Tygodnik „Polityka” ogłosił listę finalistów 22. edycji swoich nagród naukowych. Wśród piętnaściorga badaczy wyróżnionych przez redakcję jest dr inż. arch. Anna Miśniakiewicz z Wydziału Architektury PWr.

Fundacja Tygodnika „Polityka” od 2001 r. prowadzi program stypendialny skierowany do młodych naukowców „Zostańcie z nami!” – od 2011 r. pod nazwą Nagrody Naukowe. Chce w ten sposób promować wartościowy wzór kariery i osiągnięcia naukowe młodych ludzi nauki w Polsce.

Każdego roku redakcja poszukuje badaczy, którzy w ciągu ostatniego roku-dwóch minęły ważny kamień milowy w życiu zawodowym – może to być praca doktorska, habilitacyjna, książka, ważny artykuł naukowy, zakończenie badań albo ich rozpoczęcie, zbudowanie zespołu czy objęcie istotnej funkcji w instytucji naukowej. Konkurs przeznaczony jest dla młodych naukowców, czyli osób do około 35. roku życia

Spośród setek kandydatur kapituła konkursu wyłania 15 finalistów w pięciu dziedzinach nauki: nauki humanistyczne, społeczne, ścisłe, o życiu i techniczne. W tej edycji piątka najlepszych otrzyma Nagrody Naukowe – stypendia w wysokości 15 tys. zł oraz wywiad w tygodniku „Polityka”. Pozostała dziesiątka finalistów zyska nagrody finałowe w wysokości 5 tys. zł.

Wśród finalistów w kategorii nauki techniczne znalazła się dr inż. arch. Anna Miśniakiewicz z Politechniki Wrocławskiej.

To architektka i nauczycielka akademicka na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej. Absolwentka architektury na PWr oraz studiów podyplomowych Projektowanie Usług SWPS i School of Form w Poznaniu.

Zajmuje się zrównoważonym rozwojem współczesnych miast, architekturą pro-społeczną, projektowaniem zorientowanym na użytkowników (human centered design) i w zgodzie z naturą. Skupia się zwłaszcza na problematyce starzenia się społeczeństwa i kwestii architektoniczno-społecznych z tym związanych.

Jak tłumaczy:  - Studiowanie zachowań osób starszych w przestrzeniach publicznych jest niezbędne dla zrównoważonego rozwoju architektury, zważywszy na szacunki wskazujące, że do roku 2050 osoby w wieku 65 lat i więcej życia będą stanowiły prawie 1/3 populacji Polski. Od jakości przestrzeni miejskich zależy bezpieczeństwo, spokój, komfort, kreatywność jego użytkowników, poczucie ładu przestrzennego, efektywność społeczna i ekonomiczna mieszkańców miast. Prowadzenie badań nad tzw. wrażliwymi grupami użytkowników, do jakiej należą seniorzy oraz osoby z niepełnosprawnościami, przyczynia się do lepszego zrozumienia relacji pomiędzy jakością miejsca zamieszkania a poczuciem ogólnie rozumianego dobrostanu wszystkich mieszkańców. Ponadto wytyczne projektowania dla wrażliwych użytkowników pomagają tworzyć lepsze produkty, usługi, przestrzenie i architekturę dla wszystkich jej użytkowników, kreować miasta niewykluczające, dostępne i przyjazne dla ludzi. Nie bez znaczenia jest aspekt lokalności, który sprawia, że badania nad ludźmi i ich zachowaniami nie mogą być bezpośrednio aplikowane z innych regionów świata. Zachowania ludzkie w dużej mierze zależne są od uwarunkowań kulturowych i społecznych, dlatego też swoje badania prowadziłam we Wrocławiu.

Zawodowo dr Miśniakiewicz działa na pograniczu architektury i projektowania usług. Jest członkinią zespołu audytujacego i wydającego certyfikaty dostępności, który działa w Centrum Innowacji i Biznesu PWr. Współtwórczyni Laboratorium Projektowania Uniwersalnego na WA PWr, zajmuje się wykonywaniem audytów dostępności architektonicznej, prowadzi szkolenia z zakresu dostępności architektonicznej.

Koordynatorka projektu Laboratorium Popowice realizowanego w ramach międzynarodowego konsorcjum projektowego CoSIE, w ramach którego poszukiwano sposobów współtworzenia usług publicznych. Polski zespół zajmował się nowymi formami współzamieszkiwania seniorów na wrocławskich Popowicach. Wnioski z projektu posłużą Komisji Europejskiej w tworzeniu nowych wytycznych dla usług publicznych.

Badaczka jest autorką wielu publikacji naukowych i popularnonaukowych. Odbywała praktyki zawodowe m.in. w IAAC w Barcelonie i SLPU Menis na Teneryfie, gdzie miała okazję zapoznać się z architekturą Wysp Kararyjskich.

Doświadczenie projektowe zdobywała w licznych pracowniach projektowych w Polsce i zagranicą (Szwajcaria, Hiszpania). W 2016 r. uzyskała uprawnienia do projektowania bez ograniczeń w specjalności architektonicznej, od tego czasu jest członkinią Izby Architektów RP, od 2018 r. prowadzi własną działalność projektową z zakresu architektury. Jest autorką i współautorką kilkudziesięciu projektów architektonicznych, w tym wykonywanych w ramach wygranych konkursów.

Za swoją pracę doktorską „Rola przestrzeni miejskiej w społecznej aktywizacji środowiska senioralnego” zdobyła w tym roku Nagrodę Ministra Rozwoju i Technologii (rozprawę napisała pod opieką promotor prof. Barbary Gronostajskiej).

Zwycięzców poznamy 16 października podczas gali wręczenia nagród w redakcji „Polityki”.

Czytaj także:

• Nagrody Naukowe „Polityki” 2021: dwoje finalistów z PWr - dr Anna Kubicka i dr Rafał Szabla, 
• Nagrody Naukowe „Polityki” 2019 – dr Mariusz Ptak laureatem,
• Nagrody Naukowe „Polityki” 2018 – dr Judyta Cichocka nagrodzona,
• Nagrody Naukowe „Polityki” 2014 – dr Grzegorz Soboń finalistą.

lucy