Rondo u zbiegu ulic Benedykta Polaka i Michała Wrocławczyka zostało nazwane imieniem Bohdana Karabona. W ten sposób miejscy radni upamiętnili wybitnego profesora z Wydziału Chemicznego PWr.

Profesor Bohdan Karabon urodził się w 1928 roku w Brześciu nad Bugiem, do Wrocławia przyjechał wraz z rodziną w 1945 roku. Rozpoczął naukę na Politechnice Wrocławskiej razem z pierwszym rocznikiem polskich studentów (na Oddziale Chemii Technicznej Wydziału Matematyki, Fizyki i chemii Uniwersytetu i Politechniki we Wrocławiu). Na uczelni pozostał przez całą swoją karierę zawodową.

Dyplomanci Oddziału Chemii Technicznej Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu i Politechniki we Wrocławiu przed Gmachem Hutniczym (ob. B-1). Od lewej: Adam Bartecki, Tadeusz Ziemba, Karol Branny, Stefan Jasieńko, Kazimierz Kołodziej, Bohdan Karabon, 1950 r. (fot. Archiwum PWr)

Ekspert od węgla

Był specjalistą w dziedzinie technologii chemicznej węgla – prowadził badania w zakresie selektywnej ekstrakcji węgli brunatnych oraz wytwarzania i rafinacji wosków i żywic. W swoim dorobku ma 63 publikacje naukowe i pięć książek. Był nauczycielem wielu pokoleń inżynierów chemików, opiekunem ponad 60 prac magisterskich i promotorem sześciu prac doktorskich.

Na Politechnice Wrocławskiej pełnił liczne funkcje m.in. prodziekana Wydziału Chemicznego (1968-1972), zastępcy dyrektora Instytutu Chemii i Technologii Nafty i Węgla (1973-1978), kierownika Zakładu Chemii i Technologii Węglopochodnych (1968-1991). W latach 1984-1986 i 1990-1993 był członkiem Senatu Politechniki Wrocławskiej. Za swoje zasługi został odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Naukowy tytuł profesora zwyczajnego otrzymał w 1989 roku. Na emeryturę przeszedł w 1996 roku.

W okresie PRL był represjonowany z powodu podpisania „Apelu do Społeczeństw Polski i Świata” w sprawie uwolnienia jedenastu byłych przywódców NSZZ „Solidarność” i KOR, co skutkowało m.in. zastrzeżeniem wyjazdów za granicę do wszystkich krajów świata w latach 1984-1987.

Z Wilna do Wrocławia

Pod koniec życia napisał autobiograficzną książkę „Z Wilna do Wrocławia”, przedstawiającą losy rodziny Karabonów w przedwojennym i wojennym Wilnie oraz powojennym Wrocławiu. Profesor zmarł 15 listopada 2010 roku i został pochowany na Cmentarzu św. Wawrzyńca. 

Z wnioskiem o nadanie rondu nazwy Bohdana Karabona wystąpiło Towarzystwo Upiększania Miasta Wrocławia, argumentując:

„Rondo u zbiegu ulic Benedykta Polaka i Michała Wrocławczyka to miejsce odpowiednie dla tego patrona, ponieważ profesor Karabon zawsze mieszkał w jego okolicy – najpierw na ul. Lompy, następnie w Domu Naukowca na pl. Grunwaldzkim i ostatecznie na ulicy Damrota. Jego wieloletnie miejsce pracy – Wydział Chemiczny Politechniki Wrocławskiej – również znajduje się w pobliżu”.

Nowo powstałe rondo (po remoncie dotychczasowego skrzyżowania) zyskało patrona na mocy uchwały Rady Miejskiej Wrocławia z 14 stycznia 2021 roku.  

ISZ