Jeden z najznamienitszych uczonych naszej uczelni obchodzi swoje święto. Prof. Jan Koch, twórca i pierwszy dyrektor Wrocławskiego Centrum Transferu Technologii skończył 90 lat.

Miałem 15 lat, gdy w 1946 wysiadłem we Wrocławiu i jestem tu do dzisiaj.
Wrosłem w to miasto i uczelnię. 

Jan Koch urodził się w 1931 r. w Kobylnicy na ziemi lwowskiej. We Wrocławiu ukończył szkołę średnią oraz studia wyższe na Wydziale Mechanicznym PWr. Pracę na naszej uczelni rozpoczął w 1953 r. w Katedrze Obróbki Metali. W 1965r. założył Zakład Obrabiarek, Automatyzacji i Organizacji, którym kierował do 2002 r. Stopień doktora nauk technicznych uzyskał w 1964 roku, doktora habilitowanego – w 1972, a tytuły naukowe profesora nadzwyczajnego i zwyczajnego odpowiednio w latach 1976 i 1990. W latach 1985-1987 był prorektorem PWr, od 1993 r. do 1999 r. – dziekanem Wydziału Mechanicznego (przez dwie kadencje). W latach 1981 – 2002 r. był członkiem Senatu PWr oraz wielu komisji senackich. Jest twórcą oraz wieloletnim dyrektorem Wrocławskiego Centrum Transferu Technologii, które powstało w 1995 roku.

- Zaczęło się od międzynarodowego programu TEMPUS, który wprowadzałem u nas jeszcze przed wejściem Polski do Unii i dzięki któremu nasi studenci wyjeżdżali na wymianę studencką za granicę - mówi prof Jan Koch. - Okazało się, że jesteśmy w wąskim gronie europejskich uczelni, które najlepiej korzystają z tego programu i Komisja Europejska wyróżniła nas spośród kilkuset projektów, które finansowała. Uznałem, że trzeba iść za ciosem i zająć się transferem tego, co powstaje w laboratoriach. Przeniesieniem do przemysłu wyników badań naukowych. Głównie z Politechniki, choć także z innych uczelni. Wymyśliłem Wrocławskie Centrum Transferu Technologii, poszedłem do rektora, a on: jak chcesz, to rób, ale pieniędzy na to nie ma. No to postawiliśmy na samodzielność - opowiada jubilat.

Głównym kierunkiem jego zainteresowań zawodowych były zagadnienia związane z konstrukcją i badaniami obrabiarek skrawających, a także z komputerowo wspomaganym projektowaniem i szeroko pojętą automatyzacją produkcji.

Profesor ma bogate doświadczenia w pracy na rzecz nauki polskiej. Był członkiem Rady Naukowej Centrum Badawczo – Konstrukcyjnego w latach 1986–1990, koordynatorem Centralnego Programu Badań Podstawowych od 1986 do 1990 r., członkiem Komitetu Badań Naukowych w trzech kadencjach 1991 – 2004, członkiem Rady Fundacji Nauki Polskiej w latach 1997–2000. Był też członkiem Komisji Ekspertów Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

Wykładał na zagranicznych uczelniach, w tym na Uniwersytecie w Dreźnie w latach 1972–1992 i w Stuttgarcie od 1985 do 2005 r. Współpracował też z uczelniami w Londynie, Akwizgranie, Dortmundzie, Berlinie, Magdeburgu, Chemnitz, Monachium, Wiedniu, Grazu, Budapeszcie, Pradze, Pilznie i Miszkolcu.

Był współtwórcą kierunku studiów Automatyka i robotyka (1990 r.) oraz twórcą Zarządzania i inżynierii produkcji (1997 r.).

- W latach 90. zaproponowałem dwa kierunki - opowiada prof. Jan Koch. - Pierwsza była Automatyka i robotyka na Wydziale Mechanicznym, bo po licznych wyjazdach służbowych za granicę uświadomiłem sobie, że nowości w mechanice nie wprowadzi się przy pomocy tylko mechaników. Automatyzacja zaszła tak daleko, że sami nie dadzą rady; trzeba zaangażować także elektroników. Wysłałem dwunastu studentów na roczne studia do Anglii i Niemiec, żeby potem, jako kadra asystencka, zasilili ten nowy kierunek. Natomiast Zarządzanie i inżynieria produkcji, które dziś jest na niemal wszystkich politechnikach, wzięło się z przekonania, że w nowych czasach potrzebny jest nowy kierunek. Taki, który nie tylko wykształci inżyniera, ale da mu jeszcze podstawy przedsiębiorczości. Trzeba pamiętać, że zaczynał wówczas powstawać prywatny przemysł. Jeśli chcę otworzyć fabrykę długopisów, to nie tylko muszę wiedzieć, jak ten długopis zrobić, ale muszę jeszcze wiedzieć, jak go sprzedać. Był duży odzew, w dodatku podniósł się poziom, bo przyszli do nas piątkowicze - mówił prof. Koch.

W 1993 roku zainicjował coroczne seminaria dziekanów Wydziałów Mechanicznych polskich wyższych uczelni. W uznaniu zasług dla tych wydziałów nadano mu w 1997 roku honorowy tytuł dziekana dziekanów.

Jest też współtwórcą Wrocławskiego Parku Technologicznego, przewodniczył jego Radzie Nadzorczej. Był koordynatorem i kierownikiem licznych projektów międzynarodowych i tych realizowanych ze środków Unii Europejskiej oraz członkiem Komitetu Integracji oraz Wspierania Małych i Średnich Przedsiębiorstw w Komisji Unii Europejskiej w latach 2001–2003.

Jego dorobek naukowy to 200 publikacji w czasopismach krajowych i zagranicznych, trzy książki, dwie monografie. Wypromował 23 prace doktorskie. Był recenzentem 50 prac doktorskich i habilitacyjnych oraz 15 wniosków do tytułu profesora.

Prof. Jan Koch był wielokrotnie odznaczany i nagradzany przez polskie i zagraniczne instytucje państwowe i naukowe. Otrzymał m.in. Medal Komisji Edukacji Narodowej, Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski i Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, złotą odznakę oraz Medal Wybitnie Zasłużonego dla     Politechniki Wrocławskiej, odznaczenia NOT i SIMP, Medal Uniwersytetu Technicznego w Dreźnie, tytuł doktora honoris causa Politechniki w Szczecinie, Kryształową Brukselkę dla 6 Programu Ramowego, Nagrodę Ministra Nauki, Honorowy Złoty Medal Uniwersytetu w Stuttgarcie, Dolnośląskiego Gryfa za osiągnięcia w promowaniu akademickiej innowacyjności i przedsiębiorczości, Iglicę  - Nagroda Dolnośląskiej Loży BCC, Medal 100-lecia Uczelni Technicznych we Wrocławiu.

Jak sam zauważa, swoją pozycję życiową i osiągnięte sukcesy zawdzięcza wielu osobom: rodzicom, starszemu bratu Romanowi, żonie, nauczycielom, przełożonym oraz współpracownikom.