65 naukowców z całego kraju wyjedzie do zagranicznych renomowanych ośrodków naukowych, by tam prowadzić swoje badania. Sfinansuje je Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego w ramach programu Mobilność Plus. Wśród laureatów jest Katarzyna Piskorek, doktorantka Wydziału Architektury PWr

Resort nauki właśnie opublikował wyniki czwartej edycji programu Mobilność Plus. Jego laureatami zostało 65 młodych naukowców, w tym aż 31 doktorantów, którzy swoje badania poprowadzą pod okiem wybitnych badaczy o międzynarodowym autorytecie. Ministerstwo finansuje pobyt naukowców za granicą, ewentualne koszty dojazdów z miejsca zamieszkania do ośrodka badawczego i podróż do kraju. Laureaci programu mogą wyjechać ze swoimi małżonkami i dziećmi (granty z ministerstwa przewidują także środki na ich utrzymanie za granicą).

Z programu skorzysta także Katarzyna Piskorek, doktorantka z Katedry Planowania Przestrzennego na Wydziale Architektury PWr. Już pod koniec października wyjedzie na Uniwersytet Techniczny w Delft, gdzie z początkiem listopada zacznie pracę w zespole badawczym kierowanym przez prof. Vincenta Nadina.- Zdecydowałam się na Delft, bo działa tam jeden z najlepszych na świecie wydziałów architektury i urbanistyki – opowiada laureatka programu. – W zeszłym roku miałam też okazję uczestniczyć w warsztatach dla doktorantów, współorganizowanych właśnie przez ten wydział.

Katarzyna Piskorek zajmuje się urban studies. Pracę magisterską obroniła na kierunku gospodarka  przestrzenna i jak sama podkreśla, to kierunek, który poza zagadnieniami architektonicznymi łączy w sobie także socjologię, geografię, historię i ekonomię. –  W swojej drodze naukowej czy zawodowej można potem pójść w bardzo różnych kierunkach. Ja podryfowałam nieco w kierunku socjologii i komunikacji, choć nadal w odniesieniu do przestrzeni – opowiada doktorantka.  – Z punktu widzenia lingwistki staram się badać narzędzia, jakie mają do dyspozycji i jakimi posługują się mieszkańcy i samorządy - od konsultacji społecznych, poprzez procedury związane ze zgłoszeniami uwag do np. miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, po obwieszczenia, ogłoszenia prasowe, radiowe i telewizyjne oraz billboardy, a także inicjatywy społeczne. Staram się przeanalizować m.in., którędy przechodzi komunikat i jakie jego formy są w określonych okolicznościach najbardziej odpowiednie i efektywne.

W Holandii Katarzyna Piskorek będzie mogła skonfrontować używane przez siebie narzędzia z inną rzeczywistością społeczną - w kraju o innych tradycjach dialogu, kompromisu i zaangażowania społecznego. – Dzięki temu moje badania nie będą tylko studium przypadku Wrocławia – tłumaczy.

W czasie pobytu w Delft doktorantka planuje skończyć prace nad swoją rozprawą doktorską, a potem obronić ją. W przyszłości chciałby wykorzystać analizy i badania przeprowadzone we Wrocławiu i w Delft do opracowania „programu zarządzania partycypacją społeczną”, podobnego do programów, jakich już dziś używa się w wielu przedsiębiorstwach i instytucjach do zarządzania projektami. – Chcę wykorzystać do tego aplikacje służące do modelowań przestrzennych – opowiada. – Taki program wspierałby i porządkował zadania związane z partycypacją społeczną, by potencjał mieszkańców nie marnował się i nie rozmieniał na drobne, ale był dobrze wykorzystywany. Załóżmy sytuację, że miasto właśnie uchwala konkretną strategię na najbliższych kilka lat. Strategia składa się z większych i mniejszych, lokalnych projektów. Samorząd powinien z góry przygotować się, że w przypadku danego projektu będzie potrzebował większej kampanii informacyjnej i do jakiego momentu będą to wyłącznie komunikaty do mieszkańców, a na którym etapie wymagana byłaby interakcja z mieszkańcami, a do tego jaką powinna mieć formę, by była jak najefektywniejsza. Program zarządzania partycypacją społeczną pomógłby w tym planowaniu.

Partycypacją społeczną Katarzyna zajmuje się już od kilku lat. Do tej pory m.in. współpracowała z biurem architektonicznym, które chciało swój projekt inwestycyjny zaplanować równolegle z zaangażowaniem lokalnej społeczności w ten projekt. Na swoje badania prowadzone w ramach tego projektu dostała dofinansowanie z programu „Grant Plus” Urzędu Marszałkowskiego. Uczestniczyła też jako facylitator (mediator) we wrocławskich Laboratoriach Obywatelskich  prowadzonych metodą Planning for Real.
Lucyna Róg

Na zdjęciu: Katarzyna Piskorek, doktorantka na Wydziale Architektury PWr (fot. archiwum własne)