TWOJA PRZEGLĄDARKA JEST NIEAKTUALNA.
Wykryliśmy, że używasz nieaktualnej przeglądarki, przez co nasz serwis może dla Ciebie działać niepoprawnie. Zalecamy aktualizację lub przejście na inną przeglądarkę.
Od 5 czerwca w holu gmachu głównego Politechniki Wrocławskiej (bud. A-1, Wybrzeże Wyspiańskiego 27) będzie można oglądać wystawę prac trzech przyjaciół, wybitnych fotografów: Bogdana Konopki, Mariusza A. Wieczorkowskiego oraz Jerzego Lajstowicza. Ekspozycja „Szara godzina” będzie dostępna dla zwiedzających do 12 lipca.
Wystawa prac trzech fotografów, zaczytanych w Jungu, jest próbą ukazania, w jaki sposób fotografia jest dla nich „alchemicznym procesem” poznawania natury rzeczy i zrozumienia własnej duchowości.
Przestrzeń ekspozycji została uformowana z wysokich, metalowych stelaży obciągniętych czarnym płótnem, tworzących rodzaj labiryntu, w którym zwiedzający znajdą fotografie, obiekty i wypowiedzi autorów, wybitnych artystów.
Dwóch z nich związanych jest z Politechniką Wrocławską. Bogdan Konopka prowadził na naszej uczelni, na przełomie lat 70. i 80., Fotograficzną Pracownię Elastooptyczną, a Jerzy Lajstowicz, który jest kuratorem wystawy, w latach 1978-81 był redaktorem graficznym politechnicznego Miesięcznika Problemowo-Informacyjnego „Sigma”.
Promotorką wystawy „Szara godzina” jest prof. Elżbieta Wojaczyńska z Wydziału Chemicznego Politechniki Wrocławskiej.
– Wystawa fotografii artystycznej znakomicie łączy się z Politechniką Wrocławską, także ze względu na postać Witolda Romera, zaliczanego do grona 100 najwybitniejszych fotografików świata. Po wojnie powołał on na Wydziale Chemicznym jedyną w Polsce Katedrę Fototechniki i zawsze mocno podkreślał, że obok komponentu technicznego równie ważny jest aspekt twórczy fotografii – mówi prof. Elżbieta Wojaczyńska.
Bogdan Konopka (1953-2019) - fotograf, krytyk, kurator i wykładowca.
Jeden z głównych twórców tzw. fotografii elementarnej, której program współtworzył w latach 1982-85 przy galerii Foto-Medium-Art we Wrocławiu. Od 1989 roku mieszkał i pracował we Francji.
Związany z Pismem Artystycznym „Format” oraz kwartalnikiem „Fotografia”. Prowadził autorskie pracownie fotografii w Państwowej Wyższej Szkole Fotografii w Arles we Francji, w Warszawskiej Szkole Fotografii oraz na Formation Supérieure w Ecole de la Photographie de Vevey w Szwajcarii.
Laureat Grand Prix de la Ville de Vevey w Europejskim Konkursie Fotografii (1998), stypendysta Pro Helvetia (Szwajcaria 1993), Miasta Paryż (1994), Ambasady Francuskiej w Pekinie (2005), Instytutu Kultury Francuskiej w Rumunii oraz na Białorusi (2000 i 2004). Nagrody te co zaowocowały kilkoma wystawami i albumami fotograficznymi m.in. Szary Paryż (ze wstępem Adama Zagajewskiego), Chińskie Imperium Szarości, De Rerum Natura, Lekcje ciemności, i ostatni: Baśń Polska. Jego prace znajdują się w kolekcjach wielu muzeów na świecie.
We Wrocławiu gościł z wystawą Magiczny Wrocław pokazaną w 2019 roku w Ratuszu.
Mariusz A. Wieczorkowski (1947-2023) - fotograf, etnograf, archeolog, dziennikarz.
W latach 70. był doradcą Ministerstwa Kultury i Sztuki do spraw zabytkowych cmentarzy. Twórca pierwszego w Polsce muzeum sztuki sepulkralnej i lapidarium cmentarnego we Wschowie (nad którym prace przerwał stan wojenny).
W 1977 roku został zaproszony przez Urszulę Czartoryską do udziału w słynnej wystawie Współczesna Polska Fotografia 1937-1977, (Zagrzeb, Mediolan, Paryż), a w 1981 r. do udziału wystawie Fotografia Polska 1900-1981 (Centrum Pompidou, Bruksela, Nowy York).
Po grudniu 1981 roku brał udział w organizacji i działaniach sztuki niezależnej: Znak Krzyża, Obecność Droga Świateł i w domowych pokazach sztuki. Miał też wystawy indywidualne: Odpowiedź oraz Czarny Pas.
Po powrocie do rodzinnego Kutna (1986 r.) poświęcił się pracy w podziemiu. Został redaktorem naczelnym „Gazety Podziemnej” oraz legendarnego Podziemnego Wydawnictwa D.O.M.
W grudniu 1987 roku „tajemniczy” pożar zniszczył jego odziedziczoną po przodkach starą kamieniczkę, w której zgliszczach stracił część dorobku artystycznego.
Jerzy Lajstowicz (1949) - fotograf, inscenizator, edytor, organizator projektów kulturowych.
Blisko współpracował z Ośrodkiem Teatru Otwartego KALAMBUR, Ośrodkiem Badań Twórczości Jerzego Grotowskiego i Poszukiwań Teatralno-Kulturowych, Autorską Szkołą Samorozwoju ASSA.
Współtwórca i uczestnik festiwali sztuki, ekologii i kongresów naukowych (Green eARTh Festival, Festiwale Teatru Otwartego, Dolnośląskie Spotkania Edukacyjne).
Reaktywował Galerię i Klub Fotografii Artystycznej w Dolnośląskim Towarzystwie Fotograficznym we Wrocławiu. Działał w Stowarzyszeniu TEART – Grupa Działań Teatralnych.
Autor indywidualnych wystaw fotografii, performansów, instalacji wizualno-dźwiękowych, juror w konkursach. Prowadził też warsztaty fotograficzne. Jego ostatnia wystawa to: Wielka Zadyma oczami Jerzego Lajstowicza, zaprezentowana w 40. rocznicę protestów sierpniowych (Muzeum Miejskie Arsenał 2022 rok).
Ważnym etapem były działania w założonej przez siebie GRUPIE-3, gdzie – wraz z Marią Dziubińską i Januszem Pacem-Pomarnackim – tworzył wielomedialne „spektakle-widowiska”. (widowisko plenerowe SAD z muzyką na żywo Jana A. P. Kaczmarka i Grzegorza Banaszaka, wystawa-akcja-performance Fotografie Jerzego Lajstowicza w niezależnym salonie Ireny Jarosińskiej w Warszawie).
