Do galerii rektorów Politechniki Lwowskiej w holu gmachu głównego PWr dołączył portret prof. Edwarda Suchardy, ostatniego przedwojennego rektora lwowskiej uczelni i jednego z organizatorów PWr. W uroczystym odsłonięciu uczestniczyli córka profesora – dr Anna Sucharda-Sobczyk i jego wnuk – prof. Jan Sobczyk.

Zasłużony naukowiec był profesorem chemii na Politechnice Lwowskiej, prorektorem tej uczelni w latach 1933-35 i ostatnim jej rektorem przed wojną (w latach 1938-39). Na Politechnice Lwowskiej ukończył także studia, doktoryzował się i habilitował. Był senatorem tej uczelni, pełnił tam również funkcję kierownika katedry i dziekana wydziału.

Pod koniec wojny został aresztowany przez NKWD i osadzony we lwowskim więzieniu. Po zwolnieniu wyjechał na krótko do Krakowa, a stamtąd ostatecznie trafił do Wrocławia.

– I tutaj od września 1945 r., jako prorektor naszej uczelni, był jej organizatorem. Organizatorem Politechniki Wrocławskiej, która wówczas była tworzona wspólnie z Uniwersytetem Wrocławskim  – opowiadał prof. Arkadiusz Wójs, rektor Politechniki Wrocławskiej w czasie uroczystego odsłonięcia portretu. – Nasza uczelnia jest spadkobiercą tradycji i doskonałości akademickiej Politechniki Lwowskiej. Symbolem tej ciągłości jest właśnie osoba prof. Suchardy – ostatniego rektora przed wojną we Lwowie i jednej z osób, które zaraz po wojnie tworzyły Politechnikę Wrocławską.

Portrety rektorów

Jak tłumaczył prof. Wójs, kilka dekad temu na Politechnice Lwowskiej pojawił się pomysł galerii portretów wszystkich rektorów tamtej uczelni począwszy od XIX w.

– Podobno na wzór naszej galerii rektorów z sali Senatu Politechniki Wrocławskiej – opowiadał. – Kolejne podobizny pojawiały się sukcesywnie na Politechnice Lwowskiej na podstawie starych fotografii. I na naszą uczelnię zamawialiśmy dokładnie kopie tych portretów, by powiesić je w naszym holu rektorów lwowskich. Nie wszystkie podobizny zdążono już wykonać. Na prośbę córki prof. Suchardy, zamówiliśmy jego portret we Wrocławiu, nie czekając aż się pojawi we Lwowie. A pewnie pojawi się wkrótce – tym razem skopiowany od nas.

Dr Anna Sucharda-Sobczyk podkreślała, że uroczystość odsłonięcia portretu jej ojca jest dla niej bardzo radosnym dniem. – Jestem ogromnie wdzięczna, że udało się doprowadzić do tego, by ten obraz znalazł się na Politechnice Wrocławskiej – mówiła. – Mój ojciec z Wrocławiem był związany krótko, ale zawiązał tu serdeczne więzi i ogromnie cieszył go rozwój uczelni.

W uroczystym odsłonięciu uczestniczył także wnuk prof. Suchardy, prof. Jan Sobczyk, który obecnie pełni obowiązki rektora Uniwersytetu Wrocławskiego.

Aktywny na wielu płaszczyznach

Prof. Sucharda był członkiem Polskiej Akademii Umiejętności, prezesem Polskiego Towarzystwa Chemicznego, a także członkiem Akademii Nauk Technicznych, Warszawskiego Towarzystwa Naukowego i Lwowskiego Towarzystwa Naukowego, a po przyjeździe do Wrocławia współzałożycielem Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego.

Jako naukowiec profesor zajmował się m.in. chemią azotowych związków heterocyklicznych, analizą ilościową związków organicznych, względami technologicznymi związanymi z produkcją barwników i przemysłem naftowym, a także chemią i przetwórstwem produktów terpentynowych.

Profesor był nie tylko wybitnym chemikiem, ale też człowiekiem niezwykle aktywnym na różnych płaszczyznach. Jego córka wspomina go jako osobę o ogromnych siłach witalnych. Bardzo dużo pracował, ale znajdował czas dla rodzinny i prowadził bogate życie towarzyskie. Przed wojną uprawiał tenis i narciarstwo.

Na uczelni spędzał każdego dnia około dziesięciu godzin, cały czas będąc w ścisłym kontakcie ze współpracownikami. Sam eksperymentował, projektował i ulepszał aparaturę.

Zmarł 26 lipca 1947 roku we Wrocławiu po ciężkiej chorobie nerek, której nabawił się w czasie pobytu w więzieniu. Został pochowany na cmentarzu św. Wincentego we Wrocławiu.

Za jego zasługi odznaczono go Krzyżem Komandorskim i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Na Politechnice Wrocławskiej w gmachu głównym wmurowana jest już tablica z płaskorzeźbą głowy prof. Suchardy. Jego imię nosi także sala wykładowa w budynku A-1 (sala DKF-u).

lucy