Pierwszy rektor Politechniki i Uniwersytetu Wrocławskiego został nominowany do tytułu Honorowego Obywatela Wrocławia. List do komisji nominacyjnej w tej sprawie podpisali prezydent Rafał Dutkiewicz oraz rektorzy ośmiu uczelni

W specjalnym piśmie, które zostało w środę zaprezentowane w gabinecie prezydenta czytamy m.in.: „Prof. Stanisław Kulczyński - związany z Wrocławiem od 1945 roku, twóca powojennych struktur Uniwersytetu oraz Politechniki Wrocławskiej, pierwszy rektor obu połączonych uczelni, wybinty uczony. (...) Był jedynym rektorem w Polsce, który sprzeciwł się gettu ławkowemu, czyli szykanom polegającym na wydzieleniu części sali wykładowej dla studentów pochodzenia żydowskiej. (...) Opracował projekt struktury przyszłej uczelni, łączący Uniwersytet z Politechniką, został głównym inicjatorem i pierwszym prezesem Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego, uczestniczył w tworzeniu Polskiej Akademii Nauk”.

Pod listem podpisał się prezydent Wrocławia Rafał Dutkiewicz, przewodniczący Rady Miejskiej Jacek Ossowski oraz władze ośmiu uczelni, w tym prof. Cezary Madryas, rektor Politechniki Wrocławskiej.

- Ustawa dekomunizacyjna mówi o tym, że należy usuwać symbole komunizmu ze świadomości zbiorowej i życia publicznego - mówił prezydent Rafał Dutkiewicz. - Naszym zdaniem prof. Kulczyński we Wrocławiu nie jest symbolem komunizmu, ale odradzania się życia naukowego i uczelni wyższych w naszym mieście. Jest też znakiem bardzo szlachetnej postawy w okresie przedwojennym i czasów II wojny światowej. Ponieważ nie możemy przywrócić nazwy bulwaru prof. Stanisława Kulczyńskiego, proponujemy, by profesor został w 2018 roku Honorowym Obywatalem Wrocławia - tłumaczył Rafał Dutkiewicz.

Wcześniej specjalną uchwałę wspierającą wszelkie działania w obronie dobrego imienia prof. Stanisława Kulczyńskiego podjęło Kolegium Rektorów Uczelni Wrocławia i Opola.

Stanisław Kulczyński (1895-1975)

Urodzony w Krakowie, ukończył studia na Uniwersytecie Jagiellońskim; w 1924 r. objął i zorganizował Katedrę Systematyki i Morfologii Roślin Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. W 1936 r. został wybrany na rektora, ale przeciwstawił się wprowadzeniu getta ławkowego i został odwołany z tego stanowiska.

W latach 1945-51 był rektorem Uniwersytetu i Politechniki we Wrocławiu, w latach 1952-1956 - wicemarszałkiem Sejmu, w latach 1956-1969 - zastępcą przewodniczącego Rady Państwa.