oczach i trudno sobie wyobrazić, jak będzie wyglądało pozyskiwania surowców za 50 lat, ale zapewne zawsze będzie się nazywało górnictwem. Dla Politechniki to, że mamy taki wydział jest świętością, to piękna część naszej historii i dzięki niemu mamy też wpływ na nasze otoczenie – mówił prof. Arkadiusz Wójs, rektor Politechniki Wrocławskiej. 

Pierwsze próby utworzenia Wydziału Górniczego podejmowane były już w 1945 r., jednak dopiero pięć lat później powstały Oddziały Górnicze przy Wydziałach Elektrycznym i Mechanicznym oraz Samodzielne Studium Węgla Brunatnego przy Oddziale Chemii Technicznej. Jednostki zlikwidowano decyzją Ministerstwa Oświaty i Szkolnictwa Wyższego z kwietnia 1954 r. 

Na początku lat 60. mgr inż. Wincenty Czechowicz – ówczesny dyrektor techniczny Zjednoczenia Przemysłu Węgla Brunatnego – podjął kolejną próbę powołania studiów górniczych na Politechnice Wrocławskiej, w efekcie czego 4 grudnia 1964 r. powstał Oddział Górnictwa Odkrywkowego przy Wydziale Budownictwa Lądowego. 1 września 1968 r. oddział został przekształcony w samodzielny Wydział Górniczy, a 1 stycznia 2004 r. zmienił nazwę na Wydział Geoinżynierii, Górnictwa i Geologii. 

Od chwili powstania do 1992 r. Wydział Górniczy miał siedzibę w gmachu NOT-u przy ul. Piłsudskiego 74 (poprzednio ul. Świerczewskiego), następnie przy pl. Teatralnym 2. Obecnie mieści się w budynku Geocentrum przy ul. Na Grobli 15 we Wrocławiu. 

W związku z 55-leciem Wydziału Geoinżynierii, Górnictwa i Geologii @PWr_Wroclaw #KGHM ⚒️ przekazał uczelni bryłę dolomitu z kopalni Polkowice-Sieroszowice oraz katodę z Huty Miedzi Legnica.

P.S. Nasza współpraca od lat owocuje nowatorskimi rozwiązaniami i wspólnymi projektami. pic.twitter.com/fFM0TjapqN

— KGHM Polska Miedź (@kghm_sa) October 27, 2023

W ramach jubileuszu zorganizowano także dwudniową konferencję naukowo-techniczną „Tradycje i innowacje w górnictwie” oraz Walne Zgromadzenie Członków Stowarzyszenia Absolwentów Wydziału. Oczywiście nie zabraknie spotkań roczników absolwentów oraz Biesiady Piwnej i Balu Absolwentów. 

Wyróżnienie dla prof. Moniki Hardygóry 

W trakcie uroczystości zasłużonych pracownikom wydziału wręczono odznaczenia państwowe oraz uczelniane. 

Złotą Odznakę Politechniki Wrocławskiej z Brylantem otrzymała prof. Monika Hardygóra z Katedry Górnictwa. Wyróżnienie jest przyznawane osobom, które swoja działalnością wybitnie przyczyniły się do rozwoju PWr oraz przysporzyły jej dobrego imienia i chwały. 

Prof. Monika Hardygóra jest wybitną specjalistką z zakresu transportu taśmowego i maszyn górniczych. 

W latach 1969-1974 studiowała na ówczesnym Wydziale Górniczym PWr. Po ukończeniu studiów doktoranckich w 1977 r., została zatrudniona na Politechnice Wrocławskiej kolejno na stanowiskach adiunkta, docenta, od 1992 r. profesora nadzwyczajnego, a od 2002 r. profesora zwyczajnego. 

Jest autorką ponad 200 prac opublikowanych w czasopismach naukowych i materiałach konferencyjnych z zakresu transportu przenośnikowego, zagadnień edukacji i przemysłu wydobywczego na świecie. W dorobku naukowym ma ponad 40 prac opublikowanych za granicą. Jest współautorką książki „Przenośniki taśmowe w górnictwie”, za którą nagrodził ją Minister Edukacji Narodowej w 1997 r. oraz książki „Taśmy przenośnikowe”. 

Niepublikowany dorobek to ponad 200 prac zrealizowanych szczególnie dla kopalń KGHM Polska Miedź w zakresie racjonalnego doboru taśm, niezawodności i efektywności transportu. Dla kopalń węgla brunatnego w zakresie taśm i nowych konstrukcji połączeń (wdrożenie technologii połączeń ekologicznych w KWB Bełchatów, za którą kopalnia uzyskała tytuł Ekolidera, Mistrza Techniki). Dla fabryk produkujących taśmy w zakresie nowych konstrukcji taśm i rozwiązań technologicznych. 

Profesor jest też autorką licznych recenzji prac doktorskich, habilitacyjnych, wniosków na tytuł profesora oraz konkursów na profesorów w kraju i za granicą (Niemcy, Austria, Norwegia, Szwecja, Włochy). Była opiekunką ponad 80 prac magisterskich i inżynierskich oraz promotorką pięciu ukończonych przewodów doktorskich. 

Prowadziła wykłady z transportu przenośnikowego na Uniwersytecie Newcastle (Australia), Uniwersytecie Calgiary (Włochy), Uniwersytecie w Hanowerze (Niemcy) oraz regularnie na Akademii Górniczej we Freibergu (Niemcy). Odbywała kilkukrotnie staże naukowe i przemysłowe w kraju i za granicą. Jest założycielką i kierownikiem wyspecjalizowanego akredytowanego Laboratorium Transportu Taśmowego, posiadającego uprawnienia atestacyjne Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego, w którym prowadzone są szerokie badania dla przemysłu. 

W kadencji 1993-1996 pełniła funkcję dyrektora Instytutu Górnictwa, w latach 1996-2002 była dziekanem Wydziału Górniczego Politechniki Wrocławskiej i kierownikiem Zakładu Systemów Maszynowych. W latach 2005-2008 była prorektorem ds. rozwoju Politechniki Wrocławskiej. W okresie 2009-2016 równolegle z pracą na uczelni piastowała stanowisko prezesa KGHM Cuprum – Centrum Badawczo-Rozwojowego we Wrocławiu. 

mic