Studentki i studenci z koła naukowego PWr in Space świętują drugie miejsce wywalczone na międzynarodowych prestiżowych zawodach Spaceport America Cup. Zaprojektowana i zbudowana przez nich rakieta „Aether” startowała w kategorii rakiet hybrydowych. Reprezentacja z PWr była jedyną drużyną z Polski na zawodach.

Prestiżowy i bardzo wymagający konkurs rozegrano w Nowym Meksyku. Wystartowały w nim – w kilku kategoriach – 152 zespoły ze 150 uczelni z całego świata – m.in. z USA, Australii, Brazylii, Indii, Peru, Tajlandii, Hiszpanii i Wielkiej Brytanii. Zespół z Politechniki Wrocławskiej był jedynym z Polski.

Koło PWr in Space (startujące na zawodach jako PoliWrocket) rywalizował w kategorii rakiet napędzanych silnikami hybrydowymi (Hybrid&Liquid SRAD 10000 ft). Najważniejszym zadaniem było wzniesienie się na pułap 10 tys. stóp, czyli dokładnie 3048 m. Chodziło o „wstrzelenie się” jak najbliżej wysokości 3048 metrów. Im dalej rakieta znalazła się od tego pułapu, tym więcej punktów tracił zespół (oceniane były m.in. poprawność lotu czy faza odzysku rakiety).

@politechnikawroclawska Studentki i studenci z @poliwrocket z drugim miejscem na zawodach Spaceport America Cup! Zobacz, jak wyglądały przygotowania do startu hybrydowej rakiety „Aether”. Ekipa z naszej uczelni zdobyła też drugie miejsce w kategorii Nancy Squires Team Spirit Award. #rakiety #zawodu #USA #rockatscience #pwrinspace #poliwrocket #pwr #politechnikawroclawska #najlepiejpwr #WUST #wroclawtech ♬ On Top Of The World - Imagine Dragons

Punkty zespoły zbierały jednak już od kilku miesięcy – w czasie przygotowań do zawodów. Oceniane były m.in. terminowość dostarczanej przez nich dokumentacji czy jakość wysłanego projektu technicznego.

Sam konkurs nasz zespół zaczął dość pechowo – ogromne opóźnienie w terminie przesyłki rakiety spowodowało, że studentki i studenci mieli zaledwie jedną noc na przygotowanie konstrukcji do przeglądu bezpieczeństwa. Nie poddali się jednak i następnego dnia – po wielu godzinach pracy – byli gotowi, przeszli inspekcję bez problemu, a ich rakieta została oceniona bardzo wysoko.

Wiktoria Mrowiec, członkini zespołu relacjonuje: – W tym roku byliśmy bardzo dobrze przygotowani, w zasadzie cała rakieta była skończona przed zawodami i tak naprawdę jedyne, co nas wstrzymało, to opóźnienie z przesyłką skrzyni.  Skrzynia miała przyjechać w środę do Las Cruces, a dotarła  w poniedziałek (pierwszy dzień zawodów!), czyli mieliśmy pięć dni czekania i bezczynności. Ale właśnie dzięki temu, że byliśmy naprawdę bardzo dobrze przygotowani, to zdołaliśmy przejść wszystkie weryfikacje sędziowskie w terminie i z wysokimi wynikami.

Jak opowiada Wiktoria, jako że przesyłka z rakietą przyjechała do El Paso na kontrolę celną w poniedziałek, zespół wziął sprawy w swoje ręce i skontaktował się też z konsulem polskim w Houston, który pomógł naszej grupie. Dzięki temu studenci i studentki w poniedziałek pojechali sami do El Paso i odebrali zawartość skrzyni.

– Mieliśmy zaledwie kilkanaście godzin na przygotowanie całej rakiety, złożenie jej i jakieś ewentualne ostatnie poprawki na Safety Review, w czasie którego sędziowie sprawdzaką bezpieczeństwo rakiety i jej stopień „odzyskiwalności” – opowiada Wiktoria.

Podczas kolejnych czterech dni zespół przeszedł przez Design Review (ocenę każdego modułu rakiety) i Preflight (który decydował o tym, czy rakieta zostanie finalnie dopuszczona do startu).

– Cały tydzień był bardzo intensywny, nie spaliśmy praktycznie w ogóle, by zdążyć ze wszystkimi przygotowaniami – opowiada studentka. – Robiliśmy co w naszej mocy, aby podejść do procedury startowej. Tymczasem w piątek spotkał nas deszcz (a pada tam zaledwie kilkanaście dni w roku!), więc mieliśmy kolejny cały dzień bez pracy.

Wiktoria zaznacza, że rakiety z napędem hybrydowym są bardziej skomplikowane technicznie od rakiet na paliwo stałe. Dlatego start takiej konstrukcji wymaga spełnienia pewnych warunków – nie tylko przygotowania technicznego, ale także dogodnych warunków atmosferycznych – start uniemożliwiają duże porywy wiatru czy opady atmosferyczne. 

– To wszystko wpłynęło na to że ostatecznie w sobotę zabrakło nam około dwóch-trzech godzin, żeby rakietę wystrzelić. Ale mimo wszystko udało nam się zdobyć drugie miejsce w naszej kategorii, w której brały udział cztery zespoły – dodaje studentka. – Byliśmy w zasadzie jedynym zespołem, który nie wystartował, a i tak udało nam się stanąć na podium, co też pokazało, na jakim poziomie technicznym tam przyjechaliśmy i jak bardzo nasza rakieta się wyróżnia tle innych, nie tylko pod kątem designu zewnętrznego ale, co ważniejsze, wysokiej jakości wykonaniu rakiety, zastosowanym rozwiązaniom i całokształtowi konstrukcji i spójności modułów. Każdy sędzia, który oglądał naszą rakietę podczas weryfikacji sędziowskich, był pod wrażeniem, słyszeliśmy pozytywne opinie odnośnie struktury nośnej, elektroniki czy silnika hybrydowego, więc to też jest dla nas nagroda i potwierdzenie naszej pracy – podkreśla Wiktoria.

Poza drugim miejscem w kategorii rakiet hybrydowych (pułap 1000 stóp), PWr in Space może pochwalić się także drugą nagrodą w kategorii Nancy Squires Team Spirit Award. Doceniono w ten sposób pracę zespołu, jego zaangażowanie i współpracę członków i członkiń teamu podczas zawodów, a także działania promocyjne nie tylko na rzecz grupy, ale i całego wydarzenia.

Rakieta R6 „Aether” jest eksperymentalną rakietą sondującą, napędzaną silnikiem hybrydowym, w którym do zapłonu potrzebne jest paliwo w formie stałej (krążki żywicy z drobinkami aluminium) oraz utleniacz w formie gazowej (podtlenek azotu).

Jest konstrukcją modułową, składa się z silnika hybrydowego, komputera pokładowego, payloadu (ładunek badawczy), systemu separacji i odzysku rakiety, a całość utrzymuje w ryzach struktura nośna.

Rakieta waży 29,5 kg i mierzy 3,84 m. Maksymalny ciąg jej silnika to 2 kN.

Koło Naukowe PWr in Space działa na Wydziale Mechanicznym. Jest jednym z kół strategicznych Politechniki Wrocławskiej. Jego opiekunem jest dr hab. inż. Dariusz Pyka.

lucy