Za członkami Klubu Seniora Politechniki Wrocławskiej czas intensywnych spotkań - oglądali japońskie drzeworyty oraz słuchali o cudach antycznego świata i związkach fizyki z psychologią społeczną

Drzeworyty japońskie pochodzą z kolekcji inż. Michała Włodarskiego, byłego pracownika Działu BHP i PPOŻ, a obecnie emeryta PWr. Gość wygłosił prezentację podczas której, oprócz techniki sztuki graficznej (drzeworytniczej), pokazał unikatowy miecz ukryty w lasce, stosowany przez samurajów, którzy na końcu swojej kariery zostali wędrownymi mnichami. Michał Włodarski jest mistrzem judo, a prelekcję poprowadził ubrany w uroczysty, oryginalny strój japoński (yukata), sandały (zori) i przepasany dwoma pasami (obi), wskazującymi na osiągnięcia mistrzostwa w judo. Wystawę pt. „Drzeworyty japońskie” można oglądać w Klubie Seniora do 9 kwietnia br.

Prof. Ernest Niemczyk, emerytowany pracownik Wydziału Architektury naszej uczelni, opowiadał z kolei o cudach antycznego świata. Profesor pokazał zdjęcia istniejących jeszcze obiektów, m.in. najstarszego z nich - piramidy Cheopsa. Inne zostały zaprezentowane na podstawie wizualizacji wykonanej na podstawie zachowanych elementów budowli. Większość przedstawionych cudów świata antycznego służyła celom kultowym, np. piramidy były uważane za machiny przenoszące zmarłych do życia wiecznego. Jedynym świeckim cudem, który pokazał prof. Niemczyk, były wiszące ogrody Semiramidy. Prelegent podkreślił, że system ich nawadniania był ogromnym osiągnięciem ówczesnej myśli technicznej, jednak używanie słonej wody spowodowało ostatecznie zasolenie i wyjałowienie gruntów. W sumie profesor przedstawił 14 cudów świata antycznego, w tym 11 obiektów powstałych przed narodzeniem Chrystusa.

Prof. Katarzyna Sznajd-Weron z Wydziału Podstawowych Problemów Techniki PWr odwiedziła Klub Seniora przy okazji Dnia Kobiet. Badaczka swoją karierę naukową związała z projektowaniem modeli w makroukładach biologicznych oraz ze społecznymi metodami fizyki statystycznej. Podczas spotkania przedstawiła podstawy badań zbiorów ludzkich (makroukładów) na bazie potwierdzonej empirycznie segregacji przestrzennej jednostek ludzkich (ze względu na rasę, zamożność itp.) czy też doboru partnera/sąsiada na podstawie najwyżej ocenianych cech osobniczych czy podobieństwa. Zaskakująco podobne zjawiska kolektywnego zachowania jednostek zostały przedstawione 100 lat temu, w ramach modelu Lenza Isinga, opisującego przemianę fazową paramagnetyk-ferromagnetyk, w którym wzrost temperatury burzy porządek w układzie oddziałujących lokalnie spinów.
Prof. Sznajd-Weron opowiedziała również o cechach rzeczywistych sieci złożonych, w tym sieci społecznych, które charakteryzują się tzw. własnością małego świata. Oznacza to, że pomiędzy dwiema osobami istnieje niewielka liczba stopni separacji, która została oszacowana w latach 60. wartością pomiędzy 5 a 6. Powtórzone niedawno badania na dużej, facebookowej populacji, oceniły tę wartość na 4,74.
Tworzenie modeli dla układów społecznych służy opisywaniu kształtowania się dynamiki opinii, przepływu informacji, dyfuzji innowacji i - jak w dyskusji podnieśli słuchacze - występowaniu istotnych zmian społecznych porównywalnych ze zmianą fazową w makroukładzie. Spotkanie upłynęło na rozważaniu osiągnięć nowej, obiecującej dziedziny nauki jaką jest interdyscyplinarna fizyka statystyczna.