Katarzyna Frencek – zawodniczka Ultimate Frisbee, była reprezentantka Belgii i choć nie ma (doświadczenia zdawania) polskiej matury, studiuje na Wydziale Chemicznym PWr. 

„Gram jako cutter, czyli – upraszczając – w ataku, łapiąc dłuższe podania. Na tej pozycji wymagana jest szybkość i wytrzymałość, bo dużo się biega.

Ultimate Frisbee w pewnych aspektach może się kojarzyć z futbolem amerykańskim a w innych z koszykówką. Nic dziwnego – wszystkie przybyły do nas z USA. Zawodnicy podają między sobą plastikowy dysk. Ich zadaniem jest przekazać go bez przemieszczania się tak, by ostatnia osoba złapała go w tzw. strefie punktowej. Można grać na trawie w składzie siedmioosobowym, a na plaży, w hali lub pod balonem – w pięcioosobowym.

Drużyn w Polsce jest coraz więcej – obecnie ok. 20 – ale wciąż jest to sport niszowy. Aktualnie jestem zawodniczką RJP Warszawa.

Granie z zespołem z drugiego końca Polski ma swoje blaski i cienie. Trenowanie techniki i zgrania z drużyną jest trudniejsze. W moim przypadku odbywa się rzadziej, w trakcie zgrupowań jak i bezpośrednio na turniejach, które odbywają się w całej Polsce. Na co dzień sama muszę pilnować regularnych treningów wydolnościowych. To akurat plus, bo łatwiej jest mi pogodzić indywidualne bieganie ze studiami i pracą.

Po raz pierwszy zetknęłam się z grą, kiedy koleżanka podczas wakacji wyciągnęła mnie na wolontariat przy organizacji zawodów. Okazało się, że to bardzo widowiskowy sport! Przyjazny, rodzinny, ale i sportowy klimat tak mi się spodobał, że kiedy tylko wróciłam do Belgii, od razu znalazłam klub, w którym zaczęłam trenować.

Rozwijałam się na tyle szybko, że trener zasugerował, żebym zgłosiła się do selekcji do reprezentacji narodowej, do czego miałam prawo jako rezydentka, i… udało się! Zagrałam w barwach Belgii na mistrzostwach świata U-24. Była to gra pod większą presją, ale było warto!

Z kończeniem sześcioletniego liceum w Belgii wiąże się jeszcze jedna ciekawostka – »nie mam matury«. W Belgii ostateczne wyniki edukacji to te ze świadectwa ukończenia szkoły oraz egzaminów. Za to pisze się swoją pierwszą »pracę dyplomową« na dowolny temat, pod okiem wybranego nauczyciela - promotora”.