TWOJA PRZEGLĄDARKA JEST NIEAKTUALNA.
Wykryliśmy, że używasz nieaktualnej przeglądarki, przez co nasz serwis może dla Ciebie działać niepoprawnie. Zalecamy aktualizację lub przejście na inną przeglądarkę.
Data: 21.09.2022 Kategoria: ludzie politechniki, Wydział Budownictwa Lądowego i Wodnego, Wydział Mechaniczny
Dr Mariusz Szóstak i dr Andrzej Żak zostali powołani w ramach tegorocznego naboru do Akademii Młodych Uczonych i Artystów. To ciało doradcze prezydenta Wrocławia ds. nauki, a także jednostka prowadząca projekty m.in. edukacyjne i wpierająca interdyscyplinarne badania.
Akademia Młodych Uczonych i Artystów działa od 2010 r. Jej członkowie mogą realizować wspólne przedsięwzięcia na styku różnych dziedzin nauki i sztuki. Mogą też organizować cykliczne spotkania takie jak wykłady i warsztaty prowadzone przez nich samych lub zapraszanych wybitnych naukowców oraz popularyzatorów nauki i innowacji. Członkowie Akademii mogą również tworzyć interdyscyplinarne zespoły badawcze, a także prowadzić w swoim gronie projekty naukowe.
Akademia dysponuje budżetem – przeznaczanym na projekty (edukacyjne, edukacyjno-badawcze i popularyzatorskie) i bieżące działania członków Akademii, a zespoły złożone z członków Akademii mogą również pozyskiwać środki z zewnętrznych instytucji finansujących naukę.
Członkami Akademii mogą zostać osoby do 35. roku życia, wyróżniające się wybitnymi osiągnięciami naukowymi.
Do Akademii w tym roku dołączy dwóch kolejnych badaczy z Politechniki Wrocławskiej – dr inż. Mariusz Szóstak z Wydziału Budownictwa Lądowego i Wodnego i dr inż. Andrzej Żak z Wydziału Mechanicznego. Poniżej ich sylwetki i opis planów działań w ramach Akademii.
Jest adiunktem badawczo-dydaktycznym w Katedrze Budownictwa Ogólnego oraz opiekunem Koła Naukowego Młodzi Menadżerowie Budownictwa.
Doktorat obronił z wyróżnieniem w 2018 r. na temat modelowania rozwoju sytuacji wypadkowej w budownictwie.
Naukowo interesuje się zagadnieniami związanymi z inżynierią przedsięwzięć budowlanych, przede wszystkim: zarządzaniem przedsięwzięciami budowlanymi i prognozowaniem przebiegu krzywych kosztów narastających w różnorodnych przedsięwzięciach budowlanych, a także zagadnieniami bezpieczeństwa pracy, czyli analizą wpływu zastosowania wirtualnej rzeczywistości (VR) podczas szkoleń z dziedziny bezpieczeństwa i higieny pracy na poziom bezpieczeństwa pracy w procesach budowlanych oraz zastosowaniem innowacyjnych technologii w budownictwie, w tym technologią BIM, skanowaniem 3D oraz zastosowaniem bezzałogowych statków powietrznych w budownictwie.
Koordynator projektu „BIM we Wrocławiu”, kierownik projektu zespołu PWr „SafeCROBOT: Virtual reality immersive safety training environment for robotised and automated construction sites” finansowanego w ramach programu Erasmus+ realizowanego z University of the West of England (Wielka Brytania), Asociacion Empresarial de Investigacion Centro Tecnologico del Marmol Y La Piedra (Hiszpania), Bildungszentren des Baugewerbes EV (Niemcy).
Redaktor w czasopiśmie Applied Sciences (MDPI), recenzent w kilkunastu krajowych i zagranicznych czasopismach naukowych.
Trzykrotny laureat konkursu Politechniki Wrocławskiej: Secundus w dyscyplinie naukowej Inżynieria Lądowa i Transport za rok 2019, 2020 i 2021, a także nagrody czasopisma naukowego: International Journal of Environmental Research and Public Health (IJERPH) – IJERPH 2019 Outstanding Reviewer Awards.
Działając w Akademii dr Szóstak chciałby promować innowacyjnych technologie w budownictwie, w tym technologię BIM z wykorzystaniem wirtualnej rzeczywistości, wśród studentów uczelni wyższych, m.in. Politechniki Wrocławskiej, Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu, studiów inżynierskich i magisterskich kierunków: architektura, budownictwo, geodezja i inżynieria środowiska.
– Innowacyjne technologie w budownictwie to m.in. automatyzacja i robotyzacja placu budowy, skanowanie laserowe 3D, zastosowanie bezzałogowych statków powietrznych, wirtualna i rozszerzona rzeczywistość, a także technologia BIM – dodaje naukowiec. – Technologia BIM jest istotną częścią czwartej rewolucji przemysłowej (przemysł 4.0). Współczesne budynki stają się coraz bardziej skomplikowane, a na placach budowy zauważalna jest automatyzacja i robotyzacja, tzw. uprzemysłowienie, czyli przekształcenie placu budowy w zakład przemysłowy.
Badacz chciałby organizować wydarzenia popularyzujące innowacyjne technologie w budownictwie, takie jak wykłady, warsztaty i webinaria skierowane do studentów, a także reaktywować konferencję „BIMaction”, której byłem inicjatorem w 2019 r. (niestety ze względu na pandemię i obostrzenia odbyła się tylko jedna, stacjonarna edycja).
Adiunkt badawczo-dydaktyczny w Katedrze Inżynierii Pojazdów.
Doktorat obronił z wyróżnieniem w 2019 r. Zajmuje się technikami transmisyjnej mikroskopii elektronowej in situ, która polega na oddziaływaniu na preparat bezpośrednio podczas obserwacji. Prowadzi eksperymenty polegające na zmianie temperatury materiału, co wprost prowadzi do przemian strukturalnych. Daje to możliwość m.in. opisu mechanizmów wydzieleniowych w stopach metali i bezpośredniego badania zależności krystalograficznych metodami dyfrakcji elektronowej.
Naukowiec rozwija także metody opisu struktury kompozytów cementowych i przekrojów skał przy pomocy metod skaningowej mikroskopii elektronowej. Przygotowuje także metodologię do obrazowania biologicznych makromolekuł bez użycia dedykowanego mikroskopu kriogenicznego (cryoEM). Stworzył już urządzenie do przygotowywania podłoży, dopracował technik kontrastowania negatywowego i uzyskał same obrazy elektronowe. Teraz zajmie się obróbką danych.
Jest trzykrotnym laureatem uczelnianego konkursu Secundus promującego doskonałość naukową na PWr, członkiem Academii Iuvenum. To także stypendysta Fundacji Kościuszkowskiej w ramach inicjatywy Exchange Program to the United States.
Kierował m.in. projektem finansowanym przez NCN „Obrazowanie procesu adhezji i integracji nanocząstek złota z biofilmem bakterii Staphylococcus aureus w transmisyjnym mikroskopie elektronowym przy pomocy uchwytów preparatowych do próbek ciekłych na bazie azotku krzemu i węgla” oraz projektem w ramach grantu Mozart „Nanometryczne warstwy amorficzne jako metoda generowania kontrastu fazowego”.
W ramach Akademii chciałby się skupić m.in. na wspieraniu inicjatyw szkoleniowych na wrocławskich uczelniach lub stworzeniu własnego programu szkoleń dla zainteresowanych.
- Jako przedstawiciel Academia Iuvenum Politechniki Wrocławskiej dokładałem starań w kierunku udostępnienia pracownikom PWr prestiżowego pakietu szkoleń w ramach Nature Masterclasses – opowiada badacz. – Jest to zestaw interaktywnych kursów, które pozwalają rozwinąć umiejętności niezbędne w pracy naukowca. Jestem zdania, że dostęp do podobnych szkoleń (lub organizacja własnych) powinien być prawem każdego młodego naukowca w naszym mieście. Chciałbym pomóc młodym i ambitnym ludziom, którzy często nieświadomie znaleźli się w grupie naukowej nie wykazującej większych osiągnięć publikacyjnych i niepozyskującej zewnętrznych grantów.
Dr Żak chciałby także, aby Akademia prowadziła działania antymobbingowe w środowisku akademickim, wspierając uczciwe, zachodnie wzorce dbania o pracownika, poprzez akcje informacyjne i udzielanie konsultacji pracownikom sektora szkolnictwa wyższego w trudnej sytuacji.
lucy
Nasze strony internetowe i oparte na nich usługi używają informacji zapisanych w plikach cookies. Korzystając z serwisu wyrażasz zgodę na używanie plików cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki, które możesz zmienić w dowolnej chwili. Ochrona danych osobowych »