TWOJA PRZEGLĄDARKA JEST NIEAKTUALNA.
Wykryliśmy, że używasz nieaktualnej przeglądarki, przez co nasz serwis może dla Ciebie działać niepoprawnie. Zalecamy aktualizację lub przejście na inną przeglądarkę.
Artykuł na temat materiałów mezoporowatych, którego współautorami są dr hab. inż. Karolina Jaroszewska, prof. uczelni oraz dr hab. inż. Bartłomiej Szyja, prof. uczelni z Wydziału Chemicznego został opublikowany w prestiżowym czasopiśmie „Materials Today”.
Publikacja „Inorganic mesoporous oxides: From research to industrial applications” powstała dzięki współpracy naszych naukowców z dr inż. Barbarą Szczęśniak i prof. Jerzym Chomą z Wojskowej Akademii Technicznej w Warszawie oraz prof. Mieczysławem Jarońcem z Kent State University w USA.
Materiały mezoporowate mają ogromny potencjał do wykorzystania jako katalizatory, nośniki i sorbenty w celu poprawy efektywności różnych procesów w przemyśle chemicznym.
– Ich unikatowe właściwości opierają się na zawartych w nich mezoporach, czyli kanałach o rozmiarze od 2 do 50 nm – wyjaśnia prof. Karolina Jaroszewska. – Pory o takiej szerokości pozwalają na łatwiejsze przemieszczanie się w nich cząsteczek chemicznych, przy jednocześnie zachowanej dużej powierzchni właściwej materiału. Są one zwykle otrzymywane w postaci proszku i muszą zostać ukształtowane przed użyciem w procesach przemysłowych.
Wyzwania związane ze zwiększaniem skali produkcji materiałów stałych oraz problemy z przetwarzaniem sproszkowanych materiałów nie były do tej pory szeroko opisywanie, stąd pomysł autorów artykułu, by zająć się tym tematem.
Ich publikacja przedstawia przegląd najczęściej stosowanych procedur wytwarzania kształtowanych materiałów mezoporowatych dostosowanych do potencjalnych zastosowań.
Skupili się w niej na najpopularniejszych mezoporowatych tlenkach, takich jak krzemionka (głównie SBA-15, MCM-41) i tlenek glinu, chociaż przedstawione strategie kształtowania można dostosować do innych materiałów mezostrukturalnych.
– Nasz przegląd pokazuje wpływ procedury formowania, wprowadzenia spoiwa i innych składników na właściwości użytkowe kształtowanych materiałów mezoporowatych – tłumaczy prof. Jaroszewska. – Opisaliśmy też nowatorską technikę druku 3D w zastosowaniu do wytwarzania materiałów o pożądanych właściwościach.
Dr hab. inż. Karolina Jaroszewska, prof. uczelni pracuje w Katedrze Zaawansowanych Technologii Materiałowych na W3. W swojej pracy zawodowej koncentruje się na zagadnieniach katalizy heterogenicznej, procesach sorpcyjnych oraz konwersji odpadów do frakcji paliwowych.
Szczególną uwagę poświęca materiałom mezoporowatym typu SBA-15 czy MCM-41 jako potencjalnych składnikach katalizatorów do przemian związków organicznych. Odpowiednio zmodyfikowane powierzchniowo materiały tego typu wykazują nie tylko właściwości katalityczne, ale mogą stanowić materiały sorpcyjne czy systemy do uwalniania związków czynnych w drug delivery systems.
Dr hab. inż. Bartłomiej Szyja, prof. uczelni pracuje w Instytucie Materiałów Zaawansowanych. Doktorat w zakresie modelowania zjawisk fizykochemicznych w katalizie obronił w 2005 roku. Rok później rozpoczął staż postdoktorski na Uniwersytecie Technicznym w Eindhoven, gdzie zajmował się głównie wyjaśnieniem mechanizmów kierujących syntezą zeolitów oraz źródłem ich aktywności katalitycznej.
W 2015 r. wrócił na Politechnikę Wrocławską i od tamtej pory pracuje głównie na rzecz ochrony środowiska poprzez projektowanie układów do wytwarzania zeroemisyjnych paliw.
