Prof. Jerzy Jasieńko, prorektor ds. organizacji i rozwoju Politechniki Wrocławskiej odebrał w poniedziałek Wrocławską Nagrodę Naukową za interdyscyplinarne badania integrujące środowisko akademickie. Uroczystość w Oratorium Marianum była częścią Środowiskowej Inauguracji roku akademickiego 2018/2019

Wyróżnienie ustanowił w 2016 r. prezydent Wrocławia Rafał Dutkiewicz „uznając badania interdyscyplinarne za takie, które w szczególny sposób mogą służyć za wzorzec wspólnej pracy środowisk akademickich i artystycznych na rzecz dobra wspólnego, jakim jest rozwój miasta”.

Pierwszymi laureatami Wrocławskiej nagrody Naukowej byli badacze z Politechniki Wrocławskiej – prof. Edward Chlebus z Wydziału Mechanicznego i prof. Marek Samoć z Wydziału Chemicznego. Przed rokiem została ona przyznana prof. Andrzejowi Pękalskiemu z Uniwersytetu Wrocławskiego.

– Prof. Jasieńko jest uznanym w świecie autorytetem w dziedzinie ochrony zabytków, który na co dzień współpracuje z wieloma krajowymi i zagranicznymi ośrodkami naukowymi. W środowisku naukowym cieszy się ogromnym uznaniem – mówił w laudacji prof. Adam Jezierski, rektor Uniwersytetu Wrocławskiego. Dodając, że laureat za swoją działalność został wyróżniony szeregiem nagród i odznaczeń m.in. Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

– To dla mnie ogromny zaszczyt. Odbierając wyróżnienie chciałbym podziękować wszystkim, których poznałem na swojej drodze zawodowej. Zarówno tym uznanym autorytetom, jak i młodym naukowcom. Od jednych i drugich mogłem się bowiem wiele nauczyć – powiedział prof. Jasieńko.

W trakcie uroczystości laureat wygłosił także krótki wykład pt. „Zabytki – zagrożenia i przekształcenia”. Przedstawił w nim m.in. genezę prawnej ochrony zabytków, bowiem kwestia ta pojawiła się w Europie dopiero w II połowie XIX w.

Mówiąc o zagrożeniach zaprezentował skutki katastrof budowlanych m.in. zawalenia stropu w sali koncertowej Zamku w Kożuchowie oraz wieży kościoła w Otyniu. W takich wypadkach zadaniem naukowców jest przede wszystkim ustalenie przyczyn katastrofy. W wypadku zabytków może to być m.in. osiadanie gruntów lub fundamentów oraz starzenie się materiałów, z których wykonane zostały budowle. – Warto sobie także odpowiedzieć na pytanie, czy to zabytki są zagrożeniem dla nas, czy my dla nich – dodał.

Odnosząc się do kwestii przekształceń zabytków prof. Jasieńko wyjaśnił, że w tym wypadku chodzi o powtórne wykorzystanie przestrzeni historycznej. Przykładem może być choćby powstawanie plomb w ciągu zabytkowej zabudowy mieszkaniowej w Paryżu, drewniana konstrukcja Metropol Parasol w Sewilli czy projekt powłoki zadaszenia Zamku w Gniewie. – Do tego typu działań potrzebna jest jednak duża wiedza i ogromne wyczucie estetyki. W Polsce musimy zacząć patrzeć na tego typu rozwiązania z dużo większą odwagą – podkreślił.

Prof. Jerzy Jasieńko urodził się w 1953 r. W 1977 r. ukończył Wydział Budownictwa Lądowego PWr, w 1985 r. uzyskał stopień naukowy doktora, a w 2002 r. habilitację. Tytuł profesora otrzymał w 2009 r. Na Politechnice Wrocławskiej pełni m.in. funkcję kierownika Zakładu Materiałów Budowlanych, Konstrukcji Drewnianych i Zabytkowych na Wydziale Budownictwa Lądowego i Wodnego, a od 2016 r. prorektora ds. organizacji i rozwoju.

Specjalizuje się w konserwacji zabytków, analitycznych i numerycznych metodach modelowania drewna i zabytkowych konstrukcji drewnianych z uwzględnieniem anizotropii materiału, konserwacji i wzmacnianiu drewnianych konstrukcji zabytkowych i współczesnych.

Jest członkiem m.in. Prezydium PKN ICOMOS (International Council on Monuments and Sites), Rady Naukowej Krajowego Ośrodka Badań i Dokumentacji Zabytków i Sekcji Konstrukcji Drewnianych KILiW PAN, a od maja 2017 r. pełni także funkcję przewodniczącego Głównej Komisji Konserwatorskiej działającej przy Generalnym Konserwatorze Zabytków.

mic