Wydział Architektury Politechniki Wrocławskiej przez dwa dni będzie gościł uczestników europejskiego programu „Adaptive Facade Network”. To specjaliści zajmujący się m.in. budownictwem, architekturą, przemysłem szklarskim oraz dziedziną ”facade design”, którzy razem pracują nad zagadnieniami związanymi z tzw. elewacjami adaptowalnymi

Elewacjami zmiennymi (adaptowalnymi) nazywamy takie fasady, które dostosowują się do otoczenia – warunków środowiska zewnętrznego lub potrzeb użytkowników budynku. Jednym z popularniejszych rozwiązań tego typu są podwójne fasady. We Wrocławiu zastosowano je np. przy budowie wieżowca Sky Tower. Pierwsza szklana warstwa fasady pełni funkcję termoizolacji, podczas gdy druga (najczęściej również szklana) jest osłoną. Między nimi zwykle montuje się żaluzje, które regulują dostęp światła słonecznego do pomieszczeń. Takie elewacje projektuje się w budynkach zlokalizowanych w ruchliwym centrum miasta, w których pełnią funkcję osłony akustycznej przed hałasami ulicy. Mają także inne zalety – stanowią bufor termiczny, wewnątrz którego panuje temperatura pośrednia między temperaturą na zewnątrz obiektu i w jego wnętrzach, łagodzą także podmuchy wiatru na wyższych piętrach wieżowców, co pozwala na otwieranie tam okien.

Już dziś pracuje się także nad fasadami podzielonymi na wiele sekcji, co sprawi, że w poszczególnych częściach budynku możliwe będzie stworzenie różnych warunków klimatycznych. W praktyce oznacza to, że zmarzluch, który lubi, gdy w jego sypialni panuje temperatura 25 stopni C., nie będzie miał powodów do kłótni ze swoim współlokatorem, który w pokoju obok chce utrzymywać temperaturę 16 stopni. Elewacja budynku, w którym zamieszkają, będzie bowiem indywidualnie regulować temperaturę i warunki klimatyczne w konkretnych miejscach ich domu.

Adaptowalne fasady będą mogły także wykrywać obecność użytkownika pomieszczenia i reagować  np. przyciemniając szkło, z jakiego są zbudowane – po to, by promienie słoneczne nie przeszkadzały mu w pracy na komputerze.

Podobne rozwiązania są już testowane. Na razie wiążą się jednak z dużymi kosztami i wymagają dalszych prac projektowych. Dlatego gromadzeniem i porządkowaniem wiedzy na ich temat zajęli się naukowcy zaangażowani w program „Adaptive Facade Network, COST ActionTU 1403”.

Naukowcy z całej Europy łączą siły

COST, czyli Cooperation in Science and Technology jest stowarzyszeniem z siedzibą w Brukseli. Jest finansowane z unijnych grantów. W ramach COST organizowane są tzw. COST Actions, czyli inicjatywy  łączące badaczy, którzy razem chcą rozwijać konkretne pola badawcze. Jednym z nich jest właśnie program „Adaptive Facade Network”, którego inicjatorem jest prof. Andreas Luible z Uniwersytetu w Lucernie.

Każda COST Actions trwa cztery lata. Ma określone cele, a ich realizacji podejmuje się zespół naukowców wybranych w rekrutacji.  Każdy z krajów Unii Europejskiej może mieć dwóch reprezentantów w takiej akcji, po dwóch wyznaczają także Norwegia, Izrael i Australia. Wszyscy oni angażują się w program na zasadzie wolontariatu.

Uczestnicy akcji pracują m.in. podczas spotkań roboczych, organizowanych w różnych miejscach Europy. Do tej pory zjeżdżali m.in. do Brukseli, Pragi czy Delft. Najbliższe spotkanie robocze odbędzie się we Wrocławiu 15 i 16 lutego. Gospodarzem będzie Wydział Architektury Politechniki Wrocławskiej.

Razem chcą realizować także inne projekty

Jednym z dwóch reprezentantów naszego kraju w programie „Adaptive Facade Network” jest bowiem dr hab. Marcin Brzezicki z Katedry Architektury Mieszkaniowej, Przemysłowej, Wnętrz, Ruralistyki, Krajobrazu, Sztuk Wizualnych i Systemów Konstrukcyjnych.

- Działamy w czterech grupach roboczych – opowiada naukowiec. – Ja sam jestem członkiem pierwszej, która buduje bazę informacji o rozwiązaniach stosowanych już w przypadku fasad adaptowalnych, a także gromadzi wiedzę na temat potencjalnych możliwości zastosowania różnych technologii w przyszłości.

Członkowie innych grup pracują m.in. nad ujednoliceniem systemów testowania i opomiarowania zmiennych fasad oraz nad oceną efektywności połączeń różnych elementów tworzących system fasady. Zadaniem ostatniej z grup jest upowszechnianie wiedzy na temat elewacji adaptowalnych i koordynowanie całości prac w ramach akcji.

- Nie do przecenienia jest możliwość nawiązywania kontaktów podczas spotkań organizowanych w ramach tej akcji – podkreśla dr hab. Marcin Brzezicki. – Przyjeżdżają na nie tylko naukowcy, ale także przedsiębiorcy pracujący w branży budowlanej. Te spotkania są okazją do dyskusji osób z bardzo różnych środowisk i o bardzo różnych specjalizacjach. Dyskutujemy w gronie specjalistów m.in. od budownictwa, architektów, osób zajmujących się fizyką budowli, technologiami drzewnymi czy projektowaniem i produkowaniem konstrukcji szklanych. Takie kontakty z pewnością zaowocują w przyszłości wspólnymi projektami. Zresztą w programie naszego wrocławskiego spotkania jest tzw. Research bazar, w czasie którego chcemy właśnie zawiązać różne inicjatywy i starać się o finansowanie tych działań z programu „Horyzont 2020”.

Więcej informacji na temat programu „Adaptive Facade Network, COST ActionTU 1403” na jego stronie internetowej.

Lucyna Róg